De multiculturele samenleving is mislukt

De zon scheen precies hard genoeg om met een boek op het veldje bij de Amstel te liggen, waar ik graag lig als de zon precies hard genoeg schijnt. Ik was begonnen in een bundel van James Baldwin. Dankzij de documentaire I am not your negro is die weer helemaal in de mode. Ik mag daar graag aan meedoen.

Baldwins essays zijn in gelijke mate hoopgevend (er is een boel veranderd) als afschuwelijk (er is geen klap veranderd). Bij wijze van adempauze zocht ik op mijn telefoon naar de uitslag van de proloog in de ronde van Slowakije, een wielerwedstrijd zo obscuur dat zelfs de meeste deelnemers van het bestaan geen weet hebben. Al snel verdwaalde ik op Twitter. Zo werkt dat. Een journalist die een award had ontvangen werd door haar collega’s bedolven onder complimenten. Iemand heeft eens uitgerekend dat er op elke Nederlandse journalist jaarlijks 3,8 prijzen worden uitgereikt. Ik heb nog nooit iets gewonnen.

 

Mijn oog viel op een tweet waar ik van schrok. Een twitteraar die om begrijpelijke redenen anoniem wilde blijven, schreef dat de multiculturele samenleving was mislukt. En niet een beetje. Totaal.
Ik keek om mij heen. Het nieuws was duidelijk nog niet tot de zonaanbidders aan de Amstel doorgedrongen. Onder een boom waren twee donkere mannen bezig een barbecue aan de praat te krijgen.
‘Hebben jullie het al gehoord?’ vroeg ik
‘Wat?’ vroeg de grootste.
‘Van de multiculturele samenleving?’
‘…’
‘Die is totaal mislukt.’
‘Gast, je bent zelf totaal mislukt.’
‘Ja, gast,’ zei de iets minder grote. ‘Je hebt nog nooit iets gewonnen.’
Ik mompelde dat ik hoopte dat ze in hun kip zouden stikken. Daar hadden ze niet van terug.
Toen ik wegfietste, riepen ze me na. ‘Echt niet woke, man.’
Ja, van een afstandje durven ze wel. Ik fietste een stukje verder en fluisterde iets over hun moeders. Ze deden alsof ze het niet hadden gehoord.
[Meer van Klaas Knooihuizen op klaasknooihuizen.nl.]

5 Reacties

  1. Je hebt niets gewonnen maar je was wel IN DE FINALE VAN DE BLOGGER DES VADERLANDS! Alsof dat niets is grmbl.

  2. In Zweden blijkt de multiculturele samenleving al helemaal voor 1000% mislukt te zijn! Het is daar zo uit de hand gelopen dat men zich kan afvragen of ze daaronder gewoon zichzelf niet zullen vernietigen. Op een bepaalde site (die ik hier liever niet vernoem) zag ik ooit een foto staan uit Zweden met heel stel meiden erop die t-shirts droegen met de Zweedse vlag daarop afgebeeld. En zij zagen eruit alsof ze geen zin hadden om zich door radicale moslims te laten overheersen.
    Alle afgebeelde Zweedse en overwegende blonde jongedames (van het Arische ras wat Adolf Hitler graag zag) zouden eigenlijk beter eens wat judo- en karatelessen kunnen gaan volgen om het moslimuitschot in Zweden af te tuigen opdat dezen hen met rust laten! Zij zijn, wat uiterlijk betreft, wel te vergelijken met Agnetha Fältskog, de blonde zangeres van ABBA, wiens achterwerk met strakke broeken daaroverheen gretig werd begeerd door talloze mannen!
    Nou heb ik al zo vaak vermeld dat vrouwen en meisjes inderdaad de grootste moeite hebben om met jongens en mannen ruzie te maken en de zes meisjes uit ‘The New Adventures of Peter Pan’; Wendy, Cynthia, Meera, Tiger Lily, Maia en Tinkerbell (zij is een klein seksie elfje), waren fysiek niet opgewassen tegen de domme maar veel sterkere piraten van James Haak en onder hen bevind zich een blonde spierbundel van een piraat, Asbjorn (een Noorse of een Viking-naam). De zes jongedames boften tenslotte nog dat deze piraten niet van seks houden (daar zijn ze toch te dom, onhandig of te ijdel voor) en dat kapitein Haak hen alleen maar liet vastbinden.
    Helaas zou hij ongetwijfeld Wendy, Cynthia, Meera, Tiger Lily, Maia en Tinkerbell zeker van een plank in de zee laten springen waarna de meiden moesten oppassen dat er geen haaien of de monsterachtige krokodil rondzwommen om hen te verslinden!
    In de Disney-versie over Tinkerbell heeft dit blonde (!) elfje zelf een paar vriendinnetjes, eveneens elfjes, en dat zijn om te weten; Fawn, Rosetta, Vidia, Silvermist en Iridessa. Deze zes (nogal kleine!) jongedametjes krijgen het op een donkere dag aan de stok met een jongere James Haak die het elfenstof, via een jaloers collega-elfje van hen, Zarina, van hen buitmaakt om zo op plundertocht te kunnen gaan in de gewone mensenwereld!
    Zarina komt later gelukkig tot inkeer waarna de zeven mini-meisjes de strijd aangaan met de veel grotere piraten (iets wat de Zweedse vrouwen en meisjes met hun potentiële aanranders moeten gaan doen) en zelfs een onverwachte bondgenoot krijgen in de vorm van een baby-zeekrokodil (dit is dezelfde krokodil die jaren later de hand van kapitein Haak zal afbijten en verslinden!) en zij de plannen van Haak verijdelen.
    Als er zelfs al in Zweedse dierentuinen echte zeekrokodillen verblijven dan smacht ik er bijna na dat zij in de achterwerken van de allochtoonse ‘testosteron’-bommen’ gaan bijten maar ze hier niet ziek van worden!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *