Jaap de Paap


Jaap de Paap

Jaap schrijft omdat het moet. Niet omdat het kan. Daarnaast verdient hij de kost als broekschraper, wat hem in staat stelt. Paap wordt voortdurend per abuis voor homofiele, katholieke man aangezien, hetgeen hem een weinig bedroeft: seksuele dingen zijn voorbehouden aan en dienen niet zomaar ter, vindt hij.
In zijn morsige huisje in West-Puutjeradeel schrijft, schrapt en schraapt hij dat het een aard heeft. Slechts weinigen kennen het recept van de inkt die hij gebruikt, en waarvan de ingrediƫnten op wel zeer ongebruikelijke wijze worden gewonnen.
Zijn schrijfstijl heeft raakvlakken met Amy Groskamp ten Have en Reinildis van Ditzhuyzen, en dan vooral waar het de plaatsing van lidwoorden betreft. De verhalen van Jaap de Paap zijn ook elders te lezen, en wel hier.