Elke ochtend als mijn dochter wakker wordt en ik naar haar bedje loop, lacht ze mij toe alsof wij haar weg hebben gehaald bij een familie die haar jaren lang heeft verwaarloosd. Ze zeurt nooit, ze slaapt goed, ze eet wat traag, maar verder heeft ze een doodeenvoudige handleiding. Als lief zijn misdadig was, was ze een topcrimineel.
Ze is ook vrij makkelijk te troosten als ze huilt. Heel soms gaat het wat moeilijker. Dan is ze oververmoeid. Heeft ze te veel prikkels gehad. Het enige wat je dan hoeft te doen, is haar even in een apart kamertje te zetten, weg van de drukte. Na een paar minuutjes geef je haar wat te drinken. Dan is het meestal wel weer goed.
Dat hadden we ook tegen de peuterleidsters gezegd. En die knikten alsof ze precies begrepen wat wij bedoelden. Maar dinsdag werd ik toch ineens gebeld. Dat mijn dochter de hele ochtend aan het huilen was. En dat alle andere kinderen er onrustig van werden en ook gingen huilen. Ik vroeg of ze haar al op een afgelegen plek hadden neergelegd. Nee, dat hadden ze niet gedaan, want ze hadden geen afgelegen plek.
Uiteindelijk ben ik maar langs gekomen en heb ik haar even een flesje gegeven en erop toegezien dat ze ging slapen. Waarna de rest van de middag prima verliep.
Toen mevrouw Molovich haar later op de dag kwam halen, heeft ze nog even met de leidsters gesproken. Ze had toch gezegd dat dit kon gebeuren? Ja, dat beaamden de leidsters, maar dit hadden ze toch niet verwacht.
“Ze kan niet zo goed tegen drukte”, zei mijn vrouw.
“Kunnen jullie het thuis dan niet wat drukker maken”, vroeg de leidster.
Het probleem is juist dat het vrij druk is bij ons thuis. Mijn dochter heeft namelijk een grote broer. Die is tweeënhalf jaar oud en die kan elk moment ergens vandaan stormen om zich op haar te storten. Vanaf de tweede dag van haar leven loopt ze gevaar. Daarom wil ze geen flesje drinken als het druk is. En daarom wil ze niet gaan slapen als het druk is. Het is zaak om constant op je hoede te zijn met zulke gekken in je buurt.
Een verhaaltje om te vertellen als je kinderen wat groter zijn. Dan gaat het over merels, zwaluwen, zeekoeten (eerst even opzoeken bij Google natuurlijk). Over de heerlijke ochtendlijke melodieën van de merels. En waarom spechten geen hoofdpijn krijgen van dat hakken in die boomstammen. Ik heb dat eens gelezen, maar ik weet niet meer waarom. Tenslotte zijn er de gieren, zoals er boven je stukje één staat afgebeeld. Of is het een arend? Dat maakt ook niet uit. Die kunnen plótseling naar links of naar rechts kijken.
Waarom doen ze dat? Omdat ze de boel in de smiezen willen houden. Dus ze kunnen: denken! Wat denken ze dan? ‘Wat vliegt dáár nou godverdomme?!’
(…)’Dus ze kunnen: denken! Wat denken ze dan? ‘Wat vliegt dáár nou godverdomme?!’ Ben, je bent goed op dreef de laatste tijd, ik schiet comntinu in de lach als ik je stukjes lees. (OMG! een vloekende gier!)
Mooi stukje.
Ja, mooi ingetogen stukje tussen al het lawaai op Nurks..
En hou die jonge lummel in toom..!
herkenbaar.. ik heb ook wat issues met de dames van de kinderopvang