Kattenluikje

Onze kat gromt zachtjes. Ze kijkt naar buiten. Staat op scherp. Oren gespitst. Rechterpootje omhoog. Staart dik. Buiten sluipt een zwarte kat door onze tuin. Als ik opsta om de deur open te doen, ontsnapt er een luide miauw aan haar. Ze rent de keuken in. Ze vlucht, denk ik. Maar nee, ze slaat vier keer keihard tegen het kattenluikje aan. Daarna open ik de deur en rent ze naar buiten.

Ze heeft een complexe verhouding met het kattenluikje. Het kattenluikje zou de chip die we in haar hebben laten stoppen moeten herkennen. Wanneer ze het kattenluikje nadert, gaat het kattenluikje van het slot. Althans, dat is de bedoeling. We vermoeden echter dat ze dit een paar keer te snel heeft gedaan. Waardoor het kattenluikje niet van het slot ging en zij het kattenluikje eruit beukte.

Andere mogelijkheid: ooit werden de achtertuinen geterroriseerd door een Pers. Op een dag lag het kattenluikje in de keuken. Sindsdien wantrouwt onze kat het luikje. Wij gingen er toen vanuit dat de Pers het luikje eruit had geramd met haar dikke lijf. Feit is dat onze kat sindsdien erg reactionair is geworden. De Pers is inmiddels verhuisd. Inmiddels denkt ze dat Soros overal achter zit, de Cyperse kat van een paar huizen verderop.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

3 Reacties

  1. Kattenluikjes heb ik het niet zo op. Door een kattenluikje kan een kat, met goedkeuring van zijn eigenaar, naar buiten om te gaan schijten, piesen en te vandaliseren in de tuinen van de buren.
    Als men dit met met honden zou doen, een hondenluikje, goedzo Hector, ga maar lekker schijten, piesen en graven in de tuin van de buren, want er is toch nu niemand die je corrigeert of je poep opruimt, dan weet ik niet wat ik zou doen met die lieve huisdiertjes van de buren……

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *