Joop barstte het kantoor binnen. “Jongens!” riep hij, even pauze nemend om een paar teugen adem naar binnen te werken, “Een beroemd persoon is buiten dood aan het gaan!!”
Karel stond zo bruusk op dat zijn bureaustoel wel 20 centimeter naar achteren rolde.
“Wat?? Wie??”
“Een of andere,” hijgde Joop weer tussen wat teugen lucht in, “Dude. Een ouwe dude. Zijn liedjes komen weleens op zo’n golden oldies zender. Waar alleen bejaarden naar luisteren. En steeds minder. Omdat die ook allemaal dood gaan. Die dude!!”