Getjilp

Het is lente.
De vogels tjilpen.
Het klinkt vrolijk en brengt de luisteraar in zachte sferen.
In feite zijn die vogels voor het zelfde geld enorm ruzie aan het maken of op zijn minst elkaar aan het opjutten. Want lente. Want nest bouwen. Als de sodemieter. Voor de winter komt en de kuikens vetgemest en uitgevlogen zijn.
Neststress dus.
– Verdomme Johan, ben je nú pas terug met dat takje?
– Jaaa Trudie, iederéen wil nu takjes! Alles was op. We zitten in de stad weet je nog?
– En kon je geen betere krijgen? Dit is helemaal beschimmeld…
– Jeeezus wat een gezeik. Ik ga weer hoor. Tjonge jonge…
– VERGEET DE WORMEN NIET! EN SCHIET EENS OP! Kolere.

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

1 reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *