Inhoud: Dude pikt allemaal onzin niet en heet dan “autistisch” te zijn. Fok jou in je kontgat, kutwereld. ER IS NIETS MIS MET KRITISCH/VIJANDIG ZIJN JEGENS ACHTERLIJKE KUTDINGEN DIE ONNODIG ALLEMAAL SHIT IN DE WAR GOOIEN.
Cum-jerker gehalte: in het hele boek zijn er geloof ik twee gesprekken tussen man en vrouw, die allebei volledig langs elkaar heen gaan. Hahaha lijkt mijn liefdesleven wel! Hahahahaaaaahh…
Geweld gehalte: Het Viva-forum wordt genoemd! Dat is wel al het geweld wat ik nodig heb in mijn leven.
“Kippfest,” vragen veel mensen vaak mij weleens, “Jij schrijft natuurlijk de zoetste woorden alsof je een soort Chocolate Charlie van die fabriek bent die allemaal kinderen vermoord omdat ze niet luisteren (oh die verdraaide kinderen!), maar lees jij zelf eigenlijk ook weleens?”
Nou, zeg ik dan, natuurlijk lees ik! Hoe moet ik anders in slaap vallen? Zonder dat ik dan na vijf uur wakker wordt omdat ik in een vreselijke nachtmerriecirkel beland ben omdat elke vijf seconden het DVD start menu haar kutjingle aan het herhalen is. Boeken! Hebben dat niet! Fantastisch!!
Laatst bijvoorbeeld was ik een boek aan het lezen over een ijs station ofzo, en daar vochten allemaal commando’s en op een gegeven moment schoten die Fransen de lucht in de fik (door een of ander chemisch lek ofzo weet ik veel) waardoor ze vlammend rondrenden en dat platform instortte ofzo, en middenin zo’n ijskuil viel met zeewater waar allemaal orka’s aan het rondzwemmen waren! Oh hell yes!!!!!
Halverwege dat boek kwam echter het eerste boek uit van Robert van Eijden, en hee, adel verplicht, dat boek MOEST ik lezen. In elk geval het eerste hoofdstuk, dacht ik met een schuin oog kijkend naar Ice Station. In één van de hoofdstukken krijgt een gigantische gemuteerde zeehond een stikstofgranaat in zijn bek gedouwd waardoor die kop implodeerde, en daarna explodeerde onder water waardoor in in plaats van een vuurbal er een soort ijs-explosie kwam. Maar kan de hoofdpersoon wel ontsnappen aan dat ijs?
Misschien alleen even beginnen met lezen, dan. Nou, en ondanks Ice station met al haar begeerlijke ontploffende zeehonden heb ik het niet meer naast mij neer kunnen leggen! Godvergloeiende wat een KUTboek. Wat de hel mankeert jou, Robert van Eijden?? Waarom zou je over al die zooi een BOEK willen schrijven?? Ik kreeg het er Spaans benauwd van, en als ik Spaans zeg dan denk ik aan van Egmond en Hoorne en het beleg van Haarlem en twintig onthoofde monniken GODVERDOMME. Waarom hoeven die kutspanjolen nooit hun excuses aan te bieden? Die tyfusmoffen staan elke vierde mei huilend bij ons op de stoep met hun “Sorry sorry we doen het nooit meer, kijk maar, we verhongeren nu alleen de Grieken, dat vindt tenminste iedereen leuk.” nou ok maar waar is Spanje?? Verkleden als de hertog van Alva en iedereen denkt dat je een te krappe piemel bent, maar OH WEE als je één keer op kantoor verschijnt als Hitler dan is het “officiële waarschuwing” dit en “Genoeg met die rabiate Jodenhaat en provoceren van Levi en Hugo wat hebben ze jou eigenlijk aangedaan man doe normaal” dat. STIK ERIN.
Maar goed, dat boek. Waarom??? Ik raak helemaal in de stress als in Icestation een stel wetenschappers eigenlijk vermomde Franse commando’s blijken te zijn die natuurlijk ieders dag willen verpesten met hun Franse kutstreken (ga toch lekker weer een tweede wereldoorlog verliezen ofzo, FRANSEN) en dan moet ik hijgen en doe ik even het boek dicht en sluit ik mijn ogen en denk ik: “Rustig Kippfest. Of mezelf. Het is maar een boek. Er zijn natuurlijk niet echt Franse commando’s of orka’s onder mijn bed ofzo.”
