Kippen

De grote klap blijft uit. Het speelt zich allemaal af in de verte. Het gedempte gerommel, de hemel die om de halve seconde oplicht. De bommen vallen aan de andere kant van de IJssel.

Eerder die avond keken we naar het D-Day Journaal. Mijn zoon en dochter aten yoghurt met bruine suiker. Bij de NOS deden ze alsof het 1944 was. Mijn dochter was boos. Ik wist toch dat ze niet van oorlog hield. Ja, dat wist ik. Nou dan! Ik wilde toch niet dat ze aan oorlog dacht als ze straks ging slapen? Nee, dat wilde ik niet. Maar misschien ook wel, want dan hoefde ze niet aan kippen te denken.

Vlak nadat ik haar naar bed had gebracht, stond ze weer beneden. Bang voor de kippen in haar bed. Probeer op je ademhaling te letten, zei ik tegen haar. Hoe je adem je neus in gaat en dan naar beneden en dan weer terug naar boven en via diezelfde neus weer naar buiten gaat. Luister naar de geluiden buiten. De trein in de verte, de mensen die langs komen fietsen, de vogels die in de bomen fluiten. Kippen zijn ook vogels, zei mijn dochter.

De ramen beginnen te klapperen. Buiten zwieren de bomen heen en weer alsof ze zich los proberen te rukken uit de grond. De hemel blijft om de halve seconde oplichten. Straks komen de slakken weer zwijgend naar binnen. Maar de grote klap blijft uit.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

5 Reacties

  1. O mijn God! Zijn de kippen (D E K I P P E N ! ! ) al gesignaleerd in Zwolle? Sterkte. Hier zijn de K I P P E N na maandenlange terreur eindelijk weggetrokken, een ravage achterlatend. Er zijn basisscholen waar na het vertek van de K P P E N de klassen maar halfgevuld zijn. De kinderen zijn weggerukt, meegenomen, verscheurd, opgegeten? Er zijn alleen maar geuchten. Ook dat ze huizen binnen komen via de dons in de dekbedden. Dan slaan ze ’s nachts toe. Ik waarschuw maar. Let op de kinderen, vooral ’s nachts.

  2. Uit de krant….. ‘Er zijn Monsterteken gesignaleerd bij de grens, onder andere op weg naar naar Zwolle, op zoek naar eten. Ze kunnen mensen van tientallen meters afstand, ruiken en volgen.’

Laat een antwoord achter aan Molovich Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *