Alice in Wonderland

Tim Burton die Alice in Wonderland verfilmt. Klinkt als een match made in heaven. De gothische esthetiek die we kennen uit films als Sleepy Hollow, zijn Batman-films, Sweeney Todd en Edward Scissorhands is perfect om het legendarische boek van Lewis Caroll tot leven te wekken.

Maar het was niks. Het zag er schitterend uit, maar meer liefs kan ik er niet over zeggen. Om redenen die mij niet geheel duidelijk waren, had men besloten om de film dertien jaar later te laten afspelen, op de dag dat Alice zich gaat verloven met een man die ze niet zo heel leuk vindt. Dertien jaar nadat ze voor het eerst droomde dat ze in een konijnenhol viel en in Wonderland terechtkwam, rent ze weer een konijn achterna en valt ze weer in een konijnenhol en komt ze weer in Wonderland terecht waar de blauwe rups en de Mad Hatter en de Maartse Haas en weet ik veel wie allemaal weer allerhande rare gesprekken met haar hebben.

Ze hebben al die tijd op haar  gewacht om verlost te worden van de wrede Hartenkoningin die van iedereen het hoofd eraf wil. Er gebeuren de nodige vreemde dingen en alles heeft z’n eigen logica, maar uiteindelijk heeft het evenveel om het lijf als, wat zal ik eens zeggen, Matthijs van Nieuwkerk die naakt voor de spiegel zijn vetrolletjes checkt.

Halverwege de film herinnerde ik me trouwens weer dat het boek mij ook maar matig kon boeien.

[Dit stukkie verscheen op Sargasso]

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

6 Reacties

  1. Dank je Max. Eindelijk eens iemand die durft te zeggen dat Alice in Wonderland eigenlijk niet veel voorstelt. Erik van Bomans vind ik beter.

  2. Voor bondige puntige samenvattingen altijd aan het goede adres bij VPRO/Cinema.nl

    “Predikant Carroll moest destijds aanhoren dat zijn illustraties beter waren dan het verhaal en in die zin is Burtons versie een eervolle ode aan het origineel.”

  3. Ik zou de huidige linkse elite al graag vergelijken met Alice in Wonderland van Lewis Carroll en als zij daar al meespeelden dan leken ze precies op al de nevenfiguren in dit wat saaie verhaal.
    Het blonde meisje Alice kwam inderdaad, door een filosofische droom, namelijk in het opgenoemde Wonderland terecht waar zij toen allerlei verhalenvertellers, betweters en slechte raadgevers ontmoette zoals de dikke tweelingbroers Twiedeldie en Twiedeldom, de Rups, Dodo en Kolderkat (linkse en wijsneuzige arrogante politici), Wit Konijn (Grieken die Duitsland bezoeken en steeds te laat zijn met afbetalingen bij de Duitse regering), Gekke Hoedenmaker, Maartse Haas, de Zevenslaper, de Walrus en de Timmerman (asielzoekers en moslims die constant gezellig thee drinken met hun linkse vriendjes en bijzonder veeleisend en vraatzuchtig zijn) en de Hartenkoningin (dictatoriale EU-bestuurders die de Duitsers en andere Europeanen constant overheersen maar hen echter NIET de koppen kunnen afslaan!).
    Maar wat was een jongedame als Alice hier ook diep te beklagen met al dat soort vreemde personages waaronder nog een levend ei, een baby die een varken werd en op en neer werd geschud, levende speelkaarten en allerlei tuiniers die witte rozen rood moesten gaan verven maar dat zijn de huidige linkse verraders en de EU-elite toch al VEEL te lang!

Laat een antwoord achter aan Roderick Cole Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *