Elke keer als ik iets van IKEA in elkaar zet, beloof ik mezelf nooit meer iets van IKEA te kopen. Per kastje of bed gebeurt het me zo’n drie of vier keer dat ik een paar stappen terug moet doen omdat ik voor een bepaalde handeling het verkeerde schroefje heb gebruikt. Ik verdenk IKEA ervan dat ze het erom doen. Sommige schroefjes lijken zo op elkaar dat ik me afvraag waarom ze überhaupt van elkaar verschillen. Er zitten bij IKEA ongetwijfeld ingenieurs en designers die er een sport van maken om de juiste balans te vinden tussen mij gek krijgen en ervoor zorgen dat ik nog in staat ben het meubelstuk in kwestie in elkaar te zetten. Ergens hoorde ik dat IKEA in de top 5 van staat van aanleidingen om te scheiden. Ik heb het maar van horen zeggen, maar ik kan het me goed voorstellen. Het ware IKEA-genie is in staat een echtpaar tot zulke waanzin te drijven dat de man vrouw en kinderen verlaat om nog diezelfde week naar de IKEA te gaan en een nieuwe slaapbank voor zijn in de gauwigheid gehuurde, ongemeubileerde kamertje te kopen.
[Dit stukkie verscheen op Sargasso]
