Ik ben Wubbo Ocksels

Wubbo Ocksels draaide het telefoonsnoer om zijn wijsvinger.
“Dat interesseert mij niet,” zei hij, “Mijn onderzoek is duizenden euro’s waard. Dan denk je toch niet dat ik mij kan herkennen in jullie huisstijl?”
Ongelooflijk. Wubbo Ocksels bedoelt; dat denk je toch niet serieus echt?
“Maar de regels zijn…”
“Die regels zijn misschien voor onrendabelen,” zei Wubbo, hopend dat de persoon aan de andere kant van de lijn die opmerking persoonlijk zou aanrekenen, “Maar ik ben niet zoveel waard geworden door mij te conformeren aan huisstijlen.”
“…Maar iedereen die werkt voor dit bedrijf…”
Dit bedrijf. Dit bedrijf. Dit bedrijf mocht godverdomme in zijn handen klappen dat ze Wubbo Ocksels hadden. Dit bedrijf zou maar eens goed naar zijn intranet-homepage moeten gaan kijken, en dat tot de huisstijl bombarderen.

God weet dat als iemand het verdiende, hij het was; als voortvarend wetenschapper die ook vele reclame filmpjes had gemaakt, vanwege zijn charismatische uiterlijk. Hij was begaafd, had PR-waarde, en… was in de ruimte geweest. Wil je een astronaut overtroeven, knaap? Nou dat lukt vast- Oh ja – Dat is waar. Een astronaut is in de ruimte geweest. HEE SUCCES KNAAP. Hij had uit het raampje van de space-shuttle gekeken en de hele wereld gezien. Alle zes miljard nutteloos rond krioelende mensen. Samengeklonterd als gestoomperste mieren. Allemaal! Terwijl al die mensen op hun beurt maar één ding konden zien: hem. Als stralende lichtpunt tussen alle sterren.
En die andere 16 gasten aan boord dan. Maar hee, 16, tegen 6 miljard? Je moet ook dingen in perspectief kunnen houden, vond hij. Genoeg perspectief om te beseffen dat geen intranet-homepage op de planeet groot genoeg was om hem te omvatten. Wubbo Ocksels moest groter denken: precies datgeen doen wat ervoor zorgde dat hij in de eerste plaats de ruimte in was gelanceerd. Omdat hij groot durfde te denken. Omdat groot denken alles was wat hij kon.

“Ik wil ook dat het een punt space domein wordt. Wubbo Ocksels.space,” zei Wubbo Ocksels.
“…Dat kan niet,” zei de stem aan de andere kant van de lijn aarzelend.
“Wubbo spatie Ocksels punt space,” herhaalde Wubbo dreigend. “Wie van ons tweeën heeft Nederland op de kaart gezet qua ruimte-exploratie? Waar was jij, toen ik space verkende?? Ik geloof niet eens op aarde.”
Kwal. Wubbo Ocksels kon mensen niet uitstaan die in de weg van wetenschap gingen staan.
“Maar punt space bestaat niet, ik kan er wel wubbo streepje Ocksels punt space punt net van maken,” probeerde de stem behulpzaam te zijn.
Punt space punt net?? Streepje?? Is hij wel goed?
“Jongen,” vermaande Wubbo de stem, “We hebben het hier niet over een van de vele fanpages die ik heb, waar deze URL zelfs niet goed genoeg voor zou zijn als ik zo vrij mag zijn het overbodige te melden, we hebben het hier over het GEZICHT van MIJN werkzaamheden, het voorportaal van MIJN werkzaamheden die JOUW salaris betalen KNUL.”
Hij hoorde de zoete angst in de nerveuze ademhaling. Goed zo.
“Wilt u dan misschien wubbo streepje Ocksels punt net?”
Ik wil jouw verbrandde hoofd op een plaat vastgespijkerd zien, dacht Wubbo Ocksels.
“Ik wil jouw manager spreken. Nu.”
“Uh ok een momentje.”

Het was stil. Wubbo keek naar zijn schoenen. Godverdomme deze tijd had hij kunnen gebruiken om het wereldvoedselprobleem op te lossen. Dat zou die manager komen te weten, kon hij gelijk uitleggen waarom hij incompetente debielen huisvesten belangrijker vindt dan het wereldvoedselprobleem oplossen. Misschien kon hij die lul doorverbinden met Afrika, kon die drol het hun uitleggen, terwijl ze aan het kreperen zijn van de honger. Zullen ze vast begrijpen daar.
“Meneer Ocksels?”
“Met wie spreek ik?” antwoordde Wubbo Ocksels bits.
“Met het hoofd van de IT-afdeling, ik hoorde dat u een speciaal verzoek had, maar ik weet niet of..”
“Misschien weet JOUW baas het wel,” antwoordde Wubbo Ocksels.
“Meneer Ocksels, het probleem is dat spaties in een domein naam niet mogelijk zijn, en .space bestaat helaas…”
“Ik wil jouw manager spreken.”
“Nou… Ik kan u doorverbinden met ICANN. Die gaan over domeinnamen.”
iekan? Die afdeling kende Wubbo Ocksels niet. Maar met hun manager zou hij ook een gepeperd woordje willen wisselen, reken maar van ja.
“Goed.”
“Een momentje, alstublieft.”

De telefoon ging krakend over. Wubbo wiebelde met zijn tenen in zijn schoenen, en zag het leer rimpelend buigen.
“ICANN, front desk, this is John Johnson, how can I help you?”
Leer Nederlands bijvoorbeeld, dacht Wubbo geïrriteerd.
“Yes this is Wubbo,” zei hij. Niks aan de andere kant.
“From space,” verduidelijkte hij.
“Excuse me?”
“Wubbo,” benadrukte hij, “From space.”
Weer stilte aan de andere kant.
“I’m sorry,” vroeg de stem, “How exactly could I be of help to you?”
“I want Wubbo Ocksels point space!!” riep hij. Godverdomme, moest hij dat nou elke keer weer uitleggen? Waar is de communicatie??
WEER stilte.
“Let me speak to your manager,” zei Wubbo. Zonder een woord te zeggen werd hij doorverbonden. Brutale aap!
“Derek McArqoynly,” gromde een stem.
“Wubbo,” gromde Wubbo terug.
“What?”
“From space. You must hear, I want my spacey bar and point space, and no smoosjes this time.”
“Listen up you little dick-faced cunt,” gromde Derek, “Who is this? Is this from my wife? Tell her I’ve fucking had it with these mindgames, you dickless prick, I’LL FUCKING DESTROY YOU BOTH!!”
Wat de…? Het…! Lef!!
“What the… I’m…You… IK BEN WUBBO OCKSELS, CLOTESACK!”
“WUBBLE OGLES! WHAT THE FUCK ARE YOU EVEN TALKING ABOUT!! YOU DERANGED FUCK!! I’LL FUCKING HUNT YOU DOWN AND CUT OFF YOUR TITS, YOU MOTHERFUCKER! HUNT YOU DOWN AND KILL YOU! SLIT YOUR FUCKING THROAT!!”
“… IK!! IK BEN WUBBO OCKSELS!!” riep Wubbo, eigenlijk iets in de war. Waar de hel had die vent het over?
“YOU CUNT! CUNT!! MOTHERFU…”
“LUL! YOU LUL!!” riep Wubbo tussendoor.
“I’m coming, you whore” CLICK tuutuutuutuut.
Wubbo keek verbijsterd in zijn telefoon. Komen? Waar? He? Wat? Zijn onderzoek was duizenden euro’s waard. Waarom wist die man daar niet van? Hij zocht in de telefoongidsapplicatie iekan op. Niks. Waar zitten die gekken? In hetzelfde gebouw?

Wubbo keek op en om zich heen. Geen geluiden. Hij liep naar de deur, en luisterde wat beter. Niks. Voor de zekerheid deed hij hem maar op slot. Of zou hij naar huis moeten gaan? Adrenaline liep door zijn lijf. Naar huis gaan zou laf zijn. Hij had toch gewoon gelijk! Wie was die vent wel niet! Zijn handen trilden, en zijn ademhaling was zwaar. Hij wou even gaan zitten, maar stond toen stijf- was dat een geluid? Hoorde hij iets aankomen? WAT KAN HET ZIJN??

9 Reacties

  1. Je kunt dit af doen als fictie, maar die mensen die Wubbo persoonlijk kennen – ze mogen Wub zeggen – weten dat dit relaas niet ver van de waarheid is.

  2. Ik heb de dochter van Wubbo ooit gekend. Zat op de filmacademie. Raar kind. Ze heeft een boek geschreven over haar vader, zag ik laatst bij Pauw & Witteman.

  3. Ik zag op zijn wikipedia iets staan over een boek van hem, “de zeven levens van wubbo ocksels” ofzo, waarin hij het had over bijna dood ervaringen. Zoals bijvoorbeeld met de space shuttle! “Als ik een space shuttle later had genomen was ik gewoon DOOD geweest,” relativeert hij even u terug naar de aarde. Het lijkt me ook zo’n man die tijdens het avond eten ruzie krijgt met zijn vrouw over dat het vuilnis (nog steeds) niet is buitengezet, en dat hij dan boos zijn vork op de tafel knalt.
    “Wens jij soms dat ik een space shuttle later had genomen?”
    “wat?”
    “Nee geef het maar toe. Je mag het zeggen. ‘Wubbo, had jij maar een space shuttle later genomen, dan was je nooit in space geweest maar ontploft.’ GEEF TOE DAT JE DAT WILT!”
    “IK WIL GEWOON DAT DE VUILNIS BUITEN WORDT GEZET VORIGE WEEK WAS JE OOK TE LAAT EN STOND DIE ZAK DE HELE TIJD TE STINKEN IN DE TUIN!!”
    “JE WOU GEWOON DAT IK ONTPLOFTE, MAAR NEE! IK WAS IN SPACE! EN JIJ KUNT DAT NIET VERKROPPEN, HARTELOOS KUTKRENG!”

    Hm misschien hoofdstuk 4 binnen.

  4. Wubbo die de vuilnis moet buiten zetten: nu al klassiek. Heb gisteren, toen ik het las in de snackbar, wachtend op een patatje en een satétje, hardop gelachen. Hoe vaak gebeurt zoiets nu?

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *