Twix White

Schermafbeelding 2015-01-16 om 10.29.32

Onlangs kocht ik een Twix White. Met witte chocola dus. Bleek een totaal overbodig product. Men leek geen seconde te hebben nagedacht of witte chocola wel zo goed samengaat met de koek en karamel die van een gewone Twix zo’n alleraardigste smaakbeleving maken. Met name de karamel kwam niet tot z’n recht in z’n witte jasje, waardoor het geheel een ronduit flauwe hap was. Ik kan woest worden om dit soort productinnovaties die misbruik maken van mijn natuurlijk nieuwsgierigheid. Driftig stampend stond ik op perron 10A van Amsterdam Centraal ‘NEE! NEE! NEE!’ te roepen. Naast 90 cent heeft me dit waarschijnlijk twee uur van mijn leven gekost. Als iemand over zoveel jaar anderhalf uur te laat is om mij vaarwel te zeggen op mijn sterfbed, dan staat hier geschreven hoe onnodig dat was. Tot nooit meer ziens, Twix White. Bij wijze van straf eet ik ook nooit meer een reguliere Twix.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

10 Reacties

  1. Geachte heer Molovich,
    Louter uit nieuwsgierigheid, maar kunt u de mismatch in smaaksensatie verder toelichten dan “NEE, NEE, NEE”?

    Als chocolade-explorateur werd ik laatst getroffen door een combinatie van die donkere Oreo met een hagelwit plakje creme (behhhhh) omhult door een wittechocoladebereidsel (nog veel meer behhhh) die samen, erm, erm, eigenlijk best goed uitpakken (in ieder geval minder behhh). Het witte omhulsel diende als een korset om de wat flauwe, onbegrensde smaak within aan te scherpen. Ik kan het u aanraden.

    1. Verder dan dit, kom ik niet, qua beschrijving: “Met name de karamel kwam niet tot z’n recht in z’n witte jasje, waardoor het geheel een ronduit flauwe hap was.” Mijn smaakpapillen zijn te weinig ontwikkeld om elke smaakbeleving goed onder woorden te brengen.

      1. Oh godzijdank daarvoor. Voor je het weet zit je onzin uit te kramen in de trant van “een krokante regen van gecaramelliseerde oersuiker uit de Mangrovebossen van Patagonië op een smeuïg bedje van roomblanke chocola handgeplukt uit eeuwenoude en zeldzame cacaostruiken van het eiland Wapituka, overgegoten met een pecannotencoulis, aroma’s van bosbes, houtsnippers en kerstavond”.

  2. Coca Cola in een GROEN blikje, ook zoiets. Toch maar gekocht: niet te zuipen.
    Mijn zoontje van negen stond naast mee en zei: als iedereen in Nederland dit wil proberen verkopen ze toch maar mooi miljonenen blikjes.
    Toen volede ik me heeeeeel dom.

    1. Ik had er nog niet van gehoord (ben ook geen cola-liefhebber), maar een kleine rondgang op het internet leerde mij dat Green Coke 35% minder suiker bevat dan reguliere Coke en dat die overige 65% zijn vervangen door Stevia, de natuurlijke zoethouder. En Stevia vind ik wel zo smerig dat ik er geen woorden voor heb.

  3. was juist heelijk vond ik 1000 keer beter dan de bruine variant. echt zonde dat je ze bijna nergens kan halen. net als de witte brueno en kit kat ook zo heerlijk

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *