Ik zou best een stukje willen schrijven over wat er het afgelopen weekend is gebeurd op een Nederlands sportveld. Maar daar zijn anderen veel beter in. Mensen die weten hoe het is om op een voetbalveld te staan of met een vlag langs het veld te rennen. Mensen die getuige zijn geweest van geweld op of rond de velden. Ik kom niet uit de voetbalwereld, maar uit de basketbal wereld. Daar is mijn ervaring met dit onderwerp gelukkig ook beperkt.
Ik fluit nu bijna negen jaar basketbalwedstrijden. De eerste zes alleen bij mijn eigen vereniging, de afgelopen drie jaar ook in het rayon voor de Basketballbond. Gemiddeld haal ik zo’n 20 wedstrijden in een seizoen. Ons werkgebied bestaat uit de drie noordelijke provinciën. Ik kom dus in Stadskanaal en Harlingen, maar ook in Hoogeveen.
In Hoogeveen heb ik de tot nu toe enige diskwalificerende fout gegeven in mijn carrière. Voor de mensen die niet thuis zijn in het basketbal, dat is direct rood zoals je dat bij voetbalt kent. Als dat ook onbekend is, het betekent: “opzouten en snel een beetje!” Een speler daar, van de uitploeg overigens, vond het nodig om uit te halen richting een tegenstander. Dat leverde hem drie wedstrijden schorsing en een boete op. Die boete heet officieel trouwens ‘proceskosten’, maar dat maakt die €115 niet minder sneu geld.
Qua fysiek geweld valt het dus wel mee. Verbaal geweld is iets anders en komt vaker voor. Volgens mij komt dat simpelweg omdat verbaal geweld minder impact lijkt te hebben. Hier heb ik de technische fout voor, die staat gelijk aan geel. Of aan een halve opzouten zeg maar. Die gebruiken we vaak en des te hoger ik ben gaan fluiten, des te vaker gebruiken we hem. Ik gebruik we omdat je bij basketbal in teams van twee of drie scheidsrechters fluit. We dulden weinig meer en dat lijkt mij een goede zaak.
Wegwerpgebaar? Technische.
Commentaar, incidenteel of herhaaldelijk? Technische.
Het weggooien van de bal na het fluitsignaal? Technische.
Het “in your face” wat ik bij voetbal zie, waar je als scheids bijna kunt zien wat een speler gegeten heeft de dag ervoor is ook een technische. Als je geluk hebt tenminste. Minder vergevende collega’s laten je meteen vertrekken. Fysiek contact met de scheidsrechter is daarbij überhaupt een hele opzouten.
Deze week en het komende weekend is het stil op veel Nederlandse sportvelden. Ook de Nederlandse Basketbal Bond doet daar aan mee. Voorafgaand aan de eredivisiewedstrijden op donderdagavond was het stil en zaterdag zal het in Veendam, voorafgaand aan mijn vierde klasse wedstrijd ook stil zijn. Stil zat het zijn voor de grensrechter, maar ook zullen mijn gedachten uitgaan naar mijn geluk en dat van al mijn collega’s in alle sporten die nog niet met dit geweld in aanraking gekomen zijn. Laten we hopen dat dat zo blijft.
Meer van Woolridge hier
Mooi stuk! Heb helaas al meerdere keren iemand weg moeten sturen met als diepte punt dat iemand het ziekenhuis in geslagen werd op een vriendschappelijk toernooitje.
Ja, raar is dat. Net alsof op toernooien en bij vriendschappelijke wedstrijden de regels niet meer gelden.