Ziekenhuisrestaurant

In een van de universitaire klinieken van Antwerpen bestelde ik een veel te dure salade met zalm. De meeste restaurants rekenen weliswaar meer aan, maar dan zit er geen zand in de sla. Had ik me misschien vergist en stond er ‘salade met zand’? Nee, toch niet. Het was echt zalm. Noorse zelfs. Waarom eet […]

Continue reading →

De woordkunstenaar

Als woordkunstenaar kwam hij Graag bij de mensen thuis Hij at dan een appel en Gooide het klokhuis naar je hoofd En riep dan ‘klokhuiselijk geweld’ Of hij ging in het raam zitten en Begon dan een slap verhaal over Stoelgangsters en hun roversholletjes En noemde dat dan een ‘raamvertelling’ In het kort: De mensen […]

Continue reading →

Reünie

Eindeloos. Zo leek de dijk vroeger. Net buiten de bebouwde kom doemde hij op. Een stevige helling tussen twee grote plassen van de grindwinning. Meren, zeeën eigenlijk. Een grote kale vlakte alleszins, waar het altijd wind in beuken was. Een pastel met veel modderbruin en loodgrijs, zo herinner ik me dat vermaledijde stuk weg. En […]

Continue reading →

Kogelregen

Het begon te regenen toen we wegreden. Dat had het al jaren niet gedaan. Overal schoten voorzichtig plantjes uit de grond, nieuwsgierig naar het water. Terwijl we reden ontstond er een nieuw landschap. Het vreemde was, zou mijn moeder later vertellen, dat er geen enkel wolkje aan de lucht te zien was. Volgens de raketgeleerde […]

Continue reading →

Geluk

In Zunderdorp vond mijn zoon een klavertje vier. En dat terwijl hij er op dat moment helemaal niet naar op zoek was, zou hij later vertellen. Zo gaat dat in het leven, zei ik, terwijl ik op een van mijn stokpaardjes klom: je vindt nooit wat je zoekt. We waren op bezoek bij vrienden, van […]

Continue reading →

Colonel Fabien

De Parijse metro rammelde station ‘Colonel Fabien’ binnen. Geen populair station zo te zien. Op het perron zat maar één man, een clochard. Colonel Fabien zelf. Niet helemaal onmogelijk trouwens want zijn voeten waren geamputeerd, dus het zou best een oorlogsinvalide kunnen zijn. Hij sleepte zich zittend de metro in. Tergend langzaam, zodat de deuren […]

Continue reading →

Techniek

Staat de moderne mens nog wel eens versteld van de techniek? Mij overkomt het alleszins regelmatig. Deze week nog bijvoorbeeld toen ik een optreden in de buitenlucht had. Ik vroeg aan een collega-muzikant of ‘we het droog hielden’ die avond. Hij greep in zijn binnenzak en begon te tokkelen. Tot zover verbaasde mij nog niets. […]

Continue reading →

Profileren voor beginners

Hopen dat onze fietsen er nog staan, zei ik tegen mijn kinderen terwijl we naar buiten liepen. Mijn kinderen vroegen waarom ik dat zei. Omdat de fietsen hier in Amsterdam nogal snel worden gestolen en wij onze fietsen enkel op een eenvoudig AXA-slotje hadden gezet, legde ik uit. Buiten liet ik ze het verschil zien: […]

Continue reading →