Geestelijk Gestoorde Gorilla: deel III

Oh nee! In het vorige deel liep Rarry stuk op de onmacht van bureaucratie. In een escalatie van gestoordheid mag hij het nu gaan uitvechten in de rechtbank.

RECHTBANK

Het was een maand later, en Rarry zat in de rechtbank zijn vers ontwikkelde zenuwtic te onderdrukken. Maar hoe meer je er aan denkt, hoe sneller het terugkomt. Zijn hoofd draaide snel als een zweep naar links, terwijl zijn linkeroog dicht sloeg en zijn linkermondhoek omhoog vloog met een *sgkhlick* geluidje veroorzaakt door zijn verkrampende tong. Rarry voelde zich een menselijke typemachine. Ding! Terug naar af. Tiktiktik DING!

Hij wreef in zijn nek. Kramp. Naast hem zat zijn bovenbuurman weer glazig voor zich uit te staren.
“Dus u wilt,” vroeg de rechter langzaam, “Dat de eigenaar zijn aap komt ophalen.”

Rarry haalde een document vol onderstreepte zinnen uit een mapje.
“Ik heb een kopie van het eigendomsbewijs bij de notaris opgevraagd. Er staat duidelijk dat het zijn aap is. Het is een bindend contract. Hij heeft getekend. In het eigendomsbewijs staat zelfs een hele sectie betreffende overdracht van de vorige eigenaar naar mijn bovenbuurman, waar in artikelen 7, 4.2(a) en 4.4(b) uitvoerig beschreven staat hoe de aap verzorgt dient te worden en dat hij ten alle tijden in zijn kooi gelaten moet worden. Bij eventuele overdracht naar een nieuwe eigenaar staat ook een heel protocol, en dan wijs ik naar artikel 9(d) waarin staat dat de aap alleen overgedragen mag worden als de nieuwe eigenaar heeft getekend voor de aap, na zorgvuldige levering ervan. Dit is niet gebeurd.”

De rechter knikte.

“Ik heb geklopt,” zei de bovenbuurman. Rarry keek hem aan. De rechter ook.
“Ja?” vroeg deze om iets meer verduidelijking.
“Ik heb geklopt, maar hij was niet thuis,” zei de bovenbuurman zich tot de rechter richtend, “Dan heb ik geloof ik wel genoeg gedaan.”
Rarry onderdrukte een nieuwe zenuwaanval.
“Ik verwijs nogmaals naar de genoemde artikelen in het door jou getekende contract waarin staat dat…”
“Ja ik vind wijzen naar wat artikelen in een contract wel een beetje makkelijk,” zei de bovenbuurman, “Ik heb genoeg gedaan om de aap over te dragen. Het is zijn aap.”
“Ik wil die aap niet!! Ik heb die aap nooit gewild!!”
“Had je aan moeten denken voordat je de aap aannam,” mompelde zijn bovenbuurman.
Rarry focusde zich op snel draaien met zijn pols en heftig knipperen met zijn ogen, als afleiding van wat voor energie het ook is dat zenuwtics veroorzaakt.

“Hm,” zei de rechter, over zijn bril heen turend naar beide heren.
“Ik zie dat er wat steken zijn gevallen in de overdracht van de aap. Maar de heer Bovenbuurman heeft natuurlijk wel goede wil getoond, en ik vrees dat de heer Rarry nu alleen obstrueert uit verblinding wegens frustratie.”
“Goede wil?!” vroeg Rarry, zijn stem verheffend.
“Ik heb geklopt,” zei de bovenbuurman, “Dat hij niet thuis is, is niet mijn probleem. Daar is de zaak wat mij betreft mee afgedaan.”
“En u heeft de aap natuurlijk geaccepteerd,” zei de rechter over zijn bril naar Rarry kijkend.
“IK HEB ” Rarry probeerde wat rustiger te worden: “de aap nooit geaccepteerd. Dat is het probleem.”

“Hm,” zei de rechter, “Als u goed naar mij had geluisterd had in plaats van verblind te zijn met pogingen oplossingen in de weg te staan, had u mijn kritische opmerkingen richting uw bovenbuurman zojuist wel meegekregen. Ik ben u niet aan het aanvallen, meneer Rarry.”

Hij keerde zich naar de bovenbuurman.
“Er zijn wat steken gevallen in de aflevering van de aap. Maar gezien u,” richtte hij zich weer tot Rarry, “wel de aap heeft geaccepteerd…”
“IK HEB DE AAP NIET GEACCEPTEERD!”
“Waar is de aap?” vroeg de rechter zijn schouders ophalend, “Hm? Meneer Rarry? Ik geloof bij u. Beide partijen hebben fouten gemaakt. U zou zien dat de waarheid in het midden lag als uw woede dat niet van tafel schoof. Maar het is mijn taak als rechter om met oplossingen te komen. Geen problemen.”
De rechter keek de bovenbuurman streng aan, die niet begreep waarom, en daarna streng Rarry, die dood wilde. Wiens dan ook.

“Ik zeg altijd maar dat door te zitten op je eigen gelijk, je het zelf niet meer kan zien. Omdat je te druk bent met er op te zitten. Mijn oordeel is: er waren onduidelijkheden over de levering van de aap. Bij deze staat nu de levering op vandaag vastgesteld. Meneer Rarry, het is uw aap. Het eigendomsbewijs zal zo snel mogelijk op uw naam gezet worden. Binnen een maand. Daarna kunt u de aap overdragen naar een nieuwe eigenaar volgens de bepalingen van het eigendomsbewijs,” zei hij bemoedigend glimlachend en knikkend naar Rarry ter felicitatie, “Als u de aap dan nog steeds kwijt wilt, natuurlijk.”

AAP

Niemand wou de aap hebben. Uiteindelijk had de gorilla, die “Bambo” bleek te heten volgens zijn nieuw verworven eigendomsbewijs, bijna zijn complete huisraad tot brokken gesloopt. Wat nog niet kapot was werd uiteindelijk totaal vernietigd toen de nieuwe aap van de bovenbuurman door het plafond heen was gebroken en in een gevecht met Bambo was geraakt.

Rarry stond naast hem toen de politie en brandweer bezig waren het appartement van zijn bovenbuurman af te sluiten, na het verwijderen van het lijk van die nieuwe aap. Het beest had flink klop gekregen van Bambo, en was ontploft bij zijn vlucht terug naar boven.
Bij het maken van het gat was hij namelijk ook door een aantal water- gas- en electriciteitsleidingen gebroken, en toen hij, verslagen en in paniek, door het waterballet terug probeerde te klimmen raakte de zeiknatte gorilla de open electriciteitskabel, werd in een vonkenregen gelectroduceerd, wat het opgehoopte gas deed ontploffen waardoor – Humphfrey was zijn naam – in een brute ontploffing voor driekwart over de vloer werd gesmeerd en een kwart over de muur, en voor vijf kwart in een lucht van verbrand haar die nooit meer helemaal het appartementencomplex verlaten zou.

“Wel klote he, die apen. Slopen echt alles,” zei Rarry begripvol. Aardig zelfs. Hij was er zelf verbaasd over, maar bedacht later dat hij het hebben van een aap zo kut was gaan vinden dat het echt letterlijk iets was wat hij zijn ergste vijand niet zou toewensen.
Nee, dacht hij daarna, nee, toch niet. Hij vond het hebben van een aap het kutste wat er was, maar nu zijn bovenbuurman eindelijk ook problemen had met zijn nieuwe aap was hij daar gewoon dolgelukkig over. Tevreden met zijn wraak, de zwaarste straf die hij kon bedenken. Oog om oog, allesverwoestende aap om aap.

“Hm,” had de bovenbuurman gezegd, “Maakt niet uit. Ik huur, en wilde toch al weg.”
Het appartement werd onbewoonbaar verklaard tot zijn vloer gemaakt zou zijn, en de bovenbuurman kwam nooit meer terug. Hij had een nieuw huurhuis gevonden. Groter en beter en mooier en aaploos.

