Moderne dans

Is moderne dans om te lachen? Ik stel mezelf deze vraag naar aanleiding van een filmpje dat vandaag op de interwebs figureerde. De dansers van Compagnie Marie Chouinard doen (semi) naakt dingen met krukken, slaan zo nu en dan een klank uit en zijn duidelijk heel serieus met hun vak bezig. Ik zit in tweestrijd: enerzijds wil ik niet met de onderbuik gedreven medemens mee honen om dit spectacle extra ordinaire, anderzijds vind ik de reactie van d’n links-intellectueel weer zo voorspelbaar humorloos dat ik me daar ook niet in kan vinden.

Wat moet een liberaal mens met moderne dans als deze? Toen ik het filmpje de eerste keer zag dacht ik: als mensen het willen zien, er van genieten, waarom niet. Ik zou er zelf niet naar gaan kijken, maar ik gun een ieder zijn of haar liefhebberij. Nadat ik het filmpje twee keer had gezien dacht ik: het publiek kijkt gewoon naar een voorstelling van ‘de nieuwe kleren van de keizer’. Als er eentje hard zou gaan lachen, wat zou er dan gebeuren? Zou de bezoeker verwijderd worden of zouden ook de andere kijkers hun intellectuele bril afzetten en durven zien waarvoor ze betaalden.

Ik vind het een hilarische vertoning en ik vermoed dat een deel van het publiek het met me eens is. Zeker de mensen die op uitnodiging van de sponsor aanwezig zijn. Een bizar dansstuk dus, dat echter absoluut opgevoerd moet blijven worden. Ik heb daar graag 0,50 Eurocent belasting voor over. Is het niet geweldig om helemaal vrij te zijn om naar iets te kunnen kijken en er dan ook nog iets van te mogen vinden. Ja en dat kost ons dat allemaal geld. Net zoals de TROS ons ook nog steeds geld kost.

9 Reacties

  1. Het mogen dan wel de nieuwe kleren van de keizer zijn, de kleermaker heeft er wel z’n best op gedaan. Je kunt er veel van zeggen, maar niet dat het niet knap is. Ik doe het ze in ieder geval niet na (hoe graag ik het ook zou kunnen).

    Eerlijk gezegd denk ik dat het bedoeld om te lachen is. Dat mannetje dat op dat karretje staat en zichzelf voortbeweegt door Jeroen Pauw-bewegingen te maken, dat is toch puur goud! En dan die man die er langs komt rennen!

    Het deed mij heel erg aan Jiskefet denken.

  2. Die drie vrouwen in het begin staan symbool voor de 200 miljoen vrouwen van Jeroen Pauw. Het oerwoud geluid staat voor het oerwoud, verval, regen. Verder denk ik aan zeemlappen. Gemaakt van zeem? De twee vrouwen aan het eind zijn een beetje moe. Ze rusten uit, hangend in het keurslijf. Uit eigen wil? Wie trekt aan het langste eind?

    Einde.

  3. En ik heb wel het filmpje geinteresseerd bekeken. Ik vond de combinatie, of tegenstelling zo u wil, van die jonge atletische ballerina’s met die zorghulpmiddelen (krukken) boeiend zat. Zo leek het ook alsof de tenen waar ze op liepen ook krukjes waren, verlengstukken van hun voeten. Dat heupbewegingen-makend ventje, Pinokkio zeg maar, dat was ook wel grappig, plus die sprinkhaan/krekel achtige dames in hun tuigjes. Die zingende dame vooraan had van mij niet gehoeven. Maar zo heeft iedereen wel wat. Het was boeiend, origineel, goed uitgevoerd, mooie lichamen, en ook nog ‘ns hilarisch als men dat er in wil zien. Wat is precies de klacht, het gebrek aan verhaal ofzo? Ik vind trouwens de uitdrukking: De Nieuwe Kleren van de Keizer, bij een voorstelling die de dansers in hun onderbroek doen, niet erg toepasselijk.

      1. Xcuse, ik concludeerde na de quote Nadat ik het filmpje twee keer had gezien veel te snel. Las dus helemaal over die andere quote van je heen: Een bizar dansstuk dus, dat echter absoluut opgevoerd moet blijven worden.. Helemaal mee eens.

    1. Wat vind je van die achterste, met dat ding in z’n mond, op dat plankje. Ik vind ‘m aandoenlijk. Hij lijkt op een schildpad. Die bewegen ook zo moeizaam.

Laat een antwoord achter aan Oud Zeikwijf Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *