Inhoud: Eliot Ness die de mafia even een lesje gaat leren! Tenminste, dat denk je…
Cum-jerker gehalte: Twee mannen. Dus nee. Maar Frans. Dus misschien. Of des te nee-er, eigenlijk.
Geweld gehalte: Geen idee. Ik ben op een gegeven moment opgehouden met kijken, eigenlijk. Sorry!
Oh vet, the Intouchables, dacht ik, de DVD gretig bevingerend. Waarom er een lachende marrokaan op de kaft stond in plaats van Kevin Costner en Sean Connery, geen idee, maar ik dacht misschien is dit zo’n illegale Bollywood kopie ofzo en is het bijna hetzelfde voor een stuk goedkoper!
Nou dat viel alvast vies tegen. Fokking 20 euro voor een bollywood rip-off?? Hallo? India? Maak dan ook 20 euro waarde aan film ofzo?? Maar goed. Pret mag niet gedrukt worden, geld moet rollen. Gewoon kopen en lekker lachen over hoe die leipe indi.. Indianen? Indiaiers? Indianezen? Nou ja kijken hoe zij die scene interpreteren waar Robert De Niro die vent helemaal de tyfus in slaat met een honkbalknuppel hehehe.
Waarschijnlijk een dude met veel borsthaar en een dikke snor die met vlakke hand de andere dude door de hele kamer slaat met een *Ding!* geluidseffect, terwijl de rest van de mafia begeleidend zit te dansen en te zingen. Als dat geen 20 euro waard is!!
Goed, de DVD erin. Eerste schok: verkeerde regio-versie gekocht! Ik zat in de talen te zoeken naar Engels of Hindi (dat is echt hilarisch met ondertiteling) maar om de een of andere reden was de enige beschikbare taal Frans. Ai. Dat is minder prettig. Typisch Frankrijk: andere landen doen moeite een goeie film te maken, maar zij accepteren het alleen maar als de enige beschikbare taal Frans is. Maak dan godverdomme lekker zelf een film, Frankrijk, dan kan die helemaal in het Frans lekker wegrotten in een videotheek omdat niemand hem wil kijken omdat die Frans is. Kut-taal. Kutland.
Maar ja, gelukkig was er ondertiteling, dus kon ik het geluid uitzetten. Tweede schok: dit was wel een erg vrije interpretatie van the intouchables. Waar de hel sloeg dit allemaal op? Een of andere kreupele gek die verzorgd wordt door een drukke marrokkaan? Jongens, als filmmakers een idee hebben is het wel zo netjes om respect te hebben voor dat idee. Kan je dat niet opbrengen? Hee, maak dan je eigen film gebasseerd op je eigen idee. Blijf met je tengels van een goeie film af.
Makkelijk praten vanuit mijn positie, zegt u dan. En inderdaad, we pakken het motto van Filmverbeteringen er maar weer bij: “De enigste goeie kritiek is opbouwende kritiek”
Dus! Laten we hier ook maar weer wat van proberen te bakken!
SCENE
“Meh meh meh mehhhhh, ik zit in een rolstoel, ik ben ssssiiieeellluugggggggggg,” zegt de dude in de rolstoel.
“Ik ben een blije marrokkaan en doe net alsof je niet sieelug bent!!” roept de marrokaan en dan doen ze allemaal vriendjes-dingen alsof de dude niet in een rolstoel zit en is iedereen blij. Voor al-TIJD.
/SCENE
Kijk, dat was voor de verandering eens geen verbeterde versie. Die scene heb ik zo geschreven om de filmmakers duidelijk te maken hoe deze film overkomt op het publiek: gezeik van een gehandicapte debiel en een troetelmarrokkaan die keihard “Troetelmarrokkaantje STRAAAAALL!” roept en dan regenbogen uit zijn buik tovert. En dat, lieve filmmaker, is KUT. DAT WIL NIEMAND ZIEN. Wat kan een vent in een rolstoel er nou aan doen dat hij in een rolstoel zit? Wie intresseert het ook wat? Niemand. Of gaan jullie soms naar een willekeurige rolstoeler toe om em over het hoofd te aaien terwijl je “aaahhhwww ssiieelluugggg” fluistert? Nee. Precies.
