Mijn ouders waren op vakantie, ik had het huis alleen. En de auto van mijn moeder tot mijn beschikking. Wij speelden tot diep in de nacht Mickey Mouse op de Playstation van mijn broertje. Mickey dartelde door een magisch heldere wereld en riep zo nu en dan iets. We speelden door tot een uur of […]
Continue reading →Sven speelde met een pakje blauwe Gauloises. “Mag ik een sigaret”, vroeg ik hem. “Je bent de vierde al vanavond”, zei hij. “Maar geen nood, ik heb nog een pakje.” We gingen samen naar buiten. Daar stond de zoon van de eigenares te praten met een andere man. Kaal. En een lichaam dat te groot […]
Continue reading →Mijn collega woont in Baarn. Sinds prinses Beatrix dat ook weer doet, is de waarde van mijn collega’s huis binnen een jaar met 40 duizend euro gestegen. Ze ziet Prinses Beatrix geregeld lopen door de winkelstraat van Baarn. Heur haar immer in model. Het is een klein vrouwtje, zei mijn collega. Ze dacht altijd dat […]
Continue reading →Vroeger, niet lang nadat ik God had afgezworen als reële mogelijkheid om in te geloven, sloot ik weddenschappen met Hem af die Hij nooit kon winnen. Dan gaf ik Hem opdrachten om het onmogelijke te doen. Lukte het Hem toch, dan zou ik mijn atheïsme opgeven en weer in Hem geloven. Dan vroeg ik Hem […]
Continue reading →Wat ik ook nog las tijdens mijn vakantie: De Zevende Functie van Taal van Laurent Binet. Het boek speelt zich af in intellectuele kringen van het Frankrijk eind jaren ’70. De post-structuralisten zijn aan de macht. Hoofdpersoon is een filosofiedocent die gedwongen wordt de dood van Roland Barthes op te helderen. Hij komt in een […]
Continue reading →I’m a firestarter, twisted firestarter, klonk er door de speakers. “Deze ken je misschien wel. Is van The Prodigy. Gezongen door de zanger van de Staat”, zei Sven. Ik wilde laten merken dat ik niet van de straat ben. “Van Torre…”, zei ik en liet een pauze vallen. “Florim”, zei Sven voordat ik op de […]
Continue reading →Mijn woorden zullen door een aantal mensen worden gelezen om vervolgens tot in de eeuwigheid onzichtbaar te blijven. Dat geldt niet alleen voor mijn woorden, maar ook voor die van pak ‘m beet Franz Kafka. Wellicht wordt die over tienduizend jaar nog gelezen. Maar over honderdduizend jaar alweer heel wat minder. En over tien miljoen […]
Continue reading →Op de tweede bewolkte dag van onze vakantie waren wij naar de grotten van Villars gegaan. De grotten waren in 1953 ontdekt. De Franse overheid had het verboden om foto’s met flits te maken, om zo de stalactieten en stalagmieten te beschermen. Halverwege kregen we een licht-en-geluidshow voorgeschoteld die de grond deed trillen. Aan […]
Continue reading →In het campingcafé vertelde de jongen achter de bar aan een ouder echtpaar dat dit de eerste dag sinds tijden was dat er wolken waren en de temperatuur onder de 30 graden was gezakt. “Geniet er maar van”, zei hij. Zo vaak kwam dat hier niet voor en lang zou het niet duren. Sven was […]
Continue reading →Het is altijd bewolkt als ik op vakantie ben. Toen ik kind was, regende het de helft van de tijd. Het maakte niet uit waar we heen gingen, Italië, Zuid-Frankrijk of Spanje. Zodra ik ergens kwam, betrok de lucht en vulden de wolken zich met water. Er waren ook wel mooie dagen, maar de grijze […]
Continue reading →‘What are the odds we are living in a computer simulation’, heette het artikel dat de algoritmes van The New Yorker aanbevolen na lezing van het artikel over McAfee. De schrijver was op een congres aanwezig waar Elon Musk (van Tesla), de vraag kreeg of hij dacht dat we in een computersimulatie leefden. Musk bleek […]
Continue reading →Naast verschillen in taal, verschillen vaak ook gebaren in het buitenland. België en Nederland bevinden zich gebaar-technisch bijvoorbeeld op een andere planeet. Het zou kunnen dat u nu afhaakt als lezer. Met de gedachte: ‘Hou op, schei uit!’. Het gebaar dat daar in Nederland bij hoort is met een slappe hand je arm van je afzwaaien. […]
Continue reading →Ik werd wakker met koppijn. Maar dat zou ook kunnen door de fles Baskische cider die ik had gedronken. Het plekje waar de kogel terecht was gekomen, deed twee dagen lang pijn. Alsof er een grote puist zat die rijp wilde worden. Ik was bij het artikel over het simulatie-argument gekomen via een artikel over […]
Continue reading →We reden door de glooiingen van Frans Baskenland. De lucht bleef grijs. Ik zag aan mijn vrouw dat dit aan haar knaagde. Ik had haar net uitgelegd dat de kans groot is dat we in een simulatie leven. Hardop vroeg ik me af: als je weet dat je bent geprogrammeerd om zoveel van de zon […]
Continue reading →Een nieuwe Facebook-vriend diende zich aan en omdat ik ‘m ook privé ken, liet ík ‘m ruimhartig binnen in mijn wereld. Niet dat die zo groot is op Facebook. Buiten deze stukjes is er vrij weinig van mij te vinden in het digitale paradijs, op een enkele foto na. Die vond hij dan ook binnen […]
Continue reading →