Ik werk in de supermarkt. Ik val in slaap op de loopband bij de kassa. Ik lig daar op mijn rug, diep in slaap. De band is gestopt. De kassière heeft de manager erbij gehaald. Hij staat te hoofdschudden en vraagt hoe het in godsnaam mogelijk is dat zo iemand als werknemer ingehuurd is. Ik word wakker en zeg: “Ik heb een plan! De supermarkt moet doosjes maken. Klanten vullen die dozen met producten. Ze betalen alleen de duurste producten. De goedkope dingen krijgen ze gratis!”
Droom 44.532
Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com. Bekijk alle berichten door Oud Zeikwijf →
Op een lopende band liggen met je ogen dicht, twerwijl je langzaam vooruit gaat: dat kan op het kunstwerk van Lawrence Malstaf. Ik vond het een leuke ervaring.
http://www.fortlaan17.com/artists/lawrence-malstaf/works/2612/?-session=s:6D4822891b0142ABD2Whs1A37F7B
In Gent ook nog, waar Kenny vandaan komt.
Ken ik Kenny?
Een jonge dichter uit Gent die gisteren hier op Nurks is gedebuteerd http://nurksmagazine.nl/2012/11/11704/
O, OZ was jij op dat kunstfestival te Rijssel / Lille? En wat is daar nog af- of juist aan te raden om te bekijken? Want ik ben daar aanstaand weekeinde.
Ja, daar was ik! Toen was de hele stad in het teken van Fantasie. Op een kunstachtige manier. Dus ook musea en zo. Ik weet niet of de expo’s nog lopen. In een van die kon je in een enorm spiraal van doorzichtige tape klimmen.