Ik hoef niet te passen
Maar vergeet dat steeds
In het aanschijns des zweets
Hou ik juist vast
Wat niet past

Ik hoef niet te schikken
Maar vergat dat alweer
Ik doe het telkens weer
Steeds maar slikken
En dan schrikken

Ik hoef niet mee te spelen
Mee te rennen, mee te hollen
Meegesleept in al het dolle
Zoals al tevelen
Die het teveel kan schelen

Ik schik gewoon weer mijn koers
Nieuwe plaatjes aan de einder
Weer een mooie, want ze zijn er
En mijn schouders op z’n boers
Toe.

Wees toch niet jaloers.