Nee jongens, als jullie iemand willen afbeelden als zielig, neem dan iemand die ECHT zielig is: zo’n op het eerste gezicht normaal (nou ja redelijk normaal (nou ja niet iedereen lijkt op Bradd Pitt, ok??)) lijkend persoon, die een of andere bizarre afwkijking heeft waardoor je denkt “Dude? Waarom doe je dat nou? Je leven zou zo normaal kunnen zijn! Wat de fak mankeer je, dude!”
Een iemand, bijvoorbeeld, die… Volwassen luiers draagt! En dan niet omdat die incontinent is, neen, omdat hij graag als een baby behandelt wil worden! Iemand die heel blij aan zijn internetvriendjes berichten stuurt over dat hij vandaag voor het eerst met een luier om ging poepen tijdens het autorijden, met dan wel een licht teleurstellend naschrift dat hij vast kwam te zitten in de file waardoor hij nu luieruitslag heeft en zijn dominatrix heel veel talkpoeder over zijn grote harige billetjes moest doen. Al die files ook :-(
Kijk, nou ben ik niet de regisseur van deze film (God verhoedde dat iemand met smaak films maakt) maar als IK de regisseur van deze film zou zijn zou ik beseffen dat het contrast des te gaver zou zijn als de volwassen baby in het echt supercool zou zijn. Wie is er in het echt supercool? Wel, die gigantische dude uit The Green Mile bijvoorbeeld. Of Samuel L. Jackson. Jason Statham! Of… Arnold Schwarzenegger. Ik bedoel, die laatste heeft dus al gewoon een fetish film gemaakt over zwanger zijn van Danny de Vito of weet ik veel wat de fuck. Stel gewoon een van die dudes voor in de volgende scene:
SCENE
“Baby heeft au aan het billetje!” kirde de hoofdpersoon (Jason Statham? Arnold? Je zegt het maar) Elliot Ness. De Marrokkaanse verzorger, Al Capone, die natuurlijk helemaal geen zin heeft in deze onzin, draaide zijn hoofd weg: “Ey jongen ik zweer ik heb geen zin in deze onzin hee jongen hee jongen hee doe normaal!”
Elliot Ness knikt begripvol, en draait zich op zijn buik, tilt vanuit zijn knieen zijn billen omhoog, en spreid ze goed uiteen met beide handen. Kijk maar.
“Billetjes au want baby grote poep gedaan! Zooooooo groot!”
De billetjes zitten inderdaad vol met van die typisch plakkerige baby poep, en als Elliot Ness zijn bilhelften terug naar elkaar duwt en dan weer uit elkaar trekt lijkt het of een kaalgeschoren tanden- en oogloos monster pindakaas aan het vreten is. Verticaal.
“GAST DOE NORMAAL DOE NORMAAL DAN JONGEN IK GA JE VRESELIJK PRIKKEN JONGEN!” gilt de gruwende Al Capone. Oei oei oei allemaal onbegrip tussen verschillende culturen :-(
/SCENE
Snap je? Dan gaan we het nu over de thematiek hebben. Want een Indianieizische film die doet alsof hij een franse versie is van een amerikaanse film… Bollyhollyw’ood? Leuk. Zeg ik dan. Hee, wie ben ik om kritiek te leveren op wat iemand wil doen. Maar ik kan wel zeggen hoe het beter kan. Hee, want dat is dus duidelijk wel mijn taak.
Welnu, wat maakt een franse film frans? “Het moet intens tenenkrommend kut zijn,” zegt u dan. Hm, ja, zeg ik dan, een beetje over mijn baard wrijvend, ja, maar bijvoorbeeld een Ed Wood maakte ook kutfilms. En die is bepaald niet Frans (Nee hij is Ed toch HAHAHA sorry dat was een grapje, -red.). Om te weten wat een Franse film Frans maakt, moet je begrijpen wat het verschil is tussen een, laten we zeggen, Ed Wood productie en de Franse Cinema. Wat is het verschil? Nou?
Het verschil is, natuurlijk, dat de Franse Cinema niet gek is. De Franse filmwereld is alleen vreselijk incompetent. En daar zijn ze zich verdomd weldegelijk goed van bewust. Want wat doe je, als je een kutfilm maakt en je niet gek genoeg bent om te denken dat iemand dat wil kijken?
Dan kijk je naar het puriteinse Hollywood, en stop je alles in je kutfilm wat een Amerikaanse regisseur nooit maken kan. Tieten. Schaamhaar-shots. Controversiele seksuele onderwerpen. Alles wat European Arthouse groot heeft gemaakt! Porno voor mensen die van zichzelf geen porno mogen kijken!
Gelukkig ben ik niet incompetent, dus zal ik gelijk een mooi thema voor the intouchables bedenken: verkrachting. En dan vooral het morele snijdvlak van “Vraagt die erom of niet?”
Heel gewaagd de volwassen baby heel gewaagd laten doen: heupwiegen met die luier, billen presenterend, onderdanigheid tonen. Hoe moet de verzorger dat interpreteren? Is het een uitnodiging tot…? Is het een onuitgesproken rape-fantasy? Wanneer is nee ja, als al ooit? Taboe! Spanning! Veel schaamhaar-shots! Sensatie! The intouchables!!!
SCENE
“Spitsvondig, amice! Ik ga even een drankje halen, ok?” zei Elliot Ness.
Al Capone droogde zijn tranen. Oh man wat had hij gelachen met Elliot! Hij was slim, grappig, beschaafd en nam als een van de weinigen hem serieus. Geen gedoe over zijn marrokkaanse afkomst, niets… Alleen dan dat…
Elliot Ness was teruggekomen. Schuifelend, met zijn knieen over elkaar.
“Baby bah daan!!!” kirde hij. Godverdomme.
“…Nee jongen kap nou doe normaal gast jongen ik zweer…”
Elliot Ness reageerde door zich om te draaien en te bukken, waardoor de duidelijk volle luier zichtbaar werd door de strak getrokken pantalon.
“Grote bah, grote poep!!”
“Nee nee jongen nee doe dat nou op de plee jongen…”
Ness maakte zijn riem los, waardoor de pantalon, zwaar van een portemonnee en sleutels, rinkelend op zijn enkels viel.
“Jij baby helpen,” zei hij vastbesloten. “Ik jou daarvoor betalen,” dacht Al Capone er instinctief bij. Godverdegod…
Al liep terughoudend naar de Tafel. De tafel die hij was komen te leren te gaan ontwikkelen te haten. De tafel, waarop Elliot Ness altijd ging liggen om zijn billen schoon te laten maken. Schoon van alle poep.
Elliot was al gaan liggen, en “hielp” door zijn luier open te pulken en naar binnen te kijken.
“Nee jongen nee gast…” fluisterde Al.
RrrRRAATSSS. Daar ging de luier.
“Baby POE-tsen!” kirde Elliot, de “Poe” met een hoge uithaal lancerend om extra dwingend over te komen.
“NEE JONGEN! NEE KAP NOU JONGEN! IK WIL DIT NIET! DOE NORMAAL DAN!” riep Al Capone.
“Grrrrrrroooooote poep, zo groot, zo veel…” fluisterde Elliot Ness nu. Nieuwschierig kijkend naar de inhoud van de paar stukken luier die op en om hem heen lagen, en naar zijn eigen uitgestoken wijsvinger die onderzoekend richting…
“JONGEN KAP NOU IK GA JE STEKEN! IK GA JE PRIKKEN JONGEN!”
“Baby héél stout, zomaar in het broekje gepoept! Jij helpen.”
“NEE JONGEN IK WIL NIET HELPEN! IK GA JE PRIKKEN! WIL JE GEPRIKT WORDEN OFZO!!”
Nu kéék Eliot Ness ook heel stout. Wat zei je daar, Al Capone?
“ZIT JE MIJ UIT TE DAGEN?” riep Al Capone weliswaar boos, maar met een zweem van paniek, “WIL JIJ GEPRIKT WORDEN??”
“Poep tussen de billetjes, plakt heel vies. Viés,” beklemtoonde Eliot.
“IK GA JE PRIKKEN TUSSEN JE BILLEN JONGEN?” riep Al. Was het een vraag?
