Geestelijk Gestoorde Gorilla: deel V

Oei!! Dat ging maar net goed vorige week, met dat in bittere doodsnood moeten poepen! Deze week besluit Rarry dus gebarentaal te leren in een poging te doorgronden wat de aap nu precies wil. Zal het lukken???

 

GEBARENTAAL

 

“Wat een doorbraak!” riep Kippfest, toen ze beiden weer uit het huis ontsnapt waren, “Gefeliciteerd!”

Rarry zei niks. Daarvoor waren alle indrukken van daarnet net iets te heftig. Die hadden tijd nodig om verwerkt te worden, waarna Rarry met gepast commentaar zou kunnen komen. Misschien Kippfest wurgen, of zijn hoofd inslaan met een zwaar voorwerp. Of zijn oogleden eruitsnijden, hem vastbinden op een stoel, en dan hem bij die aap zetten. Rarry glimlachte. Ja, dat oog om oog aap om aap gebeuren beviel hem wel.

Kippfest keek bezorgd naar de glimlach en lege blik van Rarry.
“Ok sorry,” zei hij, “Er gingen ook wat dingen mis, ja. Mijn fout. Maar nu weten we tenminste wel dat jij gebarentaal moet leren!”
“Gebarentaal?” riep Rarry, “Hoe weet jij of die aap überhaupt gebarentaal kent?!”
“Apen zijn doofstom,” zei Kippfest, “Hoe moeten ze anders communiceren?”
Hij dacht even na.
“Misschien reageert hij daarom ook zo aggressief. Hij schrikt gewoon een beetje van je.”

Goed dan, dacht Rarry. Dan gaat hij toch gebarentaal leren. Het is beter dan jezelf moeten bevuilen bij een aggressieve aap. Toch?

 

CONFRONTATIE

 

Het was een maand later! Er was nu niets meer van stress te vinden bij Rarry. Hij had zowieso al geaccepteerd dat het leven soms bestaat uit een gorilla in huis hebben, en weten dat daar soms niets is wat je daar aan kan doen. Klap incasseren, later terugbetalen.

En dat geaccepteerd hebbende, viel het leven reuze mee. De aap liet hem meestal met rust, zolang hij zijn bananen maar had, en het leven was rustig zonder televisie, radio, internet en vrienden. Daar was niets meer van te vinden in zijn huis, dankzij Bambo.
Rarry spendeerde zijn dagen met het lezen van een handboek over gebarentaal en veel slapen. Aan het eind van de maand was hij volkomen uitgerust en beheerste hij een gloednieuwe taal!

“Zijn we er klaar voor?” vroeg Kippfest dus na die maand vanachter de gehavende bank. Rarry stak zijn duim op en verzocht vriendelijk geen stenen te gooien. Kippfest stak ook zijn duim op.
Bambo was weer naar de muur aan het staren.
“Hallo Bambo,” gebaarde Rarry.
Bambo draaide zich om en keek nieuwschierig naar Rarry.
“Hallo Rarry,” gebaarde de aap.

Wat? De? Hel? Rarry keek verbaasd naar Kippfest, die hem fel toeknikte en weer zijn duim omhoogstak. EEhhh…
“Hoe gaat het?” gebaarde hij maar.
“Ik hou van bananen,” gebarentaalde Bambo. Ok.
“Heel veel bananen,” gebaarde hij verder, of, nou ja, eigenlijk hele grote bananen, maar Bambo zal wel veel bedoeld hebben.
“Harde bananen,” ging Bambo verder. Rarry knikte.
“Harde, veel bananen.”
Misschien bedoelde hij toch grote. Nou ja het komt op hetzelfde neer, toch? Grote bananen is ook meer banaan.
Bambo gebaarde weer wat.
“Sorry? Wat?” gebaarde Rarry terug. Bambo gebaarde nog een keer hetzelfde, iets duidelijker. Rarry fronste zijn wenkbrauwen. Wat? Hij gebaarde naar Kippfest, om te helpen vertalen. Hij was toch niet zo goed in gebarentaal als hij dacht.