Rarry ondertussen, hij had een totale zenuwinzinking. Hij trilde continue, zijn tic kwam zo veelvuldig voor dat zijn linkerschouder hoger stond dan de rechter, en pijn door alle spieren liep. Hij besloot een week vakantie te nemen, weg van die aap. Een weekje bij zijn ouders, lekker bijkomen.
De eerste dag stortte hij in. Blijkbaar was het enige wat zijn lichaam tezamen hield de tegendruk van gespannen stress die alle onderdelen op elkaar uitoefenden. Toen dat wegviel, kreeg hij subiet aanvallen van diarree en deed zelfs het dichtdoen van zijn ogen pijn.

Na zeven dagen apathisch liggen op een luchtbed op zolder was elke vorm van stress uitgescheten, uitgezweten en anderzins uiteengereten. Er restte niets dan kalmte. Zelfs over de aap: Rarry was er nu eindelijk in berust dat hij samenwoonde met een gorilla. Volkomen Zen.

Als je ze niet kan verslaan, moet je ermee samenwonen.

ZAL RARRY VREEDZAAM MET DE AAP KUNNEN SAMENWONEN OF ZULLEN ANDERE COMPLICATIES OPRIJZEN DIE HET AL INGEWIKKELD GENOEGE LEVEN NOG VEEL INGEWIKKELDER ZULLEN MAKEN??? VO!!LGEN!DE! WEEK! IN: GEE!!!ST!!!!ELIJK!!! GESTOO!!!RDE!! GORILLA!!!!!

4 Reacties

  1. Te veel hoogtepunten om op te noemen. al is mijn favoriet toch wel “Oog om oog, allesverwoestende aap om aap.” Ik hoop alleen wel dat in de volgende aflevering eindelijk het neuken begint- pardon: de handjobs.

    1. Volgende week nog niet… Dan komt eerst nog de dierenfluisteraar en gebeurt er bijna een vreselijk drama, en die week daarop, dan beginnen de handjobs. Of nou ja, dan maakt de aap in elk geval duidelijk dat hij handjobs wil. En dan… Hooh boy.

  2. A team of highly trained monkeys has been dispatched to deal with this situation.

    If you see them, show them this information:

