Wim is weg

Volgens mijn schoonmoeder lijk ik op Wim Brands. Mijn vrouw was het er niet mee eens. Ze vond Wim Brands lelijk. Maar wel heel lief, haastte ze erbij te zeggen. Dat leek hij mij ook. De liefste man in de Nederlandse letteren. En die lieve man heeft nu een einde aan zijn leven gemaakt.

Ik kijk naar mijn boekenkast. Hoeveel boeken staan erin die er zonder Wim Brands niet in hadden gestaan? Ik vermoed maar één: De Kunst van het Crashen van Peter Verhelst. Ik moet het nog lezen.

Met maar één sok aan luister ik naar Nooit Meer Slapen waar ze One van Johnny Cash draaien om hun collega te gedenken. Wim Brands hield van Johnny Cash. Eerder deze avond keek ik naar Morgan Freeman die voor National Geographic op zoek ging naar God. In de eerste aflevering onderzoekt Freeman of er leven na de dood is. Een wetenschapper vertelt dat je bewustzijn vlak na je dood nog aanwezig is. Morgan Freeman vindt het amazing en vraagt niet door. Wim Brands had dat heel anders aangepakt. Hij had gevraagd hoe je dat meet en wat er dan gebeurt in het lichaam en wat dat precies betekent voor jou als persoon.

Ik keek graag naar hem. Niemand kon zo aangenaam bewonderen als Wim Brands. Niet te overdreven, niet te zuinig. Met die zachte blik en dat fijne stemgeluid.

De kat speelde met een peterseliesteeltje. Het kwam tussen een stapel A4’tjes te liggen dat op de grond lag. De kat viel de stapel aan, maar het lukte hem niet om het peterseliesteeltje eronder vandaan te halen. Hij gaf het op en stapte over op een speelgoedaardbei. Hij ligt nu in zijn mandje, te dromen van peterseliesteeltjes. Ik doe het raam open en luister naar de geluiden buiten. Een heel klein briesje waait naar binnen. Het is verder windstil.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

7 Reacties

  1. Wat een droevig nieuws inderdaad. Ik was zeer gesteld op Wim Brands. Mr. OZ werd eens door hem geïnterviewd. Ik weet nog dat we daar totaal niet in de zenuwen over waren. Het voelde veilig. Je wist: hij is niet zoals de rest. Hij is niet uit op sensatie. Je hoeft niet bang te zijn dat hij jou in een hoek duwt. Wat je bij de rest van het journaille wel hebt.

  2. Wanneer het erin geslopen is weet ik niet meer, maar Wim en zijn heerlijke programma hoorden al jaren bij een fijne zondagmorgen. We zullen hem missen.

  3. Wat een onbarmhartige verwijzing op het laatst naar de link met het gedicht waarin de strofe: ‘Wat er ook is, het zal de natuur/ een zorg zijn.’
    De natuur mag het dan onverschillig laten, wij mensen vinden het verlies van deze vriendleijke, lieve man dood zonde!

Laat een antwoord achter aan Molovich Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *