Dus een of andere dude was een prijs aan het uitreiken voor de Blogparel op het Blogbal. Hij had zijn jas nog aan. Of al.
“Ik ga mijn speech niet lang houden,” verklaarde hij, en dat kon ik wel waarderen na de minutieuze rapportbespreking van de dude van Verbal Jam die met een tien en een gulden griffel twee vrouwen van middelbare leeftijd over liet gaan naar groep 8, als ze maar beloofden hééél goed hun best te zullen blijven doen. Een begenadigd openbaar spreker hoor, daar niet van, maar twee minuten een monoloog zonder toe te werken naar ontploffende dieren en mijn aandacht is hee dat zou wel cool zijn, als zo’n eend waggelt en kwaakt en dan op de derde kwaak donderend uit elkaar klapt hahaha stukjes eend overal HAHAHA!! Ontploffende eenden. Haaaa…
Goed. Dat is mijn zwakte, niet de zijne. Geen smiley-sticker op mijn beoordeling :-(
Anyhoo, de andere dude. Terwijl ik aan ontploffende eenden zat te denken zat hij enigszins (met enigszins bedoel ik kort me reet) uit te weiden over wat hij zo mooi vond aan het prijswinnende stuk.
“Het viel ons op dat, ja,” zei hij de zaal inkijkend, “Haar schrijfstijl irriteert eigenlijk nergens.”
Tsja.
Applaus dan maar! Haha nee, even wachten. Maar terwijl hij verder en verder en verder ging met zijn korte speech begon ik wel te denken. Aan twee dingen, zelfs. Eén is dat ik graag aan ontploffende dieren denk. Hou dat in uw achterhoofd.
Tweede ding: Blogparel? Fantastisch initiatief. Dat iemand zijn tijd erin stopt vind ik al gaaf, maar dan nog geld ook? De initiatiefnemer deed er zelf nogal lacherig en verontschuldigend over, deed het af als een fooi en verwees naar de ‘echte’ prijzen waar het ‘echte’ geld te halen is. Arnon Grunberg wist er met zijn miljoen prijzen bijvoorbeeld gemiddeld genomen bijna een WW uitkering uit te slepen. “Dus,” was zijn conclusie, “Schrijf zoals hij, dan wordt dat prijzengeld allemaal nog best interessant!”
Hmja ik denk dat die drie miljoen aspirerende schrijvers die Nederland rijk is er beter aan zouden doen hun schrijfkunsten te concentreren op proberen goeie lottocijfers in te vullen, dan heb je a) een betere kans op veul geld en b) geen tergend kutte rukteksten op je naam staan. Hier moet u weer even denken aan mijn voorkeur voor ontploffende dieren (en ontploffende andere zaken, mochten mijn interesses u verder interesseren).
Persoonlijk vind ik elke knaak die hij in een prijs steekt een waardevoller compliment dan tien ruggen uit een of ander stijfgesubsidieerd fonds. “Maar Kippfest,” zegt u dan, “Ik zie stilistisch dat je naar een “Maar” aan het toewerken bent, wat is er dan aan de hand?”
Scherp gezien!
MAAR.
Waarom? Waarom dat aanschurken tegen de boekenwereld, alsof dat het grote broertje van bloggen is, degeen van ons twee zonder verstandelijke handicap en die het echt aan het maken is in de wereld, die ooit misschien zelfs het dorp verlaten zal voor een leven van rock ’n roll in de grote stad?
Juryleden, gepresenteerd als heuse, echte schrijvers, die elk sprankeltje uit een tekst kapot weten te analyseren a la the honourable J. Evans Pritchard uit Dead Poets Society. Waarom “goed” in een formule proberen te proppen. Er een som van delen willen maken. Een keuze voor een eind bekritiseren omdat het einde geen, natuurlijk typisch aan het stereotype goede verhaal, dramatische climax had. Dat moet jammer heten. Wel – en bedenk, alstublieft, nogmaals: ik denk aan ontploffende dieren – ik zeg poep. Een stuk is een stuk. Boem. Pats. Ik wil geen jury horen die zegt, jongen, schrijf eens zo en zo, dan wordt je misschien nog eens een echte schrijver. Heren en dames “bloggers” of verhaaltjesschrijvers, of hoe je het wilt hebben, zei de gek (dieren ontploffen), uitgevers zouden jullie niet moeten opmerken, uitgevers zou het dun in de broek moeten lopen van jullie! DIT. IS. EEN. GOUDEN. TIJD.
Schrijven op het internet is geen handicap. Het is niet een nepschrijver zijn, of een treinbaan van woorden op zolder hebben. Het is onbeperkt, ongehinderd creëren! Geen marktwerking, geen redactie, niet gebonden aan regels! Compleet maken waar jij zin in hebt. Zoek voor de gein eens op Google naar “Schrijftips”, en probeer je dan nog te verbazen over een boekenmarkt vol dezelfde meuk van geneuzel en gefabriceerde plot-twists.
Mensen, de industrie beeft. De industrie ziet e-books in Amerika opkomen. Miljonairs worden gemaakt uit pornokrabbelaars en puberfantasieën over trollen. Boeken kunnen in winkels rechtstreeks gedrukt worden. Ik (ontploffende dieren) kan boeken drukken voor 5 euro omdat ik niet met behulp van marketing het ego van een bekende Nederlander hoef op te pompen. Het is de gaafste tijd voor lezers ooit, en voor pioniers. Jullie bloggen. Jullie hebben lezers. KAP MET JE TE SCHAMEN! KAP MET ASPIREREN EEN UITSTERVENDE DINOSAURUS TE ZIJN ALS JE EEN GLORIEUS GESPIERDE GOD DER MENSEN BENT! ZOALS IK! Jullie waarschijnlijk niet, maar hee ASPIREER DAT DAN TE ZIJN. PAK DIE PLAATS.
En dat is het dan. Ik vind: steek het dat boekenwereldje nou eens diep in de reet. Punt. Vier het anders zijn, het vuige, het obscure, het foute, het mismaakte, vier het glorieus! Maar dat zeg ik. En waarschijnlijk ben ik de uitzondering. Ik kwijl immers bij de gedachte aan ontploffende dieren. Anderen bij de gedachte van een uitnodiging voor het Boekenbal.
HELEMAAL MEE EENS.
Kipp snappt.
Aardig stukje, wel wat stijlbreuken hier en daar. De climax had ik in capitalen duidelijker gevonden, nu valt die een beetje te vroeg. Verder leuk, goed geprobeerd. Laten we het wel gezellig houden. MAAR niet té, want de blogparel mag niet devalueren.
En even opletten, heb je de statistieken niet gezien? Daar is veel tijd in gaan zitten! Allemaal in excel verwerkt en alles. Als aanmoediging, voor jullie! Met een grapje over Harry Mulisch en alles!
Nu heb ik honger. In ontplofte kip.
Hear hear !!
Eén grammetje passie van kippfest is al vele malen inspirerender dan alle kilo’s geleuter van de ‘zwaargewichten’ in de jury.
Mooi is dat, zo’n explosie van passie over schrijven; helemaal mee eens !
Hajajaj Kippfest rules gemutileerde schrijvers bloed en sperma golven!!! Ride on you crazy diamond..ik krijg spontaan zin om te zingen!! En om te kakken op de beschimmelde boekenbalinteeltmongolen met hun hippe brillen en driehoek oorbellen.
MAAAAARRR Oopk bloggen is totaal achterhaald yes sirry…wat nu hip is is DNA TAGGING gewoon ff rukken in de plee en dan zoveel mogelijk mensen ongemerkt met je sperm TAggen DUS. Verder wel balen dat im dus vandaag pas weer uit de isoleer mocht en niet gisteren al, wANT ik was er ook geweest en had graag – SPONTAAN ALS IK BEN – Mijn gedicht over baarmoeders en au-bain-marie babies voorgedragen aan jullie allen, SOIT volgende keer dan maar!!
Zijn bloggers de nieuwe punkers?
Alsjeblieft niet! Bloggers zijn gewoon schrijvers, en daar heb je er een paar goeie van, en de meesten zijn doodgewoon slechte schrijvers. Ik denk dat die verhouding goed/slecht ongeveer ligt waar hij ook ligt bij de papieren schrijvers.
Wel hebben bloggers een paar grote voordelen: 1. er is geen deadline; 2. je mag best eens een rotvervelend klotestukje schrijven; 3. je hebt totale vrijheid, want niemand betaalt je.