    rXNFOmRyuz5dMp4Vc-WLHxTJgyVubplDqLM_6F8NIz5MBd4FeMQ72CJiGZcz
    lYVoySSSRdqCW35_KPVnu3g1kStxy2RPQTyU-UMJcwMAChvt72xwO0aOCjN5
    5kjQsCmaopq6ruiuo1GCd7zpoypJ2kwmIL6XpSRbvSzsANZ5ZUmZcKuMOt4k
    KZu_WBmrX7If8rcrwUdie2MTKnYMz49DX6-upUADGnUY-Wp_Gez2t8zEQaqb
    KW06sS6hdlvFBNYu5hFYovC3VaSbhPDXxm0mFWXqGuRWwpN45XrGeXCgTZdy
    llnXVPZHLxScdJbbRccWgw0ZZoj9ig4hzQLyzktnuzpq1btFyNXCoicWglv6
    l6YiztJw0nt6Q7t8nmEGvr9219wczsh0lDB3YtxkeZr2fcQj8NIMa-8m8VRD
    R5MUxV8SvCy_XuvZJRAt1yTOWE6P8IJlO81NASDVwiViVRKyCc5Wp8cA_AG-
    oue4Ugb9rRkqeTxp68f8uDhiCe4Ksgoq9aa7-y2CVxTWBKVbRSQWjX67jmRX
    87xsrMtdCwP9Re8Cik-w1AQKMxiPGFWz6w9Py8z8MjJaN3i22-g3B_BWot2T
    iP99ufbPqcYO1oLFA15bnWCmCmoJJ1PtSH161NdKsH8WkTrVVqZpMYsuKV26
    vwm1D41Jwmj_0bXIMx086MlIBzj_Xfw8qHIEQQXyIjFtrlAyZ1-yJ_08wBIc
    296s1O9WSgXu6koiN3InvNMXGpd69GBJJBdpJOBr5dm3gWmoY7_d752k0sdY
    WeyApBnoyavEtu_RGPABnbKgkX_BsvYO77NSyTGdnNkyo7B6tmJcF-j8l_yH
    t30w6n-SNKOuPfwzvTe6d-A_JOEIVCdDfz0oIP5OmhsNVr9f4j1J-8snxQQw
    mQ-X33I0ceuxE7fVPa_XJO9kQ7jW4H93crobeMte8iP1idpElLWvVGYBxO6f
    OOl51pfIqUaaZrpG3wNJQxrUbxJXAfPyPQ9bERHaPH2ZvdFk8JgTtb_HOKPu
    flHczear2SxyPZZzRa2rxIl6lJn06DuJA1x85Syapzv6l9rg19rcNWdcxren
    MQe22ZAr6OGkvXF61DwXfYCBOYlsITF4zGbx-lMwm_pz3IhDtOgN_wrNc7yN
    fYMldKWXmavuW8eTiOTLF1iXjCPNXb84xoWBGVCgeAztJAUT2MHYUccnikQ4
    K5ht5HRamlpHLw96bf2RD6Q4hKl1Z0j1lreOheXFlhLjID8db3Q-ZaFh5O5j
    NGC7jeQm95A5D5rRy2YVouh3kP-eCrQVTHgsLD38RjdN3ZDigUxO2opSNtXu
    niQ5XHS5N7fh7VjCq9mL08rNNropY9vta1Xqk-IwMJLcpA7Uo0Itt9RUwiCM
    B6wOuctUIZ7IMdo2uDs_S-zNtUN09GDgBYHkzevRBWZfxNqHUnundDl7AtrE
    Eh5yVpMvpW63rgtfJFr8jeKWHCT8eqNo-nchJOHvMjkEm0VMpNez7KN7pJVc
    kEUGlVNse3d9WLn_2TYqj5l89M-DuAIRWjyNsiEv2ISH9RoYvY9O906Dfzzq
    ORKCdFClZZm_dFDFP2LBZ0rdfXN_WMLSm80kkzKLTkHyhw1_LVy-k8x-A-TL
    x8qEz-F_4va6Dldw5PJUGunkhJuRVcoEL_7VGIgowqTMIrtOzg2cg9vKXrOk
    U4vzh5MGGqy5xm3MSY7w9lLSasRIynyHAvYnpACWofzjqesulWb_Mqy4UcM_
    jfg5es7PMyOLB6fMiDHGOhBcrONDLorB7bkIoQzLgK4BW3a6hrDizYkpJjfp
    eFS5akh79uwI-DcdPR4Tj4Frqtphea7hP3DqAZyDSX1B_MX3K4nRgEJrCO7s
    ICshgqEP4qpJwRV2nSbIwiCWtJM-wOem9uqT5yKUAeHrllq4iHIH2WKmM8GK
    kuWv224Q2hR9BKV4GxPtg1sOjP-rXLkMu9wSWzlq2TQckyn5yu35mdd9ZmdF
