Het meest onderschatte komische talent van de politiek is Sybrand van Haersma Buma, vanaf nu te noemen Buma. Voordat ik verder ga met mijn verhaal wil ik duidelijk hebben dat ik dodelijk serieus ben in mijn Buma verering. Als volk zijn wij Buma niet waard, we zijn niet in staat om een weinig tot de […]
Continue reading →Zo! Even tijd voor een intermezzo! Een momentje van rust, romantiek, bezinning, en Surinaamse bakbananen.
Continue reading →Ik zál vrij snel doodgaan, mijn hart houdt het niet zo lang meer. Ik heb hartfalen. Of ik dat nu wel wil, is een andere vraag.
Continue reading →Nou, we hebben de drieluiken “Voorspel” en “Blowjob” achter de rug, tijd voor de derde: “Ass-play”. Tijd om heel erg erotisch te worden nu!
Continue reading →‘Als een vrouw haar overleden kindje zes maanden in de vrieskou bewaart om telkens stukjes van haar vlees aan haar overgebleven dochter te voeren, is dat een zonde of een daad van liefde?’
Continue reading →Alweer het zevende van twaalf delen bruut harde liefdeseks zonder genade. In dit derde deel van het tweede seksuele drieluik gaat Zwarte Piet nu echt los in Sinterklaas zijn mond, om zich langzaam op te warmen voor het echte werk… De kont.
Continue reading →Afgelopen donderdag zaten Dinand en Dennis van Kane in De Wereld Draait Door. Ze hadden een goeroe ontdekt. En een plaatje gemaakt. Er zat hier een andere Kane. Zoveel was duidelijk. Kane had zichzelf opnieuw uitgevonden. Uit de eigen as herrezen. Ze waren beter. Volwassener. Puurder. Ze hadden het licht gezien en de rust was eindelijk ingedaald.
Continue reading →Zwarte Piet is een blanke die doet alsof hij een neger is. Iedereen die anders beweert, steekt z’n kop in het zand. Zwarte Piet is niet zwart van de schoorsteen. Of hoe verklaart u die onberispelijke kleertjes van ’m? En die knalrode lippen?
Continue reading →Over waarom ik mijn oma moet uitschelden. Om een betere wereld voor jou en mij te creeeren.
Continue reading →“Goh Kippfest,” vragen mensen mij vaak, “Heb jij nou net een stel hete kolen in mijn reet geschoven of was ik zo high dat ik me niet herinner dat ik dat zelf heb gedaan?”
Haha, nee, zeg ik dan, dat is het verhaal! Dat is zo heet! Nu snel verder met alweer het tweede deel van het tweede seksuele drieluik. Zal Piet de Sint zijn mond overwinnen? Nou… Ik verklap niets!
“Hallo meneer, u kent Jasper S.?” “Jazeker!” “Wat is Jasper S. voor een man?” “Tja, een hele rustige kerel. Behulpzaam ook.” “Had u verwacht dat Jasper S. de dader zou kunnen zijn?” “Oh god nee! Twee kinderen ook. Harde werker. Ik denk dat niemand dit had verwacht.” “Maar er is wel een 100% DNA match […]
Continue reading →“Woah Kippfest,” vroegen veel mensen mij vaak na het verschijnen van het vorige deel van Black Piet Rising, “Wanneer kunnen we weer verder want ik krijg gewoon kramp van me hand in de aanslag houden.” JA SNAP IK. Laten we maar snel kijken hoe het met Sint en Piet gaat in het tweede seksuele drieluik: Blowjob. Oh yeah.
Continue reading →Dit is het huis waar moederhanden
koorts van mijn pyjama
en pluisjes van mijn kleren plukten,
Continue reading →Als krant kan je niet achterblijven bij alle ontwikkelingen in uitgeversland. Al mijn concullega’s hebben wel een online stek, en ook wij moeten mee in de vaart der volkeren. Tot onze wonderboy Fulco het Hunderts Nieuwsblad Online af heeft, hebben wij onderdak gevonden bij de jonge honden van Nurks Magazine. Via twitter kwam ik in […]
Continue reading →Al heb je twaalf kinderen, als je vrouw sterft ben je plots alleen, moederziel alleen, er is geen televisieserie die je uit dat gevoel van eenzaamheid kan trekken. Je kinderen bellen en komen aanwaaien, maar ze vertrekken weer, en jij wordt op zo’n moment weer overgeleverd aan de koude novemberavond.
Continue reading →“Zeg Kippfest,” vragen mensen mij vaak, “Hoe gaat het nou met dat spannende 12 delige seksuele epos over Sinterklaas en Zwarte Piet?” Nou. Lees maar snel als je dat antwoord echt zo graag wil weten!
Continue reading →
Als je door een afbeelding getroffen wordt lijkt het soms alsof deze een antwoord is op een vraag die al een tijd in je sluimerde, maar nog niet tot je bewustzijn was doorgedrongen. Zo stuitte ik onlangs op bovenstaande foto van een ‘limousinefiets’ en had toen het gevoel dat het hier om meer dan een flauwe grap ging, maar dat hij een antwoord was op een vraag van eerder genoemde soort. De vraag was alleen wat de vraag was.
Continue reading →In Gent organiseren de Wolven van la Mancha maandelijks een gratis filmvertoning. Ik schrijf bij elke film een gedicht. Dit gedicht werd gelezen bij de vertoning van Das Leben der Anderen.
Continue reading →November is National Novel Writing Month, ook wel NaNoWriMo geheten. Doel van die gevreesde maand is om in de dertig dagen die november telt, een boek van 50.000 woorden te schrijven.
Continue reading →Het was niet druk op de mensa die avond. Het was de avond erna. We zaten toevallig tegenover elkaar, Saskia en ik. Maar was het wel toeval?
Continue reading →De heilige vrijheid van meningsuiting komt met verantwoordelijkheden die de treiteraars zelden durven te nemen. De geweldsmonopolie ligt daarmee bij de toetsenbordhelden die bij het geringste hun troepen in stelling brengen om hun tegenstanders voor het leven vleugellam te maken.
Continue reading →Sandy veegt met een ongetemde oerkracht de Noordelijke kust van de VS schoon. Ik zit aan tafel met acteur Michiel Huisman. We hebben het over zijn vaste rol in Treme (spreek uit tremé), een HBO-serie die over de wederopbouw na Katrina gaat – ook een extreem verwoestende orkaan – en de daarmee gepaarde problemen.
Continue reading →Analoge collages van kunstcollectief Cut & Paste Art.
Continue reading →Ze had haar ogen dicht en huilde in stilte. Geen tranen, geen snikken, geen schouderschokken. Ze probeerde te luisteren naar het tikken van de klok en het geschuifel over de vloerbedekking en het zachtjes openen en sluiten van laden en kastdeurtjes te negeren. Het was een allesoverheersende golf van eenzaamheid die haar overspoelde. Die eenzaamheid […]
Continue reading →Ik hou van felle jagersogen. Het verschil is alleen: bij Guno stonden de ogen meestal op rust, bij Buster nooit. Daarom hadden we plannen. We zouden samen het bos ingaan.
Continue reading →