De slechte schrijvers zijn de schrijvers die nooit een woord schrappen, die m.a.w. niet onbarmhartig genoeg zijn met hun teksten, en die (dus!) bij een lettertje van kritiek zullen zeggen: dat is nu eenmaal mijn stijl! Het zijn de schrijvers die eigenlijk denken dat de lezer van zijn stukken niet slim genoeg is, en dus álles moet lezen.
Een goede schrijver laat dingen weg.
Ik zei het al eerder op Twitter, het ergste vind ik nog wel dat ik niet zo’n heerlijk zuur juryrapportje heb. Daar zou ik dus echt een moord voor doen.
U kunt het mijne krijgen. Voor niets.
Ik krijgen een eigen rapportje begrijp ik zojuist van Ben. Maar wel ontzettend fideel dat je zo maar het jouwe aan mij wilde afstaan.
Er staat niets in wat ik al niet wist.
Zeg maar voor welk stukje, Vrouwke. Dan heb je morgen een zuur juryrapport, want dat kunnen we veel beter zelf schrijven.
Echt? Ik ben ontroerd. Ik log morgen rond 14.00 uur uit. Ik ben een paar dagen off line. Mag het voor die tijd? En dan liefst het stukje dat ook genomineerd was voor de blogparel: ‘Ter voorbereiding op een ander Nederland’. Het staat hier ook in de Nurks archieven.
Oké, ik ga het nu lezen en dan maak ik dat stukje. Misschien is het vanavond al af.
Ik ga ‘m inlijsten, dat weet ik nu al.
Ik wil eigenlijk ook wel een zuur rapportje van je, Ben. Misschien staat er iets nieuws in. En er is geen haast bij.
Misschien kan Ben voor elk stukje dat hier verschijnt een zuur juryrapportje schrijven.
Lekker meta.
Het zure is me niet gelukt, maar verder is het een goed stukje geworden, Max! Ik heb een dronken wordende juryvoorzitter gemaakt.
Jajaja, kill yer darlings, fouten zijn storend, dat snap ik allemaal wel, en ben het daar ook wel mee eens. Kritiek is goed. Huilen is voor babies. Waar het mij om gaat is… Wel… Nou ja het internet heeft dit:
http://slashfanfiction.com/viewstory.php?sid=21297&chapter=3
En dit:
http://www.lotrfanfiction.com/browse.php?type=class&type_id=2&classid=18
En dit:
http://www.marhime.com/geheimepoep/kippfestpret/kippfest/spul2/vleeskind/index.html
En dat vind ik fantastisch. En iets als een blogparel zou dat in mijn ogen moeten koesteren en aanwakkeren. Ongeremde celdeling leid tot EVOLUTIE! En kanker, meestal kanker, maar EVOLUTIE!
@ Vrouwke. Het is een iets andere speech geworden dan ik in mijn hoofd had, maar het is iets moois geworden: http://hoogeboom.blogspot.com/2012/03/341-het-begin-van-de.html. Je mag het natuurlijk ook op je blog zetten.
Ah, lees dat verslag op hoogeboom.blogspot en dan nog wat – ik schoot in de lach. Waren er maar meer van dat soort juryvoorzitters.
Kippfest rot toch op met je kut mening, je bent niet eens in space geweest.
Ik las gisteren in de metro over een wedstrijd om in space te komen! SPAAAAACE
Als we dan toch bezig zijn, deze tekst zat in de envelop met 100 euro, de toevoegingen tussen haakjes zijn van mij:
Soms
Amusant, komisch verhaaltje met een licht filosofisch-existentiele [zonder puntjes] ontknoping. Goed geschreven.
+ Erg leuk verhaal over het snobisme van de de [twee keer de] wijnkenner [terwijl het over cognac gaat].
+ Het is goed geschreven [dat was al gezegd].
+ De sterkste zin uit het stuk is: ‘zowel de cognac als de glazen zijn nu in ieder geval in hetzelfde vertrek aanwezig’ etc [mee eens].
Het slot is wat zwak, de climax had wat fantasievoller gekund [mee eens, ik wist niet hoe het verder moest]. De titel is nietszeggend [hoezo, denken ze dat ik zoiets iedere dag meemaak?’.
