Nespresso Experience

Nespresso is geen koffie, het is beyond. Nespresso is een experience: de mix van luxe, genieten, en de gedachte aan George Clooney. Ik hoor dat er vrouwen zijn die zich omkleden voor ze naar de Nespresso shop gaan. Hun oude jeans inwisselen voor een jurk, hun sneakers voor pumps, het elastiekje uit hun haar halen en het vlak voor ze naar binnen gaan nog even los schudden. Daarna sluiten ze aan in de rij gelijkgestemden en drinken ze wachtend, zwijgend, het hun aangeboden kopje Nespresso.

Hoe anders gaat dat bij mij: “Shit, de koffie is bijna op”, hoor ik vanuit de keuken. “Godsamme”, denk ik, “niet vandaag”. Ik heb nog zoveel andere dingen te doen. Een trip naar de Nespressoshop, veel slechter kan de dag niet beginnen. Met minimaal twintig andere mensen in een rij staan om koffie te mogen kopen. Wachten tot je wordt opgehaald door een host.

De host is wat in andere winkels wel ‘verkoper’ genoemd wordt. Bij Nespresso is het de persoon die met jou de nieuwste collectie smaken doorneemt en en passant ook nog even wat gegevens van je in een database stopt. De uiteindelijke verkoop van de cupjes lijkt een bijzaak. Het overhandigen van het geld is slechts een banale transactie, die zo onopvallend mogelijk moet worden afgehandeld, om de betovering van de experience niet te verbreken.

Het is al 12:00 uur als ik, gekleed in skinny jeans en sneakers, de winkel aan Avenue Victor Hugo binnen stap. Hoogpolig zwart tapijt op de grond, bruin gebronsd hoofd van George Clooney aan de wand, èn een dik rood koord ter markering van de wachtrij. “Bonjour Madame, est-ce que vous voulez un Cosi?”. “Non Merci, monsieur”. Klaar. Duidelijk. Ander soort klant.

Na een kwartiertje wachten word ik opgehaald door de host, strak in pak. Hij begeleidt mij naar zijn desk: “Madame…”. Na 15 minuten wachten om 200 cups à 35 cent per stuk te mògen kopen, ben ik wel klaar met mijn experience. Ik hou het dan ook kort: “Roma, Volluto, 200, merci et au revoir.” Geen ‘gamme des nouvelles capsules’, geen aanvulling van mijn klantfile. Koffie in the bag en weg.

De host begeleidt mij naar de deur en lacht minzaam als hij mij nog een fijne dag toewenst. Ik voel het, ik was een slechte klant vandaag. Ik heb de experience bedorven. Voor iedereen in de winkel, behalve voor George Clooney. Hij leeft ‘m 24/7. Van zijn Ristretto in de ochtend, tot de Decaf aan het einde van een lange dag. En dat allemaal mede dankzij mij.

Het lijkt me voor iedereen beter als ik voortaan online bestel.

3 Reacties

  1. eh, waarom niet gewoon thuis met de hand koffie gezet. Veel minder gedoe en stukken goedkoper. Of zie ik dat nu helemaal verkeerd..

Laat een antwoord achter aan Ronald Robbens Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *