De vrije gedachte

Wat een week. Eerst terreur, daarna geklets over terreur. Ergens onderweg bleef ik op YouTube plakken bij ‘Die Gedanken sind frei’, een oud Duits studentenlied. Ik kende het niet, ezel die ik ben. Enerzijds is het een vaststaand feit dat ik niet alles wat ik mooi vind zal ontdekken in mijn leven. Anderzijds is die […]

Continue reading →

De verlosser

De tent was leeg. Op ons en onze matrassen na. De raketgeleerde slash bioloog lachte ons wakker. Hij had een hoge lach. En een licht kalend hoofd. Alle spullen had hij in zijn vrachtwagen geladen, een Mercedes op hoge wielen. De piano stond er ook al in. Samen met een sofa, vier schapen, drie tapijten, […]

Continue reading →

Brussel

Daar gaan we weer, was mijn eerste gedachte. Ik merk tot mijn eigen verwarring dat de schok maar niet wilt komen. Ik lees de berichten, doe m’n best om meer te voelen, om de schok te activeren, maar ik raak vooral geïrriteerd door de herhaling. Wilders die de grenzen wil sluiten, Rutte die zegt dat […]

Continue reading →

Cut!

Ik woon op een pittoreske plek, dus het is schering en inslag dat productiebedrijven ‘komen filmen’. Hele tv-series worden er opgenomen en vooraf even inlichten is er natuurlijk zelden bij, laat staan een bedankje voor de medewerking. Meestal kom je er pas achter als de opnames al bezig zijn en kun je met twee volle […]

Continue reading →

Palmkevers

Elke zondag spoot mijn vader zijn piano schoon. Dan zat er teveel zand tussen de toetsen en op de hamertjes. Hij had daarvoor een kleine blaasbalg gemaakt door het ventiel van een luchtbed aan een knijptoeter te koppelen. Het geluid van de honkey-tonk klonk steeds gammeler. De snaren zongen. Alsof ze dronken heen en weer […]

Continue reading →

De omgekeerde wereld

Zo nu en dan zitten mijn kinderen in ‘de omgekeerde wereld’. Daar is hoog laag en aardig gemeen en vies lekker. Als ik dan op een gegeven moment zeg: “Zitten jullie nu nog steeds in de omgekeerde wereld?” En zij zeggen: “Ja!” Dan weet ik dus niet meer in welke wereld ze zitten. In die […]

Continue reading →

Muziekdoos

Parijs. Rue pas de la Mule nr. 6, op de hoek met de Place des Vosges. ‘Instruments Musicaux Anciens – André Bissonnet’, staat er op de gevel. Hoewel muziekwinkel een te alledaagse naam is voor dit ornament aan een van de mooiste pleinen van Europa. ‘Boîte a musique’, wordt zijn winkeltje genoemd door kenners en […]

Continue reading →

Roofdier

Met de lente in aantocht, ontwaakt het jachtinstinct. Dan zie ik haar door het ongemaaide gras tijgeren. De kop naar voren, de schouders boven haar hals. Traag nadert ze haar prooi. En dan ineens… schiet ze pijlsnel uit de startblokken. Een razendsnelle korte sprint. Aarde schiet op. Ze doet een sprong. Grijpt haar prooi. Het […]

Continue reading →

De operazanger

Ergens eind jaren ’80 bracht mijn vader een operazanger mee naar huis. Zijn naam is mij helaas ontschoten. Het was een kleine, gedrongen man, de schouders ter hoogte van de oren. Hij deed me denken aan Clandestino, de slechterik van de Bluffers, een tekenfilmserie die in die dagen enige populariteit genoot. Hij ging altijd gekleed […]

Continue reading →

Loebas

Ik heb besloten mijn buik een naam te geven. Als ik voor de spiegel sta, dan ziet ie er een beetje uit als een hondenkop. Met mijn tepels als trouwe hondenogen en mij navel als een wat sullige, immer tuitende mond. Hij behoort bepaald niet meer tot de snelste, maar het is een brave lobbes. […]

Continue reading →

De geschiedenis van mijn lafheid (4)

Grommend sleepte de tractor de sleetjes voort. Wij volgden. Ik, mijn broertje, mijn ouders en nog een stuk of twintig Nederlandse hotelgasten. De rupsbanden toornden boven ons uit. Het was avond. De sneeuw dempte alles en zorgde ervoor dat onze vrolijkheid niet te ver weg waaide. We gingen rodelen. Van een berg af die slechts […]

Continue reading →

Charleroi

Op straat slenteren drie mannen, die zo uit ‘The Full Monty’ zouden kunnen zijn weggelopen. Kinderen dreinen om een vrouw in een deur. Ze drinkt een halve liter pils van een onbekend merk en kijkt naar het verkeer van de zesbaans-binnenring dat sloom aan haar ramen voorbij raast. Charleroi. Bij een tankstation staat een uitgebrande […]

Continue reading →

Kapotte gitaren

Niemand had haast. Waar we kwamen, speelde mijn vader op de piano in ruil voor voedsel. Ergens in de buurt van Eilat kregen we onderdak van een voormalig Mexicaans worstelaar die zichzelf El Greco noemde. Hij had een enorme vrouw. De worstelaar was klein en vierkant, zijn vrouw lang en slank. Ze hadden, als ik […]

Continue reading →

De dansende paling

Het was een dag als een vergeten sok. Een man en een vrouw zaten op de pier te vissen. Er zaten een paar brasems in een veel te klein emmertje. De man had beet en haalde een stekelbaarsje binnen. Hij rukte het haakje uit het beestje en gooide hem in de emmer. Een straaltje bloed schoot […]

Continue reading →