Erg fijn geschreven, maar zwak einde. Was een beetje een teleurstelling [ja, dat weten we nu wel]. Zat te wachten op het sublieme, op een goed gevuld cognac glas voor de lezer, maar die [dat toch?] bleef uit.
Aardig verhaal, maar wel een beetje lang [in verhouding tot wat?]. Het slot had wel iets krachtiger gemogen. Het gaat een beetje als een nachtkaars uit [net als ik toen ik het schreef].
Ps: Wel een aardige boektitel: Wachten op het sublieme.
Mwuhahaa, hoezo pretentieus? ik ga me alsnog verdiepen in wie er eigenlijk in die jury zat. Was het Harry Mulisch zelf misschien? Dat zou me niks verbazen!
Harry Mulisch zal tot het einde der tijden in íedere jury zitten.
Het jurylid dat dat soort teksten heeft geschreven, had beter straaldronken kunnen zijn.
Dat wachten op het sublieme vind ik zo mooi. Ik bedoel: dan kan je lang wachten..
Je hebt eerlijk waar een goed stuk geschreven, daar gaat niks van af. Klaar! Als ze dat willen belonen met een prijs? All right. Maar dat geschoolmeester, dat gepraat van zo’n jury alsof zij het wel weten, en jij nog niet – ik ben blij dat ik er ook niet bij was want ik was uit mijn vel gesprongen als ze met zo’n tekst zouden zijn gekomen. Wat een enorme klunzen!
Zal ik vragen of je volgend jaar in de jury mag?
Ik wil wel in een jury, als er op de Blogavond alléén maar prijzen worden uitgereikt, en niks van enig juryrapport wordt vernomen. Dat rapport gaat alleen per mail naar de schrijver of schrijfster, en dat rapport zal hoofdzakelijk de goede dingen bevatten, want de slechte dingen zien we elke dag al. Het zal het niveau omhoog halen, als je het zo doet.
Je kon wel ‘ns gelijk hebben Ben, want mensen bedenken zich misschien nu wel twee keer voordat ze wat insturen.
Heerlijk stuk was dat trouwens, van die juryvoorzitter met een glaasje teveel. Waarom staat dat niet op Nurks?
Ik ben voor plaatsing op Nurks. Mag mijn ingezonden brief in de comments erbij, ondanks dat ik die zojuist even snel afgeraffeld heb en er daardoor wel het een en ander mis is qua stijl en pointe.
Ik heb er nog eens over nagedacht, maar iemand die een ‘subliem’ einde aan m’n verhaaltje zou kunnen breien lijkt me een genie..
Dat lijkt me een mooie opdracht voor een schrijfwedstrijd hier op Nurks: Schrijf een nieuw en subliem einde aan het stuk van Spencer. Dan kunnen we naar de inzendingen weer een jury laten kijken.
Lijkt me wel leuk. Ik schenk alvast wat cognac in.
Speels idee. Heb ik dat boek toch niet voor niks geschreven.
Kippfest laat Spencer aan het eind waarschijnlijk ontploffen.
Ik zou Leonard liever laten ontploffen, maar is dat Subliem genoeg?
Als ik iemand laat ontploffen dan ziet iedereen dat aankomen. “Geen verassend einde,” zal de jury verdrietig zeggen eer mij van mijn epauletten te strippen.
Trouwens: een heus opiniestuk van Kipipfest. Dat we dat nog mogen meemaken!
Ik heb je helemaal niet gezien op het Blogbal, Kipp. Ik was de hele avond op zoek naar een Bobby Fischer look-a-like, maar blijkbaar heb je inmiddels een andere vermomming.
Alles erafgeschoren! Net als Harrisson Ford in the Fugitive. Het werkt dus blijkbaar echt.
Eeehhhmm.., ik moest even op de kalender kijker om me er van te vergewissen, maar we leven momenteel in 2012. Dus niet in 2011. Zoals abusievelijk in de titel staat.
Verder zou ik het wel leuk vinden om te zien hoe Kippfest in 2013 ontploft op het podium van het blogbal.
Ik ben iets ergers van plan, huhuhu!
Die datum, dat klopt inderdaad niet. Maar het moest gaan over stukjes die in 2011 waren verschenen. En toen hebben ze lang vergaderd en na veel marchanderen kwam daar uit: het moet de blogparel 2011 gaan heten. Tja…!
Ach so ja. Mmhm.