Oeufs à la Russe

Oeufs à la russe. Dat stond er op de verpakking. Ietwat pretentieus, er zat maar één ei in. Corrrectie: één schijfje ei. Een onnozel, lullig schijfje. Zonder eigeel. Op straat draaide ik het pas gekochte bakje nog even rond, om te zien of er tussen de sla misschien nog meer ei zat. Maar het ene […]

Continue reading →

Blinde vlek

Mijn vrouw en ik zijn er allebei van overtuigd dat de ander meer troep maakt. En slechter opruimt. Het mag geen verbazing wekken dat ik er vrij zeker van ben dat ik gelijk heb. Mijn vrouw is het, eigenaardig genoeg, niet met mij eens is. Sterker nog, meer dan dat ik zeker ben van mijn […]

Continue reading →

Vissen twee punt nul

Ik heb de hel gezien. Het was een vergaderzaal vol met autoverkopers. Ze werden toegesproken door een man in een donkerblauw pak. Glimmend zwart, golvend haar. Als autoverkopers auto’s waren, dan was dit het prototype. De autoverkoper waarmee je op de autoverkopersbeurs gaat staan. Om een glimp van de toekomst te tonen. Hij ging de […]

Continue reading →

Objecten met vilt overtrokken

Het gebeurde altijd ’s avonds, als ik in mijn bed lag, voordat de slaap mij in haar greep kreeg. Ik luisterde naar Villa 65 met Lotje IJzemans, of Jaap Boots of Kees de Koning. The Beastie Boys, Pavement, Radiohead en Dinosaur Jr. stonden op fluisterstand. Hoe stiller mijn gedachten, hoe luider het klonk. Jim Morrison hypnotiseerde […]

Continue reading →

Serieus

Daar liggen ze, mijn kinderen. Naast elkaar in hetzelfde bed. Ieder in hun eigen wereld. Allebei bloedserieus. Al toen ik mijn zoon voor het eerst zag slapen, viel me dat op. Hij lag in een couveuse. Had gepoept in zijn vruchtwater en die poep was op zijn longen terecht gekomen. Hij was niet ouder dan […]

Continue reading →

Rekenen

Mijn kleine zit op de derde kleuterklas, maar verjaart ‘ongunstig’. Dat is typisch iets voor deze moderne tijd; ongunstig verjaren. Tot de ratrace losbarstte, maakte het geen jota uit wanneer je verjaarde. Het is hetzelfde als de nadelige effecten van de klok verzetten, iets dat we ons zelf aandoen. Maar enfin, hij hoort bij de […]

Continue reading →

De Heilige Antonius

Toen ik nog rookte ging ik geregeld sigaretten halen in een klein tabakswinkeltje in een steegje dat het Damrak met de Nieuwe Dijk verbond. In dat tabakswinkeltje kon je ook krasloten kopen. Buiten stonden carrouselletjes met toeristische kaarten. De kaarten waren onder te verdelen in vier soorten: pittoreske kaarten, schattige dierenkaarten, kaarten die zinspeelden op de […]

Continue reading →

Burcht der eenzaamheid

Zap. Leathal Weapon 2. Over de hartverwarmende bromance tussen Riggs en Roger. Die laatste zit op de wc. Het zweet parelt langs zijn hoofd. Niet van het poepen, maar omdat er een bom aan het toilet vastgemaakt zit. En die bom gaat af zodra Roger van het toilet zal opstaan. Roger vertelt aan Riggs dat dit de enige ruimte in […]

Continue reading →

Tirol

De Tiroler seksfilms vielen altijd zwaar tegen. Je moest een hoop ongein doorstaan, voordat er eindelijk eens wat te zien was. En wat er te zien was, was vaak van een gigantische knulligheid. Of grappig bedoeld. En meestal zo weer voorbij. Je bleef achter met een flinke teleurstelling. Nog een geluk dat ik op een dag […]

Continue reading →

Speeches (2)

Mijn vrouw is het er niet mee eens hoe ze in dit verhaal wordt opgevoerd, gekleed in een joggingbroek en mijn trui terwijl ze op de bank tv zit te kijken. Vanaf nu zal ze uitsluitend in sexy lingerie rondlopen. Of zitten. Terwijl ze nadenkt over de zin van het leven. Bijvoorbeeld. In Speeches volgen […]

Continue reading →

Overbodige uitvindingen

Mijn vader heeft ooit een uitvinding gedaan, die al zeer snel door de techniek werd ingehaald. Het betrof de ‘Globefoon’, een bolvormig apparaat, waarmee je via inbreng van een soort ponskaart snel een nummer kon bellen. Niet lang erna verschenen echter de eerste telefoons met druktoetsen en geheugen. Weg uitvinding. Hij zat tot over zijn […]

Continue reading →

Speeches

In Speeches heeft Rushdie het over een luchtballon die langzaam aan het leeglopen is. Als er niet gauw iemand wordt uitgegooid, dan zal de luchtballon ter pletter vallen en zal iedereen sterven. We spreken hier over begin jaren ’90. De fatwa van Khomeini eindigde met de hoop dat de vogelvrijverklaring van Rushdie (en van iedereen […]

Continue reading →

Tonight

Ik probeer te bedenken wanneer ik David Bowie voor het eerst zag. Waarschijnlijk was dat met Dancing in the Streets, waarin hij samen met Mick Jagger daadwerkelijk door de straten aan het dansen is. Ik weet nog dat de moeder van een vriendje dat leuk vond, om Bowie en Jagger samen door de straten te […]

Continue reading →

Vergane glorie

Ik denk dat ik een jaar of acht was. We waren naar het strand, ergens in Frankrijk, aan de Atlantische oceaan. Ik dook als eerste de zee in. En op een gegeven moment lukte het me niet meer om terug te komen. Ik zag mijn ouders handdoeken uitspreiden op het zand. Mijn broertje stond erbij. […]

Continue reading →

De Bowie generatie

Gisteren ging hij dood, en vandaag was ik er vol van. Ik liep ongewild, à tue-tête en toepasselijk Ashes to ashes te fluiten. De monumentale Amsterdamsche huizen blonken als toeters in het vale januarilicht. Er was iets aan deze dag dat er gisteren niet was. Het besef was gedaald:

Continue reading →

Bowie

Toen ik geslachtsrijp begon te worden, hoopte ik zo nu en dan vrouwelijk naakt op de televisie tegen te komen. De grootste kans om dat destijds te vinden, was op de commerciële zender RTL Plus, waar elke zaterdag óf een Tiroler seksfilm óf een film van Russ Meyer werd uitgezonden. Voorafgaand daaraan zonden ze een […]

Continue reading →