    4w4K6f9XmjzDa4xOI4tPAX1NfehvUfqGKxeVGKfP4otYheuKz_1b45ImWp30
    g5oVQym0fXcvm_XKlgi74IJDHXhPrrSv_ZoCvFCiikZGc2tBPbA5US73k9-8
    6c9jU5SaQAPqcDeRsifebsbEiosZeyEzXcvKnUBNi3GV8FTojlhaOfpPzYDW
    zL2gGxm3yoy_Y4Cc3UnB6CIsw3fQQcHUuCrWnCbiXZYD3byk0gjqrnHnmu_P
    xAZ0RrIaSsesXmmQ8Sfu_wXOqJlFs5uTizzNMqrYCD71sab3LchbFs3yCv63
    9AvSPSg_miLvjsGKyuf53BLqEWYnVl5j1p8rQCy6_yfDVq7LdwXi_McMnKqp
    gwMnlhDU3QbPdynbpi24rMKd1ibYm2946e27a4clkECQM7YRC4BXhkEvWHtH
    RbPdUNGEEZCVbvG2944RJz0vqWL8ZeUg6xx77Lzjme73MSAfkr3_7IpPEIg-
    YD_SfsLJgSyqY27p-r0fL_v2iJRLJRINB8W5t52LZvkAeZBZGbOtUhoAJiBj
    XTMAqEgBdGrSbe0XvlBCqals4ZSbA7NvUGs0aH7J4fbzTiJWzGn22RBAAwLC
    sYGSASaRGcXE3xj8nmZtX6Mr4t3T0veS709ev4NxKNAxeXppC_1t7giOrSTP
    C3JDas7-fMrtYicdvVrZ-fuxClLwzt0pWlCy0X8v95emenwtqHslxxeUC7f_
    CwPyxM3TCvzQfo19hzS22MgpVatmj3trjIWZSVWMPLsKsNBEi5dpsmjGCEr9
    TyQcEKRaMhcjTx1i_omolrFXzCgSch_qQLAo9keNwUKwLrm48t5kNUmH5DU-
    KzYWSNaj1zrNST5VA0GmqLfDnK5ELWvHwkLVm_pbftPGDwwbar8QYDW53isX
    nx8q6s3de0pMEy-GjVzb7qABS3NQkm8P5jFzdkXwNksUzXYw-fwd86N8yZrd
    A7BdnCJObkWeTRixLmEq6yaU7cihYCOQlx8EVcvdkZcaX8o03V0Dd2mWGUSS
    Ue7Kbut4B18WqgmIPA1y_b9PJzK30o42fyUN-fh1G6HWVF9CJRS9-IwSFK2b
    dXX-ABtLLBlNCW8Iq7Ue3jsCwuIbfz2jEw47CzwOX0_NN1EYjKzVawRnWqIO
    dCcs6gpHtcAkB8cbvApOfuoT9pFavkB-yns1h0g_rUy7E-UX3mC3D8clg3fh
    8cLpD35gImzXf4U34VYKixRdK8QUYiaZr1FVt04Hu7Q5QQsbf3Hty7OIZgg5
    fn9Wb0tWy8KVvZycJItl003fgBw24MT5DTS3fI0tbFgKrphybLWv0dnM5vIn
    stpgUM9yt2TvUn9sttjanV7e7yFrLTyYHK3J2VAKNneAtWOt7ahONqYRWVbF
    HpvaTTBnVYVpHd9tc2CHLbFqZiTEdBNMqSz2BgWWqJE7KkbipHEk6fuMZjUw
    rRGZqoDi8MIHU14IEIACF-e-er0Uh1PJ8_zL_NQEy5DOlsmOofDnry5qY7-6
    S3KIaDiNj1bCU5-WErzbEuH2qIKwu2J3zk3IsK852X6ghkDTHViIijQdjtqX
    tDJi0zdMXb96t07a0wPvpsqRLsbEg4Hz44SYA_wpGTcQ6oDwndvXm8JyZuIA
    UXOVK1shpVZNv0XBxUV7TpjVVUPvnJGDXQMTG0R4Y4llNTzF8GDdKl2bKnJm
    EpjcOwr72SSAAsPziRoCwzlqSxod6n0IfkqXXKgZrqiNjSkPwOmqx3jTOWLS
    IXYU6ANUtYq6JjGAR62SBIDW

    1. Hee gaaf Marhime en ik hebben dus een roman met een hoofdstuk wat precies op dat lijkt! Misschien gooi ik die hierna wel in de feuilleton ronde. Slechtste boek ooit geschreven.

Laat een antwoord achter aan kippfest Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *