Mark Rutte probeerde zo onmerkbaar als mogelijk toch zo diep mogelijk te zuchten. Waarom zat het hem altijd tegen in de liefde? Had hij soms niets speciaals te geven?
Hij tilde zijn glas met rosé op, en keek door de troebelheid naar de bodem. Achter hem, bij de biljarttafel, hoorde hij rumoer.
“Schatje!” zei Jesse Klaver. Vast met die opgerolde mouwen, dacht Rutte met een grimlachje. Niet mauwen maar mouwen, Jesse. Nu kon er zelfs een snuivend lachje vanaf. Ja, die vrolijkheid krijg je er zelfs met liefdegebreksverdriet niet uit!
“Schatje,” probeerde Jesse weer, naar iemand van blijkbaar een behoorlijk gewicht, zo te horen aan de impact van de wegstampende naaldhakken.
“Schatje loop niet weg! Je bent zo mooi!”
“Nee Jesse,” zei een diep gebromde stem, “Jij bent vies.”
“Nee maar schatje ik wil je!”
“Jij wilt al mijn geld!” riep de stem.
Geld? Rutte nam een sipje van zijn rosé en begon actiever te luisteren.
“Welk geld! Schat… Schat ik zei alleen dat we een beetje beter moeten nadenken over waar we ons geld aan uitgeven, schat, kom op…”
“En wel aan die vieze slet geven??”
Oei. De stem klonk nu echt boos. En zwaar.
“Suzy heeft het moeilijk, hij is gewoon een vriend… Je moet een ander ook iets gunnen schatje, kom op doe niet zo, je weet…”
“Je bent stom,” beëindigde de stem het gesprek met resolute klemtonigheid.
Vanuit zijn ooghoeken zag Rutte hoe Jesse zijn schouders liet zakken. Zelfs een van zijn zorgvuldig opgestroopte mouwen viel los over zijn elleboog. Sukkel. Rutte nam een tevreden slokje van zijn rosé.
Links hoorde hij een harde plof op de barkruk naast hem, en twee zware armen die agressief landden op de bar.
Rutte durfde niet zijn hoofd te draaien. In plaats daarvan liet hij het iets zakken uit verlegenheid.
“Zozo,” bromde de stem. Naar hem?? Rutte keek voorzichtig naar links. Een brede glimlach straalde hem aan.
“Jij bent een mooie boy,” gromde de stem, met gretige ogen als bonus.
“Hem??” riep een teleurgestelde Jesse Klaver.
“Hem??? Weet je niet hoe hij met geld is?? Hoeveel fraude en schandalen en…”
“Dat is Saai,” stelde de stem Jesse Klaver voor aan Mark Rutte, “En ik ben Nederland. En wie ben jij, mooie jongen?”
“Ehh… Ik ben… Ehh, Mark Rutte, hoi, Mark Rutte. Zeg maar Mark. EHh… Hoe heet jij?? Oh ja haha, Nederland, dat zei je al ja.”
Rutte staarde met een rood hoofd naar de vinger van Nederland die de lange blonde lokken van zijn pruik om zijn vinger aan het draaien was. Smachtende ogen keken hem tussen hitsige spleetjes van oogleden aan.
“Ja, ik heet geen Ben maar Ben zeker Heet. Mooie jongen. Mag ik jou ook Mooiboy noemen, mooie jongen??”
“Oh rot toch een eind op,” foeterde Jesse Klaver achter hen. Hij stampte boos weg om op de flipperkast te spelen.
“Nu hebben we eindelijk het rijk voor ons alleen,” zei Nederland hard genoeg zodat Jesse het zou horen.
Rutte knikte. Hij wilde iets zeggen, misschien over hobbies ofzo? Moest hij wat vragen aan hem? Het was echt heel lekker weer, en dat was het al een tijd niet geweest, het is natuurlijk stom om over het weer te praten maar in dit geval zou het logisch zijn gezien de…
“Zo zo,” zei Nederland, een verleidende blik werpend en Mark Rutte vol bij de biceps grijpend, “Jij doet echt veel voor het grootkapitaal, he?”
Nederland gaf er een zacht kneepje in, zijn lippen ondertussen tuitend.
“Mwoah,” glimlachtte een stiekem trotse Rutte, “Ik weet niet, ik doe gewoon…”
“Zoooo hard,” zei Nederland, leunend tegen het steunen aan.
Rutte slikte.
“Dat vind ik wel mooi. Lekker baantjes scheppen he?”
“Nou valt wel mee hoor,” zei Rutte verlegen, “Maar het is wel belangrijk om veel te…”
“Uhuh,” knikte Nederland, Rutte zwoel aankijkend. Een luchtzoen makend met zijn lippen, met een klein draaitje van het puntje van zijn tong.
“uhm… Belangrijk om te…” probeerde Rutte nog een keer.
“Uhuh. Doe jij veel gel in dat haar van je? Jesse Klaver gebruikt… Weet ik veel. In elk geval te veel ervan. Dit vind ik wél mooi. Als een helm van haar. Net een motorrijder,” giechelde Nederland.
“Nou, ik weet niet hoor, of dat…”
“Broem broem,” bromde Nederland. Schuurde hij nou over de barkruk heen?
Ondertussen was de muziek overgegaan op “I just can’t stop loving you”, van Michael Jackson en Diana Ross. Dat vond Rutte nou zo’n mooi nummer! En hier was een, zou hij toch voorzichtig aan zichzelf durven toegeven, een romance aan het bloeien. Stel je voor dat dit “hun” liedje zou kunnen worden! Samen dansend in de slaapkamer, Rutten zijn hoofd rustend tussen Nederland zijn borsten, zachtjes wiegend in het kaarslicht…
“Hee ken jij dit nummer? Ik vind dat namelijk…”
“Pffff,” zuchtte Nederland, “Ik zit diep in de schulden. Maar dat vind jij niet erg, he? Mooiboy?”
Uh oh!!! Is Nederland wel zo perfect als hij lijkt?? Lees maar snel meer!! Morgen!!!
House Lawyers… […]just below, are some totally unrelated sites to ours, however, they are definitely worth checking out[…]…