Kittekat (1985) voelt een kleine identiteitscrisis aankomen, aangezien zij dit jaar 25 jaar wordt. De laatste maanden staat zij mijmerend voor de spiegel haar snorharen te inspecteren en denkt na over hoe volwassen mensen de dag doorkomen. Belangwekkende vragen schieten door haar heen zoals waar een rollator kan worden aangevraagd – het Wmo loket of toch de zorgverzekeraar? – en wie dept straks haar mondhoeken zachtjes schoon? Kittekat heeft de hoop gevestigd op haar dochtertje en onwijs lieve man. Verder is het noemenswaardig om te vermelden dat zij inmiddels drie keer een ambtseed heeft afgelegd en dus zo integer is als de pest.
Dat is geen man! Liegebeest!