Tokkelende Vogels Schreeuwen Niet
Tijd om Nurks ook te verblijden met van die heerlijke twintiger-literatuur! Veel plezier!! Oh wacht ik bedoel :-(((
Continue reading →Tijd om Nurks ook te verblijden met van die heerlijke twintiger-literatuur! Veel plezier!! Oh wacht ik bedoel :-(((
Continue reading →Onder de warme (en plakkerige) dekens van bedrog
Continue reading →In een van de universitaire klinieken van Antwerpen bestelde ik een veel te dure salade met zalm. De meeste restaurants rekenen weliswaar meer aan, maar dan zit er geen zand in de sla. Had ik me misschien vergist en stond er ‘salade met zand’? Nee, toch niet. Het was echt zalm. Noorse zelfs. Waarom eet […]
Continue reading →Mijn zoon zingt tijdens het poepen.
Continue reading →Er zit altijd wel een liedje in mijn hoofd. Ze sluipen meestal ongemerkt je hoofd in. En blijven vervolgens een dag of drie hangen. Dan zijn ze ineens verdwenen. Vaak zijn het liedjes die je liever niet in je hoofd hebt. Zoals ‘Laat het los, laat het gaan’ van Disney’s Frozen. Of ‘Make-up’ van Kinderen […]
Continue reading →Een leven vol zelfhaat en high-class prostitutie.
Continue reading →Stem met jullie verstand, jongens.
Continue reading →Als woordkunstenaar kwam hij Graag bij de mensen thuis Hij at dan een appel en Gooide het klokhuis naar je hoofd En riep dan ‘klokhuiselijk geweld’ Of hij ging in het raam zitten en Begon dan een slap verhaal over Stoelgangsters en hun roversholletjes En noemde dat dan een ‘raamvertelling’ In het kort: De mensen […]
Continue reading →Eindeloos. Zo leek de dijk vroeger. Net buiten de bebouwde kom doemde hij op. Een stevige helling tussen twee grote plassen van de grindwinning. Meren, zeeën eigenlijk. Een grote kale vlakte alleszins, waar het altijd wind in beuken was. Een pastel met veel modderbruin en loodgrijs, zo herinner ik me dat vermaledijde stuk weg. En […]
Continue reading →Het begon te regenen toen we wegreden. Dat had het al jaren niet gedaan. Overal schoten voorzichtig plantjes uit de grond, nieuwsgierig naar het water. Terwijl we reden ontstond er een nieuw landschap. Het vreemde was, zou mijn moeder later vertellen, dat er geen enkel wolkje aan de lucht te zien was. Volgens de raketgeleerde […]
Continue reading →In Zunderdorp vond mijn zoon een klavertje vier. En dat terwijl hij er op dat moment helemaal niet naar op zoek was, zou hij later vertellen. Zo gaat dat in het leven, zei ik, terwijl ik op een van mijn stokpaardjes klom: je vindt nooit wat je zoekt. We waren op bezoek bij vrienden, van […]
Continue reading →Een geschiedenis van wederzijdse psychoseksuele mishandeling binnen een dysfunctionele relatie.
Continue reading →Brieven aan Donald Duck, een uitgelezen kans voor de redactie hun giftige pennen te steken in potten vol sarcastisch venijn.
Continue reading →De Parijse metro rammelde station ‘Colonel Fabien’ binnen. Geen populair station zo te zien. Op het perron zat maar één man, een clochard. Colonel Fabien zelf. Niet helemaal onmogelijk trouwens want zijn voeten waren geamputeerd, dus het zou best een oorlogsinvalide kunnen zijn. Hij sleepte zich zittend de metro in. Tergend langzaam, zodat de deuren […]
Continue reading →Deel twee, waarin we de woudlopers eens iets realistisch mee laten maken. Waarschuwing voor alle ouders die hun kinderen dat PUINBLAD laten lezen: dit is effe een dosis realisme waar jij NORMAAL NIET MEE KAN OMGAAN SUKKEL.
Continue reading →Een nieuwe reeks, waarin aangetoond wordt dat het zogenaamde “Vrolijkste Weekblad” een perfide verzameling misleidende kutverhalen is met in- en in slechte rotte kutkarakters. Dit keer beginnen we over de Jonge Woudlopers. Meer volgt.
Continue reading →Ik liep achter de begeleider aan. Hij had een AK47 onder zijn rechterarm, in zijn handen een 9mm en een semiautomatische met de naam Scorpio. Ik had de oordoppen al op mijn kop. De deur ging open. Isolatie aan de binnenkant. De kruitdampen stoven mijn neus in. Ik stapte een grauwe wereld binnen. Een man […]
Continue reading →Staat de moderne mens nog wel eens versteld van de techniek? Mij overkomt het alleszins regelmatig. Deze week nog bijvoorbeeld toen ik een optreden in de buitenlucht had. Ik vroeg aan een collega-muzikant of ‘we het droog hielden’ die avond. Hij greep in zijn binnenzak en begon te tokkelen. Tot zover verbaasde mij nog niets. […]
Continue reading →Over wortels. Meer kan ik er ook niet over zeggen.
Continue reading →Hopen dat onze fietsen er nog staan, zei ik tegen mijn kinderen terwijl we naar buiten liepen. Mijn kinderen vroegen waarom ik dat zei. Omdat de fietsen hier in Amsterdam nogal snel worden gestolen en wij onze fietsen enkel op een eenvoudig AXA-slotje hadden gezet, legde ik uit. Buiten liet ik ze het verschil zien: […]
Continue reading →