Ik slaap de laatste weken zo slecht – ik lig er toch al nooit vóór tweeën in – dat ik veertien dagen geleden begonnen ben ’s nachts maar iets nuttigs te gaan doen. Want je kunt wel in je bed blijven woelen, maar dat is ook de oplossing niet. Ik zet dus koffie om een uur of drie, en dan ben ik fit en klaarwakker.
Dan zet ik MTV aan, waar op dat tijdstip het programma Nightvideo’s bezig is (zonder reclame’s!) – wees gerust, dat zet ik zeer zachtjes aan, want ik heb onder- en nevenburen, waarvan één dagelijks om half vijf opstaat, weet ik nu. Waar zou hij werken? Hoogovens? Ik zal het hem eens vragen, als ik hem tegenkom.
Vroeger had je tikmachines. Het geluid dat je op die dingen maakte, zou mijn buren wakker maken. Tegenwoordig heb je de vrijwel geluidloze laptops, godzijdank. Ideale machines voor in de nacht. Op zo’n laptop ben ik begonnen aan een langer ding dan ik normaal schrijf. Ik heb een stad verzonnen, die erg lijkt op de enige stad die ik ken (Alkmaar), waarin ik ronddwaal zoals zeg maar Justin Ward in Simenons Un nouveau dans la ville uit 1950. Als u dat boek nog niet gelezen heeft, moet u dat zeker eens doen. Ik heb het gelezen in ongeveer 1970 en was zeer onder de indruk. Het verschil tussen dat boek en mijn nachtelijke geschrijf is dat ik het helemaal schrijf vanuit die eenling. Ook een verschil is dat ik korte hoofdstukjes schrijf, die ‘passen op een Aviertje’. Dat ben ik gewend te doen.
Ik schrijf per nacht een hoofdstukje plus een beginnetje voor het volgende hoofdstukje, zodat ik de volgende nacht weer moeiteloos verder kan. Of het wat wordt, weet ik nog niet. In elk geval probeer ik mijn tijd goed te besteden.
Om een uur of zes krijg ik slaap en ga ik naar bed. Rond het middaguur sta ik te uwer beschikking.
Ik ben zeer benieuwd.
Je hebt dus je dag- en nachtritme omgedraaid. Nou, dat heb ik ook, maar ik krijg ervoor betaald. Klopt dat trouwens, wat ik las over Alkmaar, dat de meeuwen daar de kaasmarkt aanvallen/plunderen, duikvluchten uitvoeren en met gekrijs gaten slaan in de kaas? Un saizon dans la fromage.
Ik denk dat die meeuwenberichten niet kloppen, want dan zouden die meeuwen op de vrijdagochtend (de marktdag) tussen 9 en 11 uur, zonder rekening te houden met het aanwezige publiek uit Engeland, Frankrijk, de USA en Japan, en ook met goedvinden der kaasdragers hun gang moeten gaan. Het lijkt mij onmogelijk. Die kazen worden een metertje naar links of naar rechts gedragen, en dan gaan ze weer naar binnen. En ik verdenk de organisatie ervan dat ze week in week uit dezelfde kazen gebruiken.
We’ve got a visual!
http://www.youtube.com/watch?v=Ndsw7lgO8ec
De meeuwen zijn van oosprong geen stadsvogels, maar gaan net als wij, ook 1 keer per week naar de markt, voor een gebakken visje, een koekje van het terras en… kaas. Echte kaas dus en geen plastic.
Ik heb een grasveldje voor de deur. Daarop strooi ik om de dag overgebleven oud brood, net als mijn buren. Daar komen, in volgorde, op af: kokmeeuwen, kauwen en mussen. De korsten en de grotere stukken brood zijn voor de meeuwen, de rest is voor de andere leden van het vogelrijk.
Daarmee lenig ik wel niet de wereldhonger, maar toch doe ik er goed aan, geloof ik. Voeder uw vogelkijns, zei Sint Franciscus al, en schep daar genoegen in.
Dat is mijn reactie op het gruwelijke EenVandaag-komkommernieuws over die paar meeuwen in Alkmaar.
Waarschijnlijk zijn het plastic kazen.
je jat me de woorden uit de mond.
Nou, ik wil je nog wel een horen als de meeuwen besluiten de Franse kazen te gaan terroriseren. En die Molovich, is dat wel een Hollander die trotsch is op een goed goed vaderlandsch exportprodukt en toeristenmagneet?