Wij waren uitgenodigd voor een liefdadigheidsdiner, georganiseerd door een van de Rockefellertjes. We stonden in de lift. Even later zaten we aan een lange tafel. Wie de andere gasten waren, weet ik niet meer, maar we zaten in een groepje. Ik wist niet dat ik droomde. Terwijl het voorgerecht werd opgediend, zat er ineens een […]
Continue reading →Van de week een voetje buitengezet. De lucht brak open, zonnestralen zouden mijn herstel bespoedigen. Met mijn filosofische vriendin A. uit L. er op uit. De grote plas was het doel. Wijdsgebarend door een moerasbos. Eromheen rietlanden, veldjes, wandelaars, nog meer moerasbosjes. De filosofische lijnen van mijn gezelschap vervlechtten zich voortdurend tot windhoosjes terwijl we […]
Continue reading →Gazetten, ze zeggen, ga zetten zetten Met menig maaiveld maak je korte metten Maar och, gazonnen, ga toch zonnig zonnen Met gezapig gras geraken we niks begonnen En storende sprieten, die torend uitschieten Die duwen we diep in dikbeboste grieten Dat zij zich maar prompt en parmantig voortplanten En kruiperig buigen naar ons, Koningen Klanten […]
Continue reading →Mijn hele volwassen leven heb ik moeten constateren dat mannen niet naar vrouwen luisteren. Letterlijk, dan. Luisteren in de zin van horen. Want binnen een relatie merk ik dat mannen wel naar hún vrouw luisteren: een beetje man neemt meestal serieus wat ze zegt, wijs gemaakt door jaren van tegenovergestelde, contraproductieve, strategie. Daarom leven getrouwde […]
Continue reading →Voorgenomen om het nooit meer over dit kutonderwerp te hebben, maar ja. JE MOET WAT als het land in brand staat en alleen Kippfest nog over het is om het te redden :-(
Continue reading →Opgedragen aan een chocolade verslaafde levensgenieter In een lokale Appie. Een lage tafel met een soort van hekwerkje. Daarop een heuse Zwitserse berg paarsige tabletten, “Twee voor de prijs van één”. Een onbekende variëteit treft mijn oog. Letterlijk wel te verstaan, ik heb het nou eenmaal niet zo op mijn figuur. Op het bekende glanzend […]
Continue reading →Michiel Huisman is het nieuwste boegbeeld van Chanel, de eerste Nederlander op die felbegeerde en dik betaalde post. In die hoedanigheid speelt hij een hoofdrol in het laatste reclamefilmpje van het concern. Dat door de huidige strategie geen reclamefilmpje meer mag heten maar een heuse film. De Volkskrant duidt het verhaal voor mij – gelukkig […]
Continue reading →Nou ze hebben het voor elkaar hoor. Ik heb er geen zin meer in. 5 december strepen we wat mij betreft door. We hebben zo’n beetje het hele afgelopen jaar besteed aan dat geëmmer. Iedereen heeft geprobeerd elkaar de zwarte piet toe te spelen. Er is gebleekt, ontkroesd, er zijn oorringen verwijderd, lippenstift afgeveegd. En […]
Continue reading →De inflatie is overal behalve in de lonen. De huren in mijn straat zijn in 20 jaar verVIJFTIGvoudigd: van 50 gulden per maand tot 1.200 euro nu. Onze inkomens? De bijstandsuitkeringen, het minimumloon, een modaal inkomen: formeel verdubbeld, feitelijk nagenoeg hetzelfde, omdat in 2002, op de prijzenbordjes van de middenstand, de euro de gulden knipplak […]
Continue reading →Ik zag het gebeuren gisteravond bij Pauw, die uitglijer van Timmerfrans over het mondkapje. Jeroen maakte een wat zuigende opmerking over de veelgeroemde speech van Frans bij de VN. Of de zinsnede over elkaar in de ogen kijken en de hand vasthouden niet een beetje op effect was geschreven. Daar was, voor zover bekend, toch […]
Continue reading →Sinds een jaar of zo loop ik. Ik heb de fiets aan de wilgen gehangen. Te druk, 020-centrum-centrum-oost, te aso, te veel stress. Nu ik loop geef ik te pas en te onpas advies aan verdwaalde toeristen: “Are you looking for something?”
De toeristen weten dat inmiddels, en komen helemaal uit henzelf op mij af.
Continue reading →LS, Gaarne uw aandacht voor het volgende. Er worden tegenwoordig te veel dingen veranderd. Verandering is prima, mits het leidt tot verbetering en dat is lang niet altijd het geval. Neem bijvoorbeeld Smac. Vroeger zat dat in een blikje waarvan je de bovenkant kon verwijderen door een sleuteltje aan een lipje aan de zijkant te […]
Continue reading →Volgens Lodewijk Asscher, en ik vrees dat hij gelijk heeft, zijn we aanbeland in het tijdperk van de robots. De robots en de non-androïden zijn bezig al onze banen over te nemen. ‘Ze zijn goedkoop, snel, nooit ziek, werken 24 uur per dag.’
Continue reading →Ik bezie slechts, houdt hij zich voor, in een bespiegelende reflex. Zij, ja zij, Zij betast, beroert, verroert, veroert. In mijn bewonderende lens koestert zij zich haar selfie.
Continue reading →Bij deze wens ik afstand te nemen van de volgende zaken: De manier waarop de Batavieren hun vrouwen behandelden. De moord op Bonifatius. Het laffe zwijgen van Willem van Oranje. De heksenjacht. De Beeldenstorm. Antisemitisme door de jaren heen. De kruistochten. De lynchpartij van (of is het op?) de gebroeders De Wit. Nederlandse voorzetsels. De […]
Continue reading →