Elk jaar op 31 december haalde mijn vader alles wat los stond naar binnen, ketende hij vast wat niet naar binnen kon en timmerde hij brievenbussen dicht. Want elk jaar trokken er op oudjaarsavond door ons dorp bendes jongeren die alles meenamen wat los zat. Wat ze ermee deden, weet ik niet. Ik nam aan dat ze het vernielden, maar van mijn moeder begreep ik dat ze alles op het kerkplein bij elkaar brachten. Niet eens om in de fik te steken. Wellicht was het een soort herverdeling van de welvaart. Deze jaarlijkse strooptocht was traditie. Ik ging er eigenlijk vanuit dat dit traditie was in heel Nederland, maar ik geloof dat het enkel traditie was op ons dorp. Continue reading →
Kou
Windvlagen deden de Zweedse kou nog scherper gevoelen op de dag dat ik in mijn hoedanigheid van behulpzame, inburgerende ouder mijn opwachting maakte op het schoolplein om de ijsbaan op te spuiten. Ik was ingedeeld met een moeder die voorwaar haar roeping tot brandweervrouw had gemist. Niet alleen kon ze geen genoeg krijgen van het […]
Continue reading →