I.M. Spencer Brandsen

Er gebeurde zo goed als niets, deze tiende januari in het jaar des Heren 2023. De zon kwam op om 8.44 uur en ging weer onder 16.50 uur. De maan was voor 92% zichtbaar. De gemiddelde temperatuur was 7 graden Celsius. Er waaide een Zuid-Westerwind met een gemiddelde snelheid van 19,4 km per uur. Elke vijf seconden moest er een kind vluchten voor oorlog en geweld. Maar dat is tegenwoordig altijd zo, weet ik dankzij een reclame die momenteel op televisie te zien is. De bedekkingsgraad van de bovenlucht was 7 octa’s, hetgeen betekent dat het vrijwel geheel bewolkt was. De zon was dan ook niet meer dan 0,3 uur te zien. Een uitgelezen dag om het tijdige voor het eeuwige in te ruilen. En laat dat nu precies zijn wat onze gewaarde collega-schrijver Spencer Brandsen deed op deze dag waarop er verder dus zo goed als niets gebeurde.

‘Beam me up, Scotty’, las ik op de rouwkaart die ik op Facebook onder ogen kreeg. Ik zag een door hemzelf in grijstinten getekende ufo met daarin een alien. Aan de hemel één fonkelende ster. Op de binnenkant lezen we zijn naam. Spencer Brandsen, met daaronder twee data: 22 juni 1956 en 10 januari 2023. Uit de context meende ik te mogen opmaken dat dit de geboorte- en sterftedatum van Spencer Brandsen betrof. ‘Zijn leven is voltooid’, las ik onder de twee data.

Aanvankelijk hoopte ik nog dat het een grap was. Het had gekund, maar toch zei iets mij dat zelfs Spencer Brandsen geen grapjes zou maken om zijn eigen dood.

Soms, als ik een tekst van Spencer las, voelde ik het vocht uit mijn hersens wegtrekken, zo droog was het geformuleerd. Spencer kon overal een column over schrijven. Waarin dan meestal weinig tot niets gebeurde. Er werd vooral flink wat gebazeld en gemijmerd. Maar dat gebazel en gemijmer was immer gegoten in zorgvuldig vervaardigde zinnen. Rustig meanderend absurdisme op een bedje van ambtenarentaal. Zelfs als hij een detective schreef, gebeurde er zo goed als niets. Net als op die 10e januari in het jaar des Heren 2023.

In 2015 hebben vrienden van Spencer ter gelegenheid van zijn 59e verjaardag al zijn verhalen verzameld in Weidstreuvels, dat u hier als pdf kunt downloaden.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

9 Reacties

  1. Spencer Brandsen, ik heb zijn naam een hele tijd hier niet meer gezien. Maar toen zijn naam nog wel boven de stukjes verscheen, waren die altijd de moeite waard.
    Ik kan me een stuk herinneren dat, meen ik, tot de prijswinnaars bij een Blogparel verkiezing hoorde, tweede of eerset prijs?
    Het stuk bestond vooral uit tergen, eindeloos rekken. Een personage (Spencer?) was op bezoek bij een wijnkenner, of eerder een snod. En die was eindeloos bezig met de fles, het etiket, de kurk, de druif, de grond, de temperatuur etc. maar hij schonk maar niet in!!@#$!
    Een knap stukje. Misschien kan dat nog een keer geplaatst?

  2. Dank voor dit eerbetoon.
    Hij is van alle ellende verlost.
    Mocht er een hiernamaals zijn zit hij nu, hem kennende, te oreren met Gerard (Reve) over de onzin en droefheid van het menselijk bestaan en heeft hij eindelijk weer schik.

    Ik mis hem

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *