Traag van in zicht, de Herfst hori
zont
Maar in deze stad zijn alle straten nog
blond
Tot in de vroegere avond
uren
Verhullen donkere megamont
uren
De ware leeftijden van hun
ziel
En flintere strakke stukjes
textiel
Omhullen de griezele liefdes
ravijnen
Geëtaleerd voor wie wil, maar niet de
mijne
Voor één jaar heeft er genoeg bewogen voor mijn
ogen
Hoog en droog boven het belogen, be
drogen
Vruchteloos aan me voorbij, uitvoerig uitge
dost
Geef ik enkel nog mijn lever en ogen de
kost