Ik Ben Wubbo Ocksels, hoofdstuk VIII: deel 5
Sirenes en rode lampen!! Tijd voor Space Calamiteit 2!
Continue reading →Sirenes en rode lampen!! Tijd voor Space Calamiteit 2!
Continue reading →Er liggen opmerkelijk veel roze spulletjes op mijn bureau. Ik zal ze noemen. Een schrift. Een aansteker. Een kaars. Een bord.
Continue reading →Spectre betekent spook, in het Engels maar ook in het Frans. Niet octopus, dus, wat je zou denken door het logo van de gelijknamige organisatie waartegen James Bond al tientallen jaren tevergeefs vecht. Al draait de laatste worp in die serie sinds oktober, hij trekt nog volle zalen, bleek toen wij zonder reservering de vertoning […]
Continue reading →De ober zag het meteen: zij had mij iets van haar bord gegeven. Dat van mij had namelijk een andere kleur gekregen. Ik weet de kleur van de chocopasta al niet meer te herinneren, tien seconden nadat ik ‘m op mijn brood heb gesmeerd, maar hij had het in de gaten. Het was dan ook […]
Continue reading →IIk had iemand de laatste roman van Maartje Wortel cadeau gedaan. IJstijd. Hij las het en schreef er een stukje over op Facebook. Het stukje was min of meer in Maartje Wortel-stijl geschreven, met van alles tussen haakjes. Het was best positief. Toch gaf hij het boek slechts twee van de vijf sterren. Het grootste […]
Continue reading →Een utopische kerstgedachte! Houd hoop mensen, uiteindelijk komt alles goed.
Continue reading →Wubbo is uit het water en probeert te verwerken wat er is gebeurd. Maar hoe kan je het verwerken als er nog steeds aan je billen wordt geveegd?
Continue reading →Nederlanders en Belgen kunnen ‘m allebei goed raken, al heb ik de indruk dat Nederlanders wat uitbundiger zijn. Bomans zei het wat dat aangaat treffend: ‘..het zich onbekommerd vertonen in bretels en overhemd’. Been there, done that. Beide landen hebben hun eigen usual suspects. Nederlanders zetten het op een zuipen met Koningsdag of Carnaval, zij […]
Continue reading →Space Commander Gert Vandervaert stond voor Wubbo, volledig gekleed in het ruimtewandelpak van de NASA. Hij hielp Wubbo zijn helm bevestigen. “Waarom mag ik geen pak aan,” vroeg Wubbo beleefd. Altijd beleefd blijven. Space Commander Gert Vandervaert scheurde nog een stuk duct tape af met zijn tanden, en plakte de helm extra luchtdicht vast op […]
Continue reading →Nu begreep ik het volgende: als de aanslagen in Parijs niet hadden plaatsgevonden, stond Bohomian Rhapsody nog steeds op nummer 1. Gisteren stelde een vriend van mij dat dit betekende dat de terroristen hadden gewonnen. Ik dacht dat hij gelijk had.
Continue reading →In een aflevering van Seinfeld zit George Costanza tijdens een vergadering met veel smaak garnalen te eten, als een van zijn collega’s ineens tegen hem zegt: “Hey, George, the ocean just called, they’re running out of shrimp.” De overrompelde George weet niks te zeggen en wordt uitgelachen. In de auto, op weg naar de tennisclub, valt […]
Continue reading →Na Wubbo zijn introductiegesprek wordt het eindelijk tijd om space te gaan simuleren in het oefenzwembad! ASTRONAUTAAL!
Continue reading →Helemaal goed voelde ik me niet. Ik keek een uurtje James Bond (Skyfall) en ben toen naar bed gegaan. Al snel begon ik het moeilijk te krijgen. Het lukte me niet om een juiste houding te vinden. Ik kreeg last van brandend maagzuur, probeerde mijn schrale borst warm te ademen, begon te zweten, te kwijlen, […]
Continue reading →Wat ik toen hoorde brak mijn klomp. Onze bloedeigen Rob Schrama, het buurticoon van het Amsterdamsche epicentrum 1012 was verdomme betrokken geweest bij niets minder dan de bloody VAL VAN DE BERLIJNSE MUUR!
Continue reading →Zonder aantoonbare reden dacht ik er vanmorgen aan wat voor een gedoe het vroeger was, om voor ons familievakantiehuisje in Frankrijk een fles butagas te bemachtigen. Ik zie me nog naar het dorp rijden, de fles achterin tot gekmakens toe van links naar rechts bonkend in de kofferbak. Ooit legde ik ze op de achterbank, maar toen ik moest […]
Continue reading →Om een gedeelte van de tweede druk van de internationale bestseller De Zwarte Ooievaar op te halen, was ik in Zaandam. Het ligt om de hoek en je komt er nooit. Ik ken meer mensen die in Colombia zijn geweest dan in Zaandam. Ergens is dat ook wel terecht. Zaandam heeft niet veel te bieden. […]
Continue reading →Wubbo is weer terug in actie! En dood. Maar dat mag de pret niet drukken.
Continue reading →Wat te zeggen tegen een lieve fee moeizaam op weg naar genezing? Zeker niet bovenstaande! Ze is jong, zij mag niet weten van “de weemoedigheid die des avonds komt”.
Continue reading →Hoe met Zwarte Piet om te gaan als je kleine kinderen hebt? Ik heb een zoon van vijf-bijna-zes, die gelukkig opgroeit in Antwerpen. Gelukkig, want in Vlaanderen is de kwestie in goed overleg geregeld, zodat tijdens de officiële intocht alleen Pieten met roetvegen te zien waren. Niet dat genadeloze gehak dat in Nederland de samenleving […]
Continue reading →Zit u verlegen om een sinterklaascadeau voor pakjesavond? Geen nood! Maar liefst 3 van uw favo bloggers hebben het afgelopen jaar de moeite genomen hun verrukkelijke schrijfsels op dode bomen te tatoeëren. Zulks aan uw naasten presenteren is een geste die u kudo’s zal brengen op de culturointellectuele ladder, in de categorie out of the box.
Continue reading →