De lente geeft de laatste dagen een uitbundige ouverture en ik zit midden in de zaal, op een van de beste plekken; een stukje grond aan de rand van het bos. Er hangt een prikkeling in de lucht, het ruikt naar tintels en frissigheid en buitelingen. Zo af en toe zweeft er een heel licht lauw briesje tussen de late wintervlagen door. Het zijn de eerste tekenen voor wie er zijn neus niet voor ophaalt , maar de vleugels wijd open zet.
Aan de overkant van het slootje achter onze lenteresidentie kreunen de iepen in de zuidenwind. Het is een machtig kreunen van kracht en souplesse, geen gekerm van wanhoop of treurnis dat uit de bomen komt. Ik verbeeld me dat ze zich verheugen op de naderende warmte. Het bos rekt zich uit en de sappen die het nieuwe bladerdek gaan voeden beginnen aarzelend vanuit stam en wortels naar de takken te stromen. Steeds meer vogels voegen zich bij het symfonie-orkest dat ’s morgens vroeg en tegen de avond de eerste uitvoeringen ten beste geeft. Het feest kan beginnen. We hebben er zin an!
Ooit heb ik jarenlang een moestuin gehad en nu we door gelukkige omstandigheden opnieuw de beschikking over een akkertje kregen, merk ik dat de magie van het zaaien en kiemen nog steeds haar sporen in me had achtergelaten.
Maar, ik ga de gangbare methode van moestuinieren afzweren. Teveel werk zeker in de zware klei waaruit dit stukje woeste grond bestaat. Spitten , frasen, bedden maken, paden aanleggen, onkruid wieden, schoffelen, bewateren. En in oogsttijd zoveel producten die tegelijk klaar zijn, dat kennissen en vrienden ramen en deuren sluiten als je alweer met een emmer boontjes aan komt zetten.
‘Square foot gardening’, de makkelijke moestuin, gaat ervan uit dat plant en planter het best gedijen in een overzichtelijke tuin, die oplevert wat je nodig hebt, die er aantrekkelijk uitziet en waar de kans op koolvlieg, rups, slak, luis, en zaadpikkerij door onze gevederde vrienden zo klein mogelijk is.
Houten Bakken van 1 bij 1.20 verdeeld in identieke vierkante vakken waar telkens een groente of kruid naast haar beste buren wordt neergepoot. Want wortels doen het nu eenmaal beter in de buurt van uien, net als de aardbei die het liefst een lekkere krop andijvie naast zich heeft staan. En geef haar eens ongelijk!Geen steriele rijen meer in Noord Koreaans gelid, maar speelse bakken vol multiculti-lekkernijen, rond en sappig.
Een prachtwijk, zeg maar.
Bij Intratuin die de nieuwe trend ook ontdekt heeft kun je de bakken kant en klaar kopen. Vierplanken en keurig gelakte latjes voor de vlakverdeling à raison van €29,95 per bak.
Maar dat is voor een Hendrik Jan uit de tijd van de Biologisch Dynamische zaaikalender van Rudolf Steiner en de recepten van Mellie Uyldert (De Klazien uit Zalk van de 60’er jaren) geen uitdaging.
Dat timmeren we zelf en ook nog eens van ôad hôat.
Fluitje van een cent…
( wordt vervolgd)
Waarom willen wortelen in de buurt van uien staan en aardbeien bij andijvie?
Waarom wilde jij in de klas speciaal naast dat ene vriendje zitten..hij liet je afkijken,rook niet naar zweetsokken en je kon met hem lachen…
De wortelvlieg kan niet tegen de uiengeur ( of andersom) en de andijvie wil gewoon naast het mooiste meisje uit de tuin..:-)..
U bent een romanticus.
Maar er bestaan dus andijviestruiken met voetjes en neusjes?
Dat is vragen naar de bekende weg, hoor ik de kabouters zeggen..
Sorry, maar ik kon die 1ste april niet negeren.
leuk stukkie.. slow food, heerlijk