Lucky Fonz III staat op. Hij zingt: “Hier is een man die niet weet hoe je honing maakt, van de bloemen in de wei en de stralen van de zon.”
“Mooi liedje hè”, zeg ik tegen mijn dochter.
“Nee. Mooie liedjes vind ik niet mooi.”
“Vind jij mooie liedjes niet mooi?”
“Niet leuk. Mooie liedjes vind ik niet leuk. Hartige liedjes vind ik mooi.”
“Wat voor liedjes?”
“Hartige liedjes.”
“Wat zijn hartige liedjes dan?”
“Hartige liedjes?” Het nummer is toevallig afgelopen, Lucky Fonz III zet een wat meer up tempo liedje in. Met wat steviger gitaarwerk. En een tekst over een zogenaamde diadeem. Mijn dochter doet haar vinger omhoog: “Zo zijn hartige liedjes!”
“En als het donker wordt voor jou, dan wordt het donker ook voor mij-hij-hij-hij”, zingt Lucky.
Is dat dezelfde Fonz als euhm..’onze’ Fonz? Die van Happy Days bedoel ik dan. ‘Step into my office’, die Fonz. Zal wel weer niet…
Nee, dat is een andere Fonz.
Dat is dezelfde dochter die niet lief genoemd wilde worden? Er is dan een patroon.
Klopt. Er is een patroon. Toch houdt ze ook van Frozen. Om maar iets te noemen.
Waar zou het vandaan komen? Met die fluffy schattige ouders + broer van haar?
(Frozen gaat trouwens over een bitch geloof ik, ‘La Reine des Neiges’ van Andersen? Ook niet bepaald lieftallig.)