“Baby niet prikken doen, baby spijt van stout zijn! Baby ook niets kan doen aan poepen in het luiertje!” riep Elliot Ness. Met dat hoge baby stemmetje.
“JONGEN JIJ MOET KAPPEN ANDERS GA IK PRIKKEN JONGEN!!”
“Neeeee niet prikken, baby zo stout maar wil liieeeefff zijn,” kreunde Elliot.
“WIL JE NOU GEPRIKT WORDEN OF NIET? ANDERS MOET JE KAPPEN MET EEN BABY SPELEN JONGEN! ANDERS GA IK JE PRIKKEN!!”
Elliot Ness duwde met zijn wijsvinger zijn onderlip pruilend naar beneden, en trok met zijn andere hand aan zijn piemel.
“Baby ook allemaal poep tussen de balzakplooitjes en in het voorhuidje! Baby zoooo bah! Jij wel schoonmaken hoor. Jij vieze baby schoonmaken he? Stoute vieze baby…”
“JONGEN IK WORD GEIL! IK GA JE PRIKKEN TUSSEN JE BILLEN!” riep Al Capone, met trillende handen zijn broek lospeuterend. Hij voelde zich verschrikkelijk in de war. Wat wilde Elliot Ness nou??
Elliot Ness keek verschrikt naar de ontblotende piemel van Al Capone.
“Neee niet baby prikken doen! Baby bang! Baby heel hard huilen doen!!”
“WIL JE NOU OF NIET!! JE MOET KAPPEN MET DIE BABY SHIT DIE MAAKT ME GEIL ALS JE NIET WIL MOET JE KAPPEN!!”
“Baby NIET piemel,” zei Elliot Ness beslist in het hoge stemmetje. Met zijn benen omhoog, zijn rug en billen licht rollend door de flarden van luier.
“DAT ZEG JE ALS BABY MAAR IK WIL DAT JE HET ZEGT ALS VOLWASSENE!” riep Al Capone, zijn kneiterharde lul insmerend met al die geile poep als smeermiddel om die volwassen babykont de pleuris in te neuken. Godverdomde geile TERINGBABY.
“NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!! BABY HUILEN DOEN!! WEEEEEHHHHH!!! WêÈÈÈÈÈÈÈÈÈÈÈÈEEHHH!!!” huilde Elliot met dikke tranen, troost zuigend uit zijn duim. Zijn ogen leken te zeggen “Wat ben je nou weer aan het doen, Al Capone? Maar… Zijn baby ogen. Wat wil je nou, Elliot Ness? WAT WIL JE GODVERDOMME NOU???
/SCENE
Is dat een godverdomd goed verhaal of niet soms?? Is een fetish altijd seksueel? Wil de baby echt alleen poepen, of is dit een klinkklare uitnodiging tot? Heeft de verzorger genoeg gedaan om te voorkomen wat er nu gaat gebeuren? Is dit zowieso allemaal veels te fout voor woorden? Wat een vragen! Wat een dilemma! En wat veel schaamhaar-shots!
Het lijkt mij mooi als dit de laatste scene is van de film, zodat het publiek er ook goed over na kan denken. Jaja daar zitten ze dan, knetterstijve lul in de broek, maar gelijk die knellende twijfel: wat wil die volwassen baby nou? Is nee nee? Of is nee ja? Hele publiek in verwarring. Die gaan nooit meer een franse film kijken. Missie? Geslaagd! Graag gedaan hee, tot de volgende keer maar weer!
Ja, graag. ‘..en dan regenbogen uit zijn buik tovert..’ Haha! Ha!
Mooi spanningsveld. Vind het ook mooi dat de thematiek over verkrachting, seksuele deviantie en woede is, en dat racisme helemaal buiten kijf staat. Hahaha, een Marokkaan die ‘Al Capone’ heet. Iets met een geslachtsziekte erbij zou ook mooi zijn. Als les, voor de moraliteit, en het niet straffeloos in luiers kunnen leven.
Of iets met kanker.
Kanker, ding dong done! http://nurksmagazine.nl/2011/06/filmverbeteringen-komt-een-vrouw-bij-de-dokter/