Bløfpiet

Duinen van emotie verwaaien langzaam richting kust
Golvend op verlangen in een hart dat vloeit als water
Hoe diep is de pijn die mij dichter brengt bij ‘t bewust
de oorsprong voelend ooit, vandaag en later

Dichter bij mezelf dan ooit vermoed
Starend in de spiegel kijk ik verder dan gedacht
Want het heldere licht, het heeft ons allen behoed
Voor het donkere duister van de ware nacht

Geef je nu maar over aan het oneindige varen
De ruwe zee maakt je ziel met elke mijl wijzer
Overwachte honger is er om te bedaren
Want aan de horizon wacht een tosti ijzer.

5 Reacties

  1. Als Bløfpiet de volgende keer nog de trits zon, maan en sterren in verwerkt, in willekeurige volgorde, dan is de pardodie perfect.

  2. Als Bløfpiet de volgende keer nog de trits zon, maan en sterren in verwerkt, in willekeurige volgorde, dan is het perfect.

  3. Ik wist dat er nog iets ontbrak. Je hebt inderdaad gelijk, een echte bløftekst heeft tenminste één vermelding van zon/maan/sterren. En eigenlijk ook minimaal één jaargetijde trouwens.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *