Leven & Lot

Geen mens waarin Grossman zich niet weet te verplaatsen. Van de joden die in de gaskamers hun laatste momenten beleven tot hun beulen, Grossman weet wat ze denken, wat ze voelen, wat ze geloven, wat ze vrezen. Hij brengt ze tot leven, elk op een eigen, unieke manier. Zelfs Hitler maakt hij menselijk.

Continue reading →

Café de Vermiste Kat (7) – Kerst

Het is stampensvol sinds een uur of twaalf. Een aantal bedrijven uit de buurt heeft besloten hier de kerstgang langs diverse cafés te beginnen. De stamgasten van de Vermiste Kat kluiten samen aan de bar. Dini schenkt glühwein. Een klein kerstboompje staat in de hoek, naast de deur. Het is een armzalig kerstboompje. Zo’n kerstboompje […]

Continue reading →

Een klamvochtige kerstnacht

Het zal tijdens een barre winter rond de aanvang der jaartelling zijn geweest, ondeugende lezerettes van me, dat uw schrijver door een vreemde samenloop van omstandigheden en tevens geheel bij toeval alsmede onbedoeld doch zeker niet gepland, een korte voettocht ondernam, welke pittoresk meanderend van Roedezwikkendam naar Bethlehem voerde.

Continue reading →

De geparfumeerde rijstwafels van fijnproever Kim Jong-il

Kim Jong-il was een fijnproever. Natuurlijk, hij was dol op Rambo, Daffy Duck, snelle auto’s en mooie vrouwen. Maar het meest hield de kleine dikkerd van eten. Bij zijn dood woog het mannetje van 1.57 meter meer dan 100 kilo. Op zich is er niks mis met dol op eten zijn. Maar als je leider van een straatarm landje bent waar verder iedereen gras eet, is het een beetje gênant.

Continue reading →

Vanuit Vrouwke’s seancekamer

Slechts een enkeling weet dat ik regelmatig koffiedik, tarotkaarten, sterren én engelen raadpleeg om mezelf en anderen richting te geven. Mijn speciale gave is dat ik als medium door verschillende entiteiten gebruikt word om terug te kijken. In tegenstelling tot andere zieners, die slechts de toekomst kunnen voorspellen, kan ik dus in het verleden kijken. […]

Continue reading →

Het heeft iets dwangmatigs

Hij heeft het niet vanaf zijn jeugd, vanaf zijn geboorte in Dirkswoud. Zijn jeugd was simpel, normaal voortvarend, hij ging naar de HBS (Hogere Burger School), waar hij talen en boekhouden leerde. Iedereen liep er normaal. Er zijn keurige geleerden uit die HBS voortgekomen, dat werd hij niet, want, zoals hij me zei: ‘Toen ging […]

Continue reading →

Café de Vermiste Kat (5)

“Wir haben es nicht gewusst. Wat betekent dat, denk je?” Jos kijkt Dennis doordringend aan. De zon schijnt door de beregende ramen en verwarmt ons tafeltje. Het is zondagmiddag 18 december 2011. Ik drink een Manke Monnik. Dagen als deze vragen om sterker bier. “Wij hebben het niet geweten.” Dennis likt behoedzaam zijn shaggie dicht. […]

Continue reading →

Café de Vermiste Kat (4)

Ik bestel m’n vierde biertje van de dag. En een Dalton Sandwich (ossenworst met rode uitjes op desembrood). Ook de broodjes in Café de Vermiste Kat zijn vernoemd naar vermiste katten. (Dalton was een twee jaar oude lapjeskat. Laatst gezien op de Westerstraat ter hoogte van een wasserette. Zijn vermistposter hangt nu naast het schoolbord […]

Continue reading →

Avonturen met een grote vrouw en een strijkplank op rolschaatsen

U moet namelijk weten dat mijn vriendin aan de onderzijde nogal krap gedimensioneerd is, mede ook doordat we gelukkig hebben afgezien van de productie van nieuwe mensen omdat we vinden dat er al meer dan genoeg mensen zijn, zodat ik met slechts twee vingers [wijs- en ringvinger] haar G plek kan stimuleren. Ja, met enig geweld passen er natuurlijk wel meer in, maar dan doet het pijn en wij zijn geen liefhebbers van SM, het moet wel een beetje gezellig blijven.

Continue reading →

BløfKaneBlunt

Ik zeg: Bløf, Kane, James Blunt en dan zeg jij: ‘Jeuj’ of ‘Burp’ op alledrie. Wat is het dat zoveel mensen precies dezelfde bands geweldig, dan wel vreselijk vinden? Wat is de gelijkenis tussen mensen met dezelfde voorkeuren? Puur uit eigen interesse heb ik een klein, indicatief onderzoekje gehouden.

Continue reading →

Café de Vermiste Kat (3)

Jos neemt een hap van zijn tosti. Hij trekt de tosti weg van zijn mond. Een kaassliert rekt zich uit en knapt met een lengte van om en nabij de dertig centimeter. Aan de bar van café De Vermiste Kat zitten verder Liesbeth, mislukt kunstenares, en Dennis, Neerlandicus en yoga-instructeur. Wim de natuurkundige is bezig […]

Continue reading →

Higgsdeeltje vs Comic Sans

De dames en heren wetenschappers van CERN zijn het Higgsdeeltje op het spoor. Groot nieuws. Want dankzij het Higgs-deeltje gaan we alles kunnen begrijpen. Echter, wie zich gisteren bijvoorbeeld op Twitter begaf, zag meteen wat het werkelijke nieuws was: de presentatie waarin CERN haar bevindingen uit de doeken deed was opgemaakt in de antichrist der […]

Continue reading →

Shades of Gay II: Black Piet Rising: HOOFDSTUK II

KLUNK. De deur werd open en daarna dicht geslagen met maar ternauwernood Zwarte Piet en de opmerking uit het duister “Laat ons… ALLEEN!!” daartussendoor. Zwarte Piet was voorover op zijn knieën gevallen, en rees nu op een imposante en coole manier omhoog op zijn twee voeten. Voor hem was een bureau waarop rustig met vingers werd getrommeld en met als bron van al dat getrommel in het duister een duister figuur op een grote duistere bureaustoel.
Het figuur boog zich naar voren, en tussen de ruwe schaduwen bleek het… SINTERKLAAS te zijn.

Continue reading →

Lieveheersbeestjes

Er hangen nog meer blaadjes, maar de letters zijn te klein om vanaf haar plek te kunnen lezen. De blaadjes zijn in het bord geprikt met punaises in de vorm van lieveheersbeestjes. Sinds Bettine eens een lieveheersbeestje over haar hand liet lopen en deze daar een klein geel keuteltje achterliet vindt ze het maar vieze beesten.

Continue reading →

Hoezo crisis?

Ondanks de sombere economische vooruitzichten zijn er nog steeds mensen die niet bij de pakken neerzitten maar de armen uit de mouwen steken en hun schouders onder nieuwe initiatieven zetten terwijl alle neuzen in dezelfde richting wijzen. Zo opende onlangs in Dirkswoud dierenwasserij Proper Konijn haar deuren.

Continue reading →