Het internet is kapot

Het internet is kapot.
Het was ook te mooi om waar te zijn.

Ik wil dit al langer schrijven, sinds ik de tentakels van het online monster zich diep in mijn levend vlees voelde vastbijten. Als de draden van een pacemaker nestelden ze zich in het menselijk weefsel, groeiden ze vast, dieper, steeds dieper, tot het uitrukken niet meer kon zonder de patiënt te doden.

Er moest iets gebeuren. Wij mensjes moesten in opstand komen voor het te laat was. We dienden dat veelkoppige monster een halt toe te roepen, voor hij ons onherroeppelijk de baas werd. Ik ben gaan minderen. Ik, een early adopter, ging op cyberdieet. Omdat het een verslaving is, moet je gereedschap gebruiken. Mijn gereedschap werd: het me zo moeilijk mogelijk maken. Dus geen gebruiksvriendelijkheid: geen smartfoon, geen automatische inlog. Enkel stokoude computers die na een uur opstarttijd je vragen om wachtwoorden voor werkelijk overal waar je naar toe wilt. Het werkte, ik slankte af. Maar de offers waren niet mals. Volgersaantallen kelderden. Ik werd niet meer gelezen, verdween in de anonimiteit. Ik moest beseffen: ik heb geen oplossing. Dus kon ik er niet over schrijven, want ik wil niet de pessimist zijn die, ongeschoren en met vies lang haar, op een sinasappelkistje het einde der tijden komt aankondigen.

Nu dat Arjen zelf begonnen is met de opstand, kan ik niet meer wachten. There it is. De revolutie is begonnen.

Het internet is vergiftigd. Niet alleen facebook, het is overal. Jullie met je smartfoontjes zijn kleine Borgs geworden die volledig in dienst staan van het Collectief (in de etymologische zin: “dat wat verzamelt”) – een Collectief dat het niet goed met de mensheid voor heeft. Elke app verschaft zich toegang tot je hele wezen, en tot elk wezen met wie je in contact staat. Elk online service qui se respecte doet dat ook. We zijn overgeleverd aan het grote geld, en in zijn kielzog, aan potentiëel gevaarlijke entiteiten of organisaties. Arjen weet dat ook. Waarom hij enkel facebook aanpakt is waarschijnlijk omdat je:
– ergens moet beginnen
– een afschikwekkend voorbeeld moet stellen voor de rest van de internetbedrijven

Ik heb geen oplossing. Enkel dat we op de rem moeten trappen. Strijden voor het behoud van het klein beetje autonomie die ons nog rest.
– sociale media minderen
– strategiën van internetreuzen ontmaskeren: hun geheime software open source maken dmv hacken of infiltratie als medewerker
– smartfoons gebruiken als gevaarlijk gereedschap
– terug naar de gewone winkels
– strijden tegen afschaffing van contant geld
– luisteren naar de adviezen van Bits of Freedom

Het is oorlog. We moeten in het verzet. Nu. Allemaal.

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

3 Reacties

  1. Ik begrijp Lubach wel. Fakebook is echt erger dan de rest in verslavendmakende zin. Je kunt niet even bij Fakebook kijken zonder er eerst een account aan te maken en dan ga je accoord met hun ellende. Zelf heb ik het 8 jaar geleden de nek omgedraaid om dezelfde reden. Ik heb ook geen GSM of Smartphone en doe niet aan bonus- of kredietkaarten, Koop dus ook zoveel mogelijk in winkels in de buurt en reken vaak cash af. De 3 hoofddomeinen van Fakebook blokkeer ik, met de rest van de reclamedomeinen. Het probleem zit ook niet in Fakebook, maar in marketing. Ik vind dat inmiddels een vies woord. Marketing dringt op alle manieren tot ons door. Zo vind ik bijvoorbeeld reclame langs de weg erg onveilig. Je snapt nu waarom ik hier een pseudoniem met een nepmailadres gebruik en ik tijdens het typen m’n aluhoedje op hou. ;-)

  2. Ik denk dat ze ons vroeg of laat allemaal pakken :-( Ik was best voorzichtig met mijn online aanwezigheid en alles, en toen patsboem Pokemon Go op de markt en als een liters vocht druipende slet voer
    ik de makers ALLES wat ik doe gekoppeld aan die digitale pokkemonsters. Facebook is nu alleen een rel omdat het stiekem toch al niet hip meer is. Burn the witch, vol woede via whatsapp en instagram.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *