Tanzen

‘Eén meute, één beat, één dj’ heette het artikel in de NRC. Helaas kon ik het niet lezen want het NRC had het artikel teruggetrokken ‘omdat het niet voldeed aan de kwaliteitseisen van de NRC’. Het lijkt er verdacht veel op dat dit weer een typisch staaltje NRC-hypocrisie is, want volgens mij kwam de NRC er pas achter dat het artikel niet voldeed aan de kwaliteitseisen van de NRC toen er een shitstorm op Twitter uitbrak.

Zelf moest ik in de lente van 2003 aan de nazi’s denken toen ik in Maria am Ostbahnhof te Berlijn was waar Timo Maas aan het draaien was. Zoals gewoonlijk zwierf ik al dansend over de dansvloer. Het viel me op dat de Duitsers op de plaats bleven dansen, hun blik op de dj gericht. Strak in het gelid. De link met marsmuziek was snel gemaakt. ‘Geen wonder dat het hier aansloeg’, dacht ik toen bij mezelf. Waarna ik moest kotsen. Maar dat kwam doordat ik teveel had gedronken.

Maar goed, ik was wel enigszins geïnteresseerd naar het stuk Bernard Hulsman. Gelukkig is Google zo aardig geweest om het artikel in z’n cache te bewaren, zodat ik alsnog met eigen ogen kon lezen wat hij heeft geschreven.

Ik vermoed dat Hulsman geen groot techno-liefhebber is en dat hij geen hoge pet op heeft van de al te hedonistische danscultuur, maar hij beweert nergens dat dj’s nazi’s zijn en feestgangers een fascistische ideologie aanhangen. Oké, hij heeft het wat provocerend opgeschreven en de vergelijking zover mogelijk doorgetrokken, maar in feite zegt hij alleen maar dat hedendaagse dansfeesten dezelfde soort technieken gebruiken om de massa in vervoering te brengen als de nazi’s voor hun bijeenkomsten op het Zeppelinfeld in Neurenberg. Als architectuurkenner gebruikt Hulsman zijn kennis van Albert Speer om de vergelijking met een lasershow te maken.

Ik vond het eigenlijk wel een aardige invalshoek. En hij heeft een punt, er zit een paradox in technofeesten: tijdens het dansen vieren we onze individuele vrijheid, toch zit de grootste kick in de momenten dat de dj de spanning langzaam opvoert en op het hoogtepunt de beat dropt, waarna je samen met de massa collectief uit je plaatje gaat. Die collectieve ejaculatie, daar doe je het voor. En wellicht is die ervaring heel goed te vergelijken met de gezamenlijke sieg heil na een Hitlerspeech. Dat was de sensatie, stel ik me zo voor, daarom ging je naar zo’n massabijeenkomst. Daarmee zeg je niets over de inhoud, enkel iets over de mechanismes waarmee je tot een collectieve sensatie kan komen.

Hoezeer dansen en massamanipulatie in elkaars verlengde liggen heb ik zelf aan den lijve ondervonden toen ik een jaar of tien na Berlijn samen met een aantal vrienden in een club in Boedapest was. Weer zwierf ik al dansend over de dansvloer toen ik ineens merkte dat ik achtervolgd werd. Een aantal jongens en meisjes van rond de achttien was mijn bewegingen aan het nadoen. De groep volgelingen werd steeds groter en op een gegeven moment had ik een mannetje of twintig achter mij aan. Dat was me al eens eerder overkomen, maar nu leek het me wel eens aardig om te zien hoever ik kon gaan. Waarna ik begon te marcheren. Mijn volgelingen begonnen ook te marcheren. Ik zwaaide wat heviger met mijn armen, mijn volgelingen zwaaiden ook wat heviger met hun armen. Ik begon mijn benen hoog op te gooien. Mijn volgelingen begonnen hun benen hoog op te gooien. Ik strekte mijn rechterarm, mijn volgelingen strekten hun rechterarm.

Aan hun enthousiasme te oordelen, leek het erop dat ze geen flauw benul hadden wat ik hen had laten doen. Of het waren nazi’s natuurlijk. Dat zou ook kunnen.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

6 Reacties

    1. Wist je dat wijlen Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard in zijn jeugd van zijn vader een klein Afrikaans jongetje had gekregen. Die kwam ook uit Tanzania. En kon dan ook uitstekend tanzen.

  1. Is toch een prima vergelijking? Ik snap nu eindelijk ook de omvang van de boosaardigheid van die man- een DJ die zoveel door platen heen lult als hij moet wel een horrorvent zijn.

  2. Dat er overeenkomsten zijn tussen diverse vormen van massahysterie was mij ook al eens opgevallen. Wat is daar voor bijzonders aan?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *