In Berlijn, ergens aan de rafelrand van de wijk Kreuzberg, ligt een vermoeide brug. Afgebeuld door de S-Bahn die er al sinds mensenheugnis genadeloos overheen dendert. Het bijzondere aan deze brug is dat er een tekst op geklad is, die me aan het denken zette. Hij luidt:
‘Wir wollen nicht nur ein Stück vom Kuchen, wir wollen die ganze Bäckerei’
(Wij willen niet alleen maar een stukje van de koek, wij willen de hele bakkerij)
Ernaast stond het anarchisme-teken. Lang geleden dat ik dat nog ergens zag.
Eerst vond ik het alleen goed gevonden. Dat vind ik nog overigens. Het Duits is zo’n taal waarin je de dingen kernachtig kunt zeggen. De Nederlandse vertaling klinkt wat schlemielig. Alsof de revolutionairen het niet helemaal zeker weten. Grote mond, klein hartje, zoiets. ‘Doe dan niks’, zou ik denken als de tekst in het Nederlands op een viaduct was geklad. Misschien ben ik hem om die reden dan ook niet tegen gekomen in ons taalgebied.
Lof voor deze anarchisten dus, die met kloeke taal opkomen voor de kleine man. Ik had na deze vaststelling tevreden ergens kunnen gaan zitten met een Berliner Kindl, maar iets aan de leuze irriteerde me. Ten eerste ademt de kreet een zekere gulzigheid uit. Wat moeten anarchisten met de hele bakkerij? Is genoeg koek aan een redelijke prijs niet voldoende? En wie gaat dan die bakkerij bestieren? Is het brood nog wel lekker? Allemaal vragen die de geschiedenis al voor het anarchisme afdoende beantwoord heeft.
Maar de vraag die me nog het meest bezighield, was: wat gebeurt er met de bakker? De bakker bij mij uit de buurt is een aardige jongen, die lekkere taarten bakt. En mijn kleine krijgt altijd een koekje van de lieve juffrouw achter de toog.
De bakkerij heet Edelweiss. Dat is ook Duits.
Ze kunnen klaarblijkelijk al goed in het Duits kladderen, die voormalige woestijnbewoners.
Woestijnbewoners? In Berlijn? Ik kan niet volgen, ben ik bang.
Syriërs, Hugo, ben ík bang.
Ik zal wel verschrikkelijk euhm.. Belg overkomen, maar hoe weet je dat het Syriërs zijn? Versta er de vodden van zenne..
@ Cayaan,
Kladder jij ook op viaducten en zo?
Het gaat over een anarchistische leuze op een Berlijns spoorwegviaduct. De foto is een jaar of vijf geleden genomen. Wellicht dat dit meer klaarheid in de – voor mij volstrekt onbegrijpelijke – discussie brengt.
Een voorhoede. Kwartiermakers. Propagandisten. Zo gaat dat in oorlogsvoorbereidingen. Het is je toch wel opgevallen dat wij inmiddels in oorlog zijn?
“We willen niet een hoekje van de keuken, we willen de hele bakkerij”.
Nee, keuken = Küche. Maar die willen ze ongetwijfeld óók.
@Perry Oorlog? Wij? Niets van meegekregen. Of je moet de aanslagen bedoelen, maar zolang het aantal terreurslachtoffers in de jaren 60-80 nog een 20-voud bedroeg vergeleken metvnu, lijkt me dat predikaat wat overdreven.
Even op die kreet zitten kauwen… Waarschijnlijk zijn dit communisten. Dus als ze de bakkerij in handen hebben is ‘ie in een mum van tijd op de fles. En heeft niemand meer te vreten.
Dat is de strekking van mijn column kernachtig samengevat. En ik ben zelf communist, dus ik kan het weten.
Als het communisten zijn, dan krijg je vooral hele lange bakkerijen.
BADOEM-TSJING!
Ken je trouwens dit popnummer van Klein Orkest (1983) waarin het communisme in het verdeelde Berlijn zo aan de kaak werd gesteld? Dit nummer gaat overigens zo:
Klein Orkest – Over De Muur
Oost-Berlijn, unter den Linden:
Er wandelen mensen langs vlaggen en vaandels.
Waar Lenin en Marx nog steeds op een voetstuk staan.
En iedereen werkt, hamers en sikkels,
Terwijl in parade-pas de wacht wordt gewisseld.
40 Jaar socialisme er is in die tijd veel bereikt…
Maar wat is nou die heilstaat,
Als er muren omheen staan?
Als je bang en voorzichtig met je mening moet omgaan?
Ach, wat is nou die heilstaat, zeg mij wat is ie waard,
Wanneer iemand die afwijkt voor gek wordt verklaard?
Ref.
En alleen de vogels vliegen van Oost- naar West-Berlijn.
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Over de muur, over het IJzeren Gordijn,
Omdat ze soms in het westen soms ook in het oosten willen zijn.
Omdat ze soms in het westen soms ook in het oosten willen zijn.
West-Berlijn: de Kurfurstendamm!
Er wandelen mensen langs porno en peepshow.
Waar Mercedes en Cola, nog steeds op een voetstuk staan.
En de neonreclames, die glitterend lokken:
Kom dansen! Kom eten! Kom zuipen! Kom gokken!
Dat is nou 40 jaar vrijheid, er is in die tijd veel bereikt…
Maar wat is nou die vrijheid, zonder huis, zonder baan?
Zoveel Turken in Kreutzberg die amper kunnen bestaan.
Goed… je mag demonstreren, maar met je rug tegen de muur
En alleen als je geld hebt, dan is de vrijheid niet duur.
Ref.
En de vogels vliegen van West- naar Oost-Berlijn.
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten.
Over de muur, over het IJzeren Gordijn,
Omdat ze soms in het oosten soms ook in het westen willen zijn.
Omdat er brood ligt soms bij de Gedachtniskirche, soms op het Alexanderplein!
Godzijdank is het gehate communisme daar al 30 jaar geleden uit Berlijn verdwenen en de muur gesloopt!
En wat Perry Tromp betreft, die denkt dat islamieten het monopolie op monopoliedenken hebben. De islam is een hongerige wolf, de rest van de wereld een mak schaap dat in de wolf een lief hondje denkt te herkennen.
Goed verwoord!