Zwevend

Het raam stond open. Mijn vrouw werd wakker omdat ze ineens niet meer onder een deken lag. Nu trek ik die wel vaker bij haar weg, maar nog niet eerder door de hoogte in te gaan. Ik hing halverwege ons bed en het plafond en had de deken meegenomen. Mijn vrouw probeerde mij naar beneden […]

Continue reading →

De Turkse bruiloft

Turkse bruiloften duren langer dan Nederlandse bruiloften. Dagen. Weken. Maanden, als je pech hebt. Onlangs mislukte een poging om het record van de langste bruiloft ooit te verbreken. Kort voor het einde van het feest overleed de bruidegom van ouderdom. De bruiloft die ik bezocht duurde drie dagen. De tweede dag was een rustdag. Die […]

Continue reading →

Gat

‘Je hebt een gat in je hoofd’, zei ik tegen mijn zoon. ‘Een gat?’ Mijn zoon schrok. We waren aan het voetballen terwijl mijn dochter binnen zwemles had. Om 18.25 uur moesten we weer naar binnen. Hij wilde nog één bal. Eerst hij. Daarna ik. Hij trapte, ik miste, hij won. Daarna trapte ik de […]

Continue reading →

Geen been (2)

‘Ze hebben m’n been eraf gehaald’, zei de dakloze zonder been toen ik weer eens naar de Jumbo ging. ‘Ik weet het’, zei ik, ‘wat is er gebeurd?’ Ontsteking. Z’n been was van binnenuit gaan rotten. Hij was al vaker met klachten naar de dokter geweest. Een paar jaar geleden hadden ze zijn tenen geamputeerd. […]

Continue reading →

Ruig

Op m’n vouwfietsje fietste ik richting Ruigoord. Ergens op de Noordzeeweg, vlak voor het stukje land waar de stadsnomaden hun caravans hebben staan, stond een grotere caravan met een glimmende, zwarte Mercedes ervoor. Een jongetje van een jaar of tien stond voor de Mercedes. Even later fietste hij naast me. Op het gras. Met een […]

Continue reading →