Jij moet achteraan sluiten. In de rij!’ Ik ben haastig en met een hoofd vol doedingen en nutteloze gedachten de snackbar binnengestapt en nu verplaatst een hoog stemmetje me met een schok in het hier en nu. Even zie ik niet waar het geluid vandaan komt, maar dan ontwaar ik het jongetje beneden me dat […]
Continue reading →De Amerikaanse pers sabelde The Newsroom neer. Volgens The New Yorker bijvoorbeeld, was de HBO-serie zo naïef dat het cynisch werd. Hadden de critici gelijk?
Continue reading →Ik ontwaakte weer met gefluister. Hugo had mij de avond ervoor mijn kamers gewezen en het had mij niet pang gekost om in slaap te komen. Ik had nog nooit zoveel ruimte voor mijzelf gehad, maar Hugo deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Ik sliep nu alleen, waar in het kamp […]
Continue reading →We zitten samen voor de buis geplakt En kijken met miljoenen landgenoten Hoe slagroom in een soesje wordt gespoten De zomerhit van Max: ‘Heel Holland bakt’ De winnaar staat met foto in de krant Mijn voorstel luidt; We sluiten Nederland. Ondanks warmte en vakantie torenhoge kijkcijfers voor de finale van Heel Holland Bakt.
Continue reading →Volgens Bert Koeman, directeur van het KNMI [Koninklijk Nederlands Moedermelk Instituut] wordt er steeds minder moedermelk afgekolfd en wint het ouderwetse ‘de borst geven’ weer terrein. Er is sprake van een mondiale trend.
Continue reading →Gespeend van zelfspot is de stug voort rockende zestiger Johnny Dowd nooit geweest. Ondergewaardeerd wel. Na zijn onverwachte doorbraak, eind jaren negentig met het lugubere album Wrong Side of Memphis (1998, Koch/Munich Records), volgde al snel weer de stilte. Een mediastilte, welteverstaan, want van de heer Dowd zelf kan moeilijk gezegd worden dat hij heeft stilgezeten. Naast die in de pers bejubelde debuutplaat bracht hij in vijftien jaar nog negen langspelers uit. Hoewel ook deze albums de moeite waard zijn, haakten steeds meer volgers af. Laat zijn nieuwste, Do the Gargon, de herontdekking zijn.
Continue reading →In de nieuwe realitysoap #dathebikweer volgen we mensen die iets meemaken. In aflevering 1 wordt Max Molovich verdacht van oplichting.
Continue reading →The last of the mohicans. Last man standing. Modave. The middle of nowhere of the Condroz of Belgium. De Condroz: een reliëf uit de les Aardrijkskunde of de rally van. Vanaf nu ook een vrijgezellenweekend uit 2013. Gemiddelde leeftijd:circa 40. Een generatie eerder was je dan bijna opa, nu trouw je pas. Op die leeftijd verloopt een […]
Continue reading →Het uitzicht vanaf de heuvel was adembenemend. Een vallei strekte zich onder mij uit. Hugo hield niet in en liep de heuvel af in de richting van een kleine nederzetting naast een beek. De nederzetting was te herkennen aan de opening in het bos die er omheen lag. Rook kringelde omhoog. Opgewonden stemmen rolden tegen […]
Continue reading →Je kunt over van alles schrijven, zei M, het maakt toch niets uit? Waarom schrijf je niet over die bosmuis? Bosmuis? Ja, die muis die ronde kaaszoutjes at toen we op dat bankje zaten. Okee, vooruit dan maar.
Continue reading →Nu ik de tijd heb om mijn kinderen alle aandacht te geven, neem ik ze voortdurend mee op sleeptouw naar nog te ontdekken werelden. Vandaag voert de reis naar de biologische geitenboerderij Ridammerhoeve in het Amsterdamse Bos. Waar het mij om gaat is dat we buiten zijn. Met dieren om ons heen voelen wij ons […]
Continue reading →Het assortiment bestond voornamelijk uit onnatuurlijk aandoende landschapjes die in hooguit een kwartier geschilderd leken te zijn, reproducties van jongetjes met tranen op de wang en zwaar opgemaakte zigeunerinnen die in neonkleurige niemandalletjes tegen een bosrijke achtergrond tot hun knieën in het water stonden, van gips vervaardigde en bruin gespoten reliëfjes van paardenkoppen die men aan de muur kon hangen en helften van grote tropische schelpen die als asbak dienst konden doen, maar die je ook tegen je oor kon houden om de zee te horen.
Continue reading →Er is een hetze tegen melk gaande. Was het motto in de 20ste eeuw: melk de witte motor, en werden wij door het voedingscentrum aangespoord om minimaal een halve liter per dag binnen te werken, anno 2013 is dit omgeslagen in een collectieve ban op melk.
Continue reading →In Gent organiseren de Wolven van la Mancha maandelijks een gratis filmvertoning. Ik schrijf bij elke film een gedicht. Dit gedicht werd gelezen bij de vertoning van Hombres Complicados.
Continue reading →Drie dagen kostte het om het boek te lezen. Ik sloeg het voor de laatste keer dicht. Op hetzelfde moment werd het tentdoek opzij geduwd en kwam de man mijn tent in. Hij ging tegenover mij zitten en keek mij met een flauwe glimlach aan. “Wijzer geworden?” Ik keek in die vlammende ogen en knikte […]
Continue reading →Sedert enkele jaren koop ik opnieuw tickets voor de carrousel van de zomerfestivals: van het Mainsquarefestival in Arras (FR) over Rock-a Field in Herchesfeld (LU) tot Pukkelpop in Hasselt (BE). Ik dateer overigens uit de tijd dat een rit op een echte carrousel hoogstens 20 fr kostte. Voor de zomerse festivalrit mag je dat bedrag […]
Continue reading →De man begon te vertellen over de dingen die ze gehoord hadden. Over het geschreeuw, over het water, over het vuur. Elf paar ogen keken mij doordringend aan en ik voelde de stoel rond mij groeien. Het gesprek, de verwijten was een treffender omschrijving, duurde niet lang. De boodschap was duidelijk: blijf in je tent. […]
Continue reading →Ik ging met een groepje ergens naar toe om te chillen. Daar aangekomen denk ik: “Laat ik Mijnheer Oud Zeikwijf ff bellen om te zeggen dat ik hier ben.” Ik grijp naar mijn tas, en vis er een mobieltje uit. Ik druk op “aan” en zie allemaal bizarre tekens op het schermpje. Na een huh?momentje besef ik: dit is mijn mobieltje niet!
Continue reading →120 uur papier prikken voor de man die de wetenschappelijke carrière van tientallen studenten sociale psychologie om zeep geholpen heeft met zijn eigenhandig vervalste onderzoeksgegevens. Je zal maar ergens moeten solliciteren met op je cv je medewerking aan het rapport over de relatie tussen afnemende potentie bij hoog opgeleide Urban Professionals en het buiten zetten […]
Continue reading →Samen met J. zat ik backstage bij De Uitmarkt. 2004, gok ik. We zaten aan de bar met Maarten van Roozendaal. Hij praatte precies zoals hij zong. Met ronkende stem, met veel bravoure en met heel veel consumptie. Op een gegeven moment ontdekte ik dat iedereen in mijn omgeving, om die reden, continu de hand […]
Continue reading →Sinds februari bezit ik een huis met een tuin. Het is voor het eerst in mijn leven dat ik een huis met een tuin bezit. Ik moest ervoor naar Zwolle verhuizen, maar toch. Ik woon mooi in een huis met een tuin. En het is een grotere tuin dan ik ooit had kunnen dromen. Helaas […]
Continue reading →