Fout

“Daar hou ik wel van. Lekker fout.” Ze wijst op een gigantische Turk met een paardenstaart en een ringbaardje. Hij draagt een shirt dat eigenlijk een maatje te klein is, bovenste knopen los waardoor zijn borstharen een riante glimp van de buitenwereld opvangen. En hij heeft een pitbull.

Ik besef dat ik geen schijn van kans bij haar maak. Ik ben geen gigantische Turk, ik heb geen borsthaar en ik ben kaal. Daarbij haat ik honden. Niet dat ik het heel erg vind. Zij is blond en een beetje mollig, en daar hou ik dus helemaal niet van. Eigenlijk is ze gewoon dik. Maar om zelfs bij onaantrekkelijke vrouwen geen kans te maken is toch wel jammer. Als man heb je immers graag opties.

Op een bruggetje houden we halt om steentjes naar eenden te gooien. Niet om ze te raken, maar om ze te laten denken dat ze brood krijgen. Eenden blijken minder goedgelovig dan vooraf gedacht en de lol is er snel vanaf.

“Wat is daar dan zo leuk aan?” wil ik van haar weten. Ik snap er niks van.
Ze kantelt haar hoofd een beetje en terwijl ze zichtbaar diep over het antwoord nadenkt, gaat haar rechteroog half dicht. Ik probeer me af te vragen of ik dit schattig vind, of gewoon stom.
“Nou, gewoon”, begint ze, “lieve mannen zijn soms zo saai, af en toe moet je als vrouw gewoon even ruw worden behandeld. Foute gasten kunnen dat.” Ze geeft een kort knikje. Ze is tevreden over haar antwoord.

We wandelen verder. Als we langs een lantaarnpaal lopen geef ik haar een klein heupduwtje waardoor ze tegen de paal aan loopt. Ze vloekt en stompt me op mijn arm, hard. De rest van de weg wil ze niet meer naast me lopen.

Meer Sa’id leest u op ietsmetwoorden.

5 Reacties

Laat een antwoord achter aan Vrouwke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *