Van alle PR casussen is de combinatie van kindervoeding en gezondheidsrisico’s toch de mooiste. Zorgvuldig opgebouwde imago’s van gezondheid en vertrouwen, die door middel van één campagne onderuit gehaald worden. Machtig mooi.
Toen ik las dat Olvarit antibioticaplofkippen in hun babyvoedingpotjes stopt, dacht ik direct: owowow… de maandagochtendvergadering van de afdeling communicatie van Numico zal er zo anders uitzien dan gebruikelijk. Geen leuke sponsor- en spaaracties dit keer. De agenda wordt schoongeveegd en het handboek crisiscommunicatie komt uit de onderste la. Het woord ‘damage control’ ligt op ieders lippen.
Maar wat een sufkippen zijn dat bij Numico. Wachten tot maandag, of misschien zelfs nog langer? Waarom niet al op zondagochtend de ‘chef kip inkoop’ vertellen dat de margedruk die ontstaat door inkoop van dure bio kip, in het niet valt bij wat de combinatie van de termen ‘antibiotica’, ‘kip’ en ‘Olvarit’ zal gaan doen. Om vervolgens direct publiekelijk door het stof te gaan, te benadrukken dat “Olvarit onder de strengst mogelijke controle staat en er nooit resten van antibiotica zijn aangetroffen, maar dat voor de zekerheid toch wordt overgeschakeld op andere kippen”.
Concurrent Unilever koos eieren voor haar geld en reageerde wel al direct op zondagochtend. Het gekrakeel rond Olvarit zal de komende dagen alleen maar toenemen, net als de imagoschade. En uiteindelijk zal toch ook Olvarit bekend maken over te gaan op ‘beter leven kippen’. (Wie die naam verzonnen heeft, mag wat mij betreft trouwens ook op zoek naar een baan buiten de communicatie.)
Je kunt er natuurlijk ook iets leuks van maken. Dat je nu bij Olvarit kunt sparen voor een knuffelplofkip.
Of maak een leuke internetpagina over Pleuni de Plofkip, een wat ziekelijke, veel te dikke plofkip die een leuk bestaan probeert op te bouwen, maar door alle moderne eisen in deze jachtige tijden niet bereikt wat ze zou willen bereiken mocht ze weten wat ze wil bereiken. Ze is singel, heeft een saaie baan. Al haar vriendinnen krijgen kinderen, hebben een leuke, knappe haan aan de haak geslagen. Ze wonen in een kippenhok met uitloopmogelijkheden, et cetera. Zo niet Pleuni. De hele dag door blijft ze aardig voor iedereen, de hele dag door eet ze haar naderende depressie weg.
Aan het eind van elk existentialistisch avontuur verzucht ze: “Zat ik maar in een potje Olvarit.”
Ik voorspel dat dit een culthit wordt onder goed opgeleide vrouwelijke dertigers die allemaal hun Bridget Jones-momentjes hebben gekend en nu kinderen hebben.
Recht. In. Het. Hart. Van. De. Doel. Groep.
Bows to the master.
Plof
Plof
In kippenkring is blij gereageerd
Nu Unilever is gestopt met ploffen
‘N hen verklaart: ‘Dat noem ik nog eens boffen
We kregen onze kont niet meer gekeerd.’
Ze kakelde: ‘Het leven wordt nu beter
Misschien per kip wel twintig centimeter.’
Vanochtend zag ik een persbericht dat ook Struik heeft besloten over te stappen op ‘beter leven kippen’. Haha, zelfs de boertjes van Struik reageren sneller dan de coole Numico boys and girls. Geweldige campagne van Wakker Dier trouwens.