En dan controleer ik dat, en nee, inderdaad, blijkt ook niet zo te zijn NEE DAN DIT BOEK. Rampzalige verbouwingen. Irritante oude mannetjes die gesprekken met je willen aanknopen waar eenzaamheid van af druipt als geil van een kloppende lul midden in je gezicht. Flop. Flop. Flop. Mensen die allemaal dingen van je verlangen zoals antwoorden op vragen en oogcontact en shit.
“Dit kan allemaal echt,” fluisterde ik. De meest basale, banale dingen, in hun volledige gruwel beschreven. Bij vlagen zelfs meer dan hun volledige gruwel. Elke zo nu en dan misschien zelfs meer dan de gruwel van, ik noem maar wat, tennisballen in je reet proppen en ze er niet meer uit krijgen door die stugge buitenkant ofzo. En dan maar naar de dokter moeten. Hoe leg je dat nou weer uit???
“Ja maar toch knap dat die jongen dat kan he Kippfest” JA KNAP ME REET!! DOE GODVERDOMME NORMAAL!!
Die dubbele moraal, die steekt gewoon. Als een hamer werkt? Hee fantastisch. Maar wat nou als een hamer een apparaat zou zijn waar je met je blote duimen twee spijkers door beton moet duwen, voordat er één spijker in de muur geslagen wordt?
“Ja dat schiet niet op,” zult u zeggen, “Dat maakt het leven alleen maar moeilijker.” Ja precies!! Maar wanneer kunst of boeken dat flikken, DAN IS HET GOED. Joh rot toch op. Iets maakt mijn leven maar lekker makkelijk anders BOKT HET MAAR OP. KSST. WEGWEZEN.
Wat ik dan nog het ergste vind, als hardwerkende blanke (ja laat het maar gezegd worden!!) Nederlander, he, dat is het gedachtengoed wat het uitstraalt. Met dat net genoeg werken om je bier te kunnen betalen. Met die Paalman. Hard werken zodat je lekker snel dood bent! Dan hoef je niet meer hard te werken! Paalman lijkt echter een schandalige parodie op die heilige gedachte. WAT PROBEERT ZE DAN HET KAPITALISTISCH SYSTEEM OMVER TE WERPEN, VAN EIJDEN? NOU VOEL IK ME GODVERDOMME KUT DAT IK MIJN HALVE LEVEN WEGPIS OP KANTOOR!!! ZIT IK ELKE DAG TWEE UUR HUILEND OP DE WC IN PLAATS VAN DAAR FLAPPY BIRD TE SPELEN!! MET JE STOMME ALTERNATIEVEN AANBIEDEN!! DOODGAAN IS HET ENIGE WAARDIGE ALTERNATIEF, BEGREPEN VAN EIJDEN????
Oftewel dit kan dus echt niet. Dit boek moet grondig aangepakt worden. Het hoeft van mij geen Ice Station te zijn (dat bestaat immers al) maar het mag best wel wat relaxter allemaal.
Dus wat tips:
– het zou wel leuk zijn als de hoofdpersoon een soort catchphrase had, zoiets als “Nou, dat is weer helemaal toppiejoppie!” hij zou dat kunnen vertellen nadat er iets grappigs gebeurd, zoals wanneer zijn huisdier (dat moet dan een hond worden, een labrador ofzo, of een pratende eend, lekker surreëel) zijn hoofd stoot tegen de deur ofzo.
– Maak het wat zowieso grappiger man!! “Maar het is toch grappig” ja ANDERS grappig! Ja, denk ik bijvoorbeeld, heel mooi, heel grappig al die desolaatheid van het leven, en ergens denk ik dan ook: hee! Leuk! Het leven is onwijs kut, maar hij maakt dat feit tenminste nog grappig! Maar na een tijdje ga ik toch ernstiger kijken. Want ergens is het toch wel een deprimerende gedachte allemaal. Vooral wanneer ik huil op het kantoortoilet.
DUS. Niet meer al dat gemiep, gewoon lekker leuk. Waarom zitten er bijvoorbeeld geen Minions in dat boek? Die zijn zoooo leeeuukkk!! Zo dat ze grappig in een verzonnen brabbeltaaltje gaan praten, en dat er zo leuk van die dingen gebeuren waardoor hun hoofden van die heftige schokkende bewegingen doen, en ze vallen en leuk botsen enzo, als een soort Laurel en Hardy twee keer zo snel afgespeeld. Gewoon leuke humor! Niet dat tragische existentiële gelul!
Eens zien of we een voorbeeldpassage kunnen schrijven zonder de geest van het werk al teveel schade aan te doen, want integriteit intact houden gaat boven alles:
SCENE
“Hooooi, ik ben Robert van Eijden en ik ben weer thuis!!” zegt Robert van Eijden (die eerste persoon heb ik niet zoveel mee, gewoon lekker derde doen, ok? -red.) terwijl hij de deur opent van zijn magistrale villa (iets minder desolaatheid en gelijk al veel prettiger, zie je? Opletten, van Eijden. -red.)
“Woef woef!” zegt de Labrador.
“Goedemiddag Robert van der Eijden, let alsjeblieft niet op de rommel, dat zijn die verdraaide Minions weer,” zegt Kwakelhof de eend.
“Oh neeeee!! Niet de Minions!!!!” roept Robert van Eijden.
“Ja sorry,” zegt Kwakelhof.
“Nou dat is dus helemaal NIET toppiejoppie!” grapt Robert van Eijden. Hee kijk het is de blinde buurman!
“Heeeee blinde buurman, wat is er? Heb je kanker?”
“NEE MAN IK HEB GRIEP DOE GODVERDOMME NORMAAL OFZO” zegt de blinde buurman (zie je, daar laat ik heel subtiel weten dat ik het dus helemaal niet ok vind dat dit boek maar lollig doet en er kanker in zit enzo. Echt, nu al die schrijvers die de tweede wereldoorlog zo geil vonden dood of aan het gaan zijn, is het nieuwe Literaire wonderthema kanker. KANKER IS NIET GRAPPIG MAN. Of zoals ik altijd zeg: “Weet je wat pas een kankerziekte is? Kanker.” of “Weet je waardoor mensen het vaakst ontploffen? In de beschaafde wereld niet door granaten, maar door kanker. Denk daar maar aan. Kanker in je buik, in je longen, weet je dat er zelfs anuskanker bestaat?” Dus, he, luchtig houden. We switchen naar griep. Een LICHTE griep, -red.)
“Een lichte griep,” zegt Robert van Eijden, “Dat is niet helemaal toppiejoppie maar beter dan kanker!”
“iieeuhweuhhegegbrbrbrbllbrblll,” zegt een Minion die iets aangeeft wat blijkbaar een onmisbaar onderdeel vormde van iets wat nu instort boven op een stel andere Minions HAHAHA Oh Minions toch waarom zijn jullie ZO GRAPPIG??? NOU?????
/SCENE
Iets in dat dus. Ik ga ervanuit dat het niet teveel moeite zal zijn het boek uit de handel te halen en te reviseren aan de hand van bovenstaand voorbeeld, dus met dat resultaat in mijn achterhoofd geef ik het alvast een miljoen sterren. Net zo veel sterren als er Minions zijn!!! Ik hoop oneindig veel. Waar zijn de Minions?
Weer zo een briljante recensie op het Boek, tweehonderdzoveel blz. Het wordt een literair genre, Recensies op het Boek, tweehonderdzoveel blz. Na de recensie van eerwaarde Molochovich, die het boek niet had gelezen (moeten meer recensenten doen, levert vermakelijk literaire staaltjes op) had ik besloten het aan te schaffen.
IS HET BOEK TWEEHONDERGOVERDOMMEZOVEEL blz. IN GEEN ENKEL ZICHZELF RESPECTERENDE AKOBOEKHANDEL TE KRIJGEN.
kutland
Uitverkocht dan, denk ik! Of reeds uit de handel genomen om mijn verbeteringen erin te kunnen verwerken. Bol is trouwens een prima alternatief- ik geloof dat (256 blz.) het een prima busstuk maakt, dus hoeft u niet eens thuis te blijven!
Pffff, Bol. Ik heb geen eens interwebs.
Briljante recensie Kippfest! Wanneer komt jouw BOEK! [3294 blz] uit?
Ik heb pas 1400 bladzijden :-(
Nog maar een paar bladzijden gelezen en reeds verscheidene malen moeten lachen. Dat belooft wat.
Die tennisballen in je anus doen me denken aan iets dat ik u niet wil onthouden http://www.ebaumsworld.com/video/watch/82523082/