Van alle sociale media moet Pinterest wel de meest infantiele zijn. Plaatjes kijken en plakken. Plaatjes van dingen die je mooi vindt en dingen die je wil hebben. Mooie dingen, leuke dingen, dingen in alle soorten en maten: cupcakedingen en caviadingen, mannendingen en jurkendingen. En vooral heel veel kattendingen.
Een korte introductie voor de non-pinner is misschien op z’n plaats. Ik zou willen zeggen ‘Pinterest voor dummies’, ware het niet dat Pinterest juist gemaakt is voor dummies. Uitleg is totaal overbodig. Pinterest voor wiseguys dus, mensen die nadenken over zaken. Zulke mensen gaan namelijk helemaal nat bij dit medium. Zij zoeken naar de zin der dingen. En dat is nou net wat je niet moet doen bij Pinterest. Er is geen zin der dingen. Er zijn alleen dingen, op plaatjes.
Een voorbeeld: je vindt een plaatje van een mooi huis. Zo’n huis waarvan je denkt: mijn hele Vinexhuis-rijtjeshuis voor alleen de wc van die villa. Dan klik je op het plaatje, en druk je ‘pin’. En hopla, je droomhuis staat op je board. Dat board is helemaal van jou. Je kunt nu ongestoord de hele dag naar je droomhuis kijken. Je Pinvrienden kunnen ook naar ‘jouw huis’ kijken én liken! Als ze helemaal verkocht zijn, drukken ze ‘repin’ en staat de villa ook op hun board.
De totale zinloosheid der dingen geeft in eerste instantie een rustig gevoel. Zelf wat plaatjes zoeken, liken van andermans plaatjes en zo nu en dan wat repinnen. Dat gevoel duurde bij mij ongeveer een week. Toen namen mijn hersens het weer over. En dan werkt Pinterest niet meer. Als je na gaat denken over de zin ervan, is het snel voorbij met de pret. Het gebeurde op het moment dat ik ‘like’ drukte op de zoveelste gekleurde taart die ik zag en die ik wel zou willen hebben. Mijn prefrontale cortex greep in, en liet me denken: “Wat ben je aan het doen vrouw. Wat moet je met al die dingen die je nooit zult hebben.”
De dingen lopen uit de hand, dacht ik. Mijn hersens praten tegen me. Pinterest heeft me ding dong gemaakt. Ik moet naar buiten, echte dingen zien en vooral ook aanraken. De wereld is niet alleen gemaakt van mooie Pinterest hebbedingen. De wereld is ook gemaakt van lelijke dingen, die je allemaal in het echt moet zien om te beseffen dat wat je zelf hebt, mooi genoeg is.
Ik ga mijn Pinterest-account ontmantelen. Alleen de cavia’s, katten en honden blijven. Morgen doe ik het account kado aan mijn dochter. Toen ik 8 was verzamelde ik ook dierenplaatjes. Ze zal er zo blij mee zijn.
Ah, een soort Nurks dus eigenlijk?
Haha.
Ja, zo kan ik m’n hele bestaan wel wegrelativeren, geweldig.
Emma, al zo lang niet meer in de comments gezien! Pinterest vreet tijd hè?!
Ik had er nooit van gehoord, ach het is toch een pot nat.
Wow. O wow. O wow. Dit is echt over the top. Ik ben natuurlijk vóór elk sociaal medium dat Facebook doet vergeten, gewoon, omdat het kan, en als ze (Facebook) dan net voor niets een miljard aan Instagram blijken te hebben uitgegeven, ja, dat zou me wel wat doen.
Oké, daar is Pinterest misschien niet goed genoeg voor, je moet ergens een balans vinden tussen stupiditeit en iets onbenoembaars en dat onbenoembare hebben ze niet, maar het is een heroïsche poging.
Nou ja, je weet maar nooit. Toen twitter net begon had ik ook zoiets van “Waarom zou ik dingen willen melden met een maximum van 140 karakters dat is zo stom”
JA.
!
Precies, daar zie ik het nut ook niet van in
Ieder zijn hobby, de een Nurkst, de ander Pinterest
Het geheim van Pinterest is, denk ik, dat je het in de eerste plaats voor jezelf moet doen. Bij Twitter en Facebook gaat het er toch om wat anderen van je vinden. Of ze je willen volgen dan wel een duimpje omhoog willen geven. Hoe meer volgers en hoe meer duimpjes omhoog, hoe meer status. Bij Pinterest verzamel je plaatjes. Voor jezelf. Dat anderen dat zo nu en dan leuk vinden, is mooi meegenomen. Echter, nu Pinterest ineens zo groot blijkt en dé social media hype van de jaren ’10 is, komen er steeds meer goudzoekers op af en zal het belang van de repin zodanig toenemen dat het tot de ondergang van Pinterest zal leiden.
Jeuj. Je hebt er over nagedacht.
Eigenlijk zijn die pinteresters dus een stuk onafhankelijker dan Nurksers, ze doen gewoon iets wat ze leuk vinden en hebben geen duimen en veren in de reet nodig.
Ik voel nl toch iets van ‘hier staan we boven’wat dus nergens op slaat.
Repint het taartplaatje.
Hahaha, kan ik dit artikel pinnen? :P
Ik geloof dat ik van Vrouwkie hou.
<3