Bambo maakte nog een keer de reeks gebaren. Kippfest knikte.
“Hij pelt graag grote harde bananen met zijn tong in zijn mond,” vertaalde hij. Oh. Dus toch.
Goed. Rarry wist even niet wat te zeggen.
“Hoe gaat het?” gebaarde hij maar weer.

Bambo gebaarde wat terug.
“Dude!” riep Kippfest geschokt. Ahaa. Blijkbaar had hij hetzelfde verstaan als Rarry.

 

GORILLALOOG

 

Take five. Kippfest stond te overleggen met Rarry in het halletje. Bambo staarde weer naar zijn muur. Rustig aan Bambo, straks slijt die nog.
“Ok we hebben hier professionele hulp bij nodig,” fluisterde Kippfest.
“Waarom fluister je? Je zei dat apen doofstom waren,” zei Rarry hardop.
“Shhhh!!” siste Kippfest, wijzend naar zijn lippen waar hij langzaam het woord “Lip-le-zen” mee vormde.
“Ik dacht dat jij de professionele hulp was,” fluisterde Rarry maar.
“Met fluisteren tegen dieren ja. Dit wordt sexueel. We hebben iemand nodig die op dat gebied kan onderhandelen.”
“Op sexueel gebied onderhandelen?”
“Gelukkig ken ik precies de juiste persoon daarvoor,” zei Kippfest.

Een telefoontje, 25 minuten en een deurbel later schudde de juiste persoon de hand van Rarry, en overhandigde hem zijn kaartje.
“Dokter Marhime Man,” las het, “Sexuele Gorillaloog. Professor in de abnormale seks met dieren.”
En eronder, in cursief: “Is er seks?”
“Is er seks?” las Rarry hardop, “Wat is dat in godsnaam voor een slogan?”
“Is er seks,” herhaalde Marhime, zijn schouders niet begrijpend wat het probleem was ophalend. Kippfest haalde ook zijn schouders in een “i dunno” beweging op.

Marhime trok zijn overjas uit, en gaf die aan zijn assistent. “Heeft iemand al met de verdachte gepraat?” vroeg hij, ernstig een slok nemend van zijn Fernandez om dan de beker ook aan zijn assistent te geven, en ook zijn hoed.
“We zijn erachter gekomen dat de aap van bananen houdt,” zei Kippfest, veelbetekenend knikkend en een dikke knipoog toevoegend, “Erg veel van bananen.”
Marhime kraakte zijn knokkels, draaide een schouder met een paar knakken los, boog even zijn knokkende knieën en draaide zijn nek tot de misselijkmakende knakken zijn assistent deden snikken.
“Ok, laten we dit even oplossen,” zuchtte Marhime, de woonkamer al gebarentalend binnenstappend.

Kippfest knikte Rarry glimlachend toe. Dit gaat opgelost worden!
Marhime liep terug het halletje in.

“Ok, Bambo wil jullie broeken. Nu.”
“Waar is jouw broek,” vroeg Kippfest.
“Bambo wou die broek. Nu wil hij die van jullie.”
“Hij krijgt mijn broek niet!” riep Kippfest uit.
“Dude dat hebben we onderhandeld!”
“Voor wat!” riep Rarry.
“Onze dierbare levens! Dat is een twee kubieke meter grote gorilla, gast!” zei Marhime verontwaardigt.

“Godverdomme,” gromde Kippfest, gaan zittend om de broek te verwijderen. Rarry en Marhime’s assistent trokken aarzelend ook hun broeken uit, onder het goedkeurende oog van Marhime en, hee, kijk nou, Bambo. Die was vanuit de woonkamer in de  de deuropening gaan staan, om gezellig te kijken hoe de zaken ervoor stonden. Hij sprong met een woeste brul naar de assistent en at zijn zo lang als mogelijk schreeuwende gezicht op.
“Hij was geen onderdeel van de deal,” verklaarde Marhime. Kippfest en Rarry trokken sneller hun broeken uit.

 

OH OH AL DIE COMMUNICATIE EN HET LIJKT NOG STEEDS DE VERKEERDE KANT OP TE GAAN!! WAT WIL DIE GORILLA MET AL DIE ONTBROEKTE MENSEN IN HUIS??? LEES HET VOLGENDE WEEK!!! IN!!! GEESTELIJK GESTOORDE GORILLA!!!!!!