Opgedragen aan een chocolade verslaafde levensgenieter
In een lokale Appie. Een lage tafel met een soort van hekwerkje. Daarop een heuse Zwitserse berg paarsige tabletten, “Twee voor de prijs van één”. Een onbekende variëteit treft mijn oog. Letterlijk wel te verstaan, ik heb het nou eenmaal niet zo op mijn figuur. Op het bekende glanzend paarsoïde oppervlak met witte letters een soort regenboog. Een beetje Pride achtig maar dan net iets bruiner. Een beetje zoals de opstandig geverfde trappen in Istanboel maar dan net iets fletser. Op het vel staat “Chips Ahoy” met een groot guitige rood uitroepteken.
U raadt het al. Milka heeft een nieuwe smaak in haar uitdijende assortiment. In het tablet zijn “chocolat chip cookie” kruimels verwerkt. Eigenlijk maf, chocola in een koekje bakken, die vervolgens verkruimelen om in een reep chocola te verwerken. Het Drostemeisje effect maar dan materieel in plaats van visueel.
Het oppervlak voelt des Milka’s aan, een beetje als een oudgezweette kaas. De lauwe geur doet mijn maag lichtelijk protesteren. Als ik door de kleffe substantie heen bijt, niet hard, niet zacht, net niks, kom ik op een crunchy kruimelig binnenlaagje. De cacao roes blijft vooralsnog uit. Drie millimeter dik, ze hebben werk gemaakt van het onderwerpen van de Ahoy Chocolate Chip Cookies. Ik verdenk de Zwitsers van heimelijke SM praktijken. Die mogen sinds een referendum in 1963 dat met nipte meerderheid werd aangenomen niet meer thuis worden bedreven, en al helemaal niet op de vrouw. Dan maar op het werk. Sinds die scabreuze nederlaag zijn Zwitserse referenda weer een heuse mannenzaak.
Maar als ik goed kijk is er helemaal geen gespikkel van een crash crunch cookie, het is een egaal licht beige goedje. Zouden het soms knisperende zeolieten zijn die zijn onderworpen aan de Zwitserse druk? Gek, op het paarse, nou ja paarsoïde omhulsel staat toch echt “Alpenmelkchocolade met biscuitstukjes (12%) met chocolade en alpenmelkcrèmevulling (39%)”. Onwillekeurig denk ik aan het stoerdere Karpatenmelkcrème, een betere bite en een kruidiger smaakpalet. Gemiste kans voor Milka.
Het ingrediëntenoverzicht is leerzaam. Ik leer dat weipoeder bestaat “uit MELK” (vet en met hoofdletters). Zijn ze maar mooi vergeten Alpenweipoeder te gebruiken, want ook dat had de lafferige smaak al een stuk kunnen verbeteren.
Inmiddels een kwartier verder. Nog steeds geen kopstoot van de cacao, een euvel dat me vaker met Milka tabletten overkomt. Elke keer weer neem ik me voor voortaan chocolade te kopen. Op het paarsoïde wikkel zou eigenlijk moeten staan: Alpenweimelkbereidingsproduct. Het is maar goed dat Zwitserland niet tot de Unie behoort.
Opgedragen aan een AAN chocolade verslaafde levensgenieter? Ja, ik weet dat dat niet klinkt, maar dan moet je een andere zin bedenken.
Milka is lekker, maar heb je wel eens gekeken hoeveel suiker daarin zit? 50% Sinds ik dat weet, beperk ik mij tot een halve reep in een keer. Dat kost veel wilskracht.
Milka is een inferieur merk.