Het is stampensvol sinds een uur of twaalf. Een aantal bedrijven uit de buurt heeft besloten hier de kerstgang langs diverse cafés te beginnen. De stamgasten van de Vermiste Kat kluiten samen aan de bar. Dini schenkt glühwein. Een klein kerstboompje staat in de hoek, naast de deur. Het is een armzalig kerstboompje. Zo’n kerstboompje dat door niemand meegenomen wordt. Elk jaar koopt Dini zo’n kerstboompje. Puur uit medelijden. In plaats van kerstballen hangen er kleine poesjes van gevernist brooddeeg aan de praktisch naaldloze takken. Heeft Liesbeth ooit gemaakt, in een productieve bui, jaren geleden. De stamgasten staren voor zich uit, zonder te iets te zeggen. I want a kitten for Christmas van Socks ‘n Sandals klinkt door de speakers maar is amper te verstaan door het geroezemoes van de kerstborrelaars.
Het was in de ochtend van de 24e december 1991 dat K.C. Schoffel terugbracht naar zijn rechtmatige baasje. K.C. had Schoffel een paar weken daarvoor in zijn schuurtje gevonden. Hij had ‘m te eten gegeven en in huis genomen. Hij had overal stencils opgehangen met een foto en een beschrijving: grijs gestreepte kater met een zwart brilletje. Gevonden in de omgeving Westerstraat. In de een na laatste weer van 1991 liep K.C. door de Staatsliedenbuurt en zag hij op een lantaarnpaal een papierrje hangen met daarop een foto van de kat die hij gevonden had. K.C. bakte die avond kibbelingetjes die hij samen met Schoffel op at. De volgende ochtend bracht hij Schoffel terug. Een man in een rolstoel deed open. Hij was zo blij dat Schoffel terug was, zelden was er iemand zo blij geweest. K.C. kreeg een glaasje glühwein.
“Wat doe je”, vroeg de man in de rolstoel.
“Niets”, had K.C. gezegd.
“Zou je een café willen hebben?”, vroeg de man in de rolstoel.
En zo kreeg K.C. een café dat Het Bolwerk heette, maar dat hij omdoopte in De Vermiste Kat. K.C. is inmiddels dood. Schoffel is dood. De man in de rolstoel ook. De foto die van hen gemaakt was toen De Vermiste Kat werd geopend, hangt boven de plank met de sterke drank. Tussen de Gin en de Sherry in. Iemand die door Johnny Doerian wordt herkend als lid van de deelraad, schreeuwt om bitterballen.
hmm.. bitterballen.. met paardenvlees, die zijn best