Vrouwke van Stavast woont de komende drie jaar in Parijs. Met man en kinderen. Elke week doet ze hier op Nurks verslag van haar belevenissen in dat beroemde stadje aan de Seine. Vandaag voelt ze zich, op het schoolplein, gedwongen haar vaderland te verdedigen en de rol van Wilders te bagatelliseren. Als dat maar goed gaat!
Continue reading →Ik ben onlangs 58 jaar geworden, ik woon in Enschede. De politie van die plaats heeft me aangehouden wegens roof van de begraafplaats aan de Hengelosestraat. Ze zeggen dat ik een beetje in de war ben. Dat ben ik niet, en ik eet nu al jaren eerlijk vlees, noten, fruit en honing. Mijden doe ik melk […]
Continue reading →Een roodkeelkolibrie kan met zijn breintje van minder dan een gram min of meer hetzelfde als een blauwe vinvis. Die laatste heeft blijkbaar al zijn 6 kilo hersenen nodig om zijn enorme lichaam aan te sturen. Bij ons is dat anders, zoals je vast wel weet. Onze drie pond hersens staan op ons lijf als een soort neurofysische vlag op een modderschuit.
Continue reading →Ik slaap de laatste weken zo slecht – ik lig er toch al nooit vóór tweeën in – dat ik veertien dagen geleden begonnen ben ’s nachts maar iets nuttigs te gaan doen. Want je kunt wel in je bed blijven woelen, maar dat is ook de oplossing niet. Ik zet dus koffie om een […]
Continue reading →Ik krijg zojuist het nieuwste broodje aapverhaal binnen. Het is weer een oud vrouwtje dat erin figureert, en het wordt verteld door iemand die het zelf heeft meegemaakt, dus hoe kun je daar nu aan twijfelen? Het verhaal speelt in de buurt van Eindhoven, in 1944. Eindhoven werd in 1944 bevrijd. Na vier jaar bezetting dus, […]
Continue reading →Onder de bezielende leiding van Connie Palmen laat Max Molovich zijn favoriete televisie- en filmfragmenten zien en praat hij over het leven in het algemeen en dat van hemzelf in het bijzonder. Vandaag gaat het over Eternal Sunshine of the Spotless Mind en het geloof in de mensheid, ondanks al het welbekende tekort.
Continue reading →De klok in de toren van politiebureau Raampoort sloeg twaalf uur. Het was nu officieel donderdag 24 augustus 2006. Ik was bij goede vriend J. te B. geweest en liep nu in vrij nuchtere toestand richting huis, toen een man met een witte baard vastberaden op mij af kwam lopen. Met name die baarddracht deed […]
Continue reading →Ook Dirkswoud krijgt ermee te maken: een motorclub. Jaap ‘de pezer’ van Gorinchem, Kees ‘het varken’ Droesselaar en Piet ‘de hobo’ Zwart zijn bezig een oude houten schuur op het erf van boer Van Gorinchem aan de Oosterzij in te richten tot verzamelplaats voor de leden. En niets wordt vergeten! De laatste hand wordt nu […]
Continue reading →En of ik archaïsche maatschappijvormen begrijp! Wat moet je als leider anders met de massa dan die zoveel mogelijk te beteugelen? Je moet toch niet aan de chaos denken die zou ontstaan als je (met name) de jeugd niet aan strikte banden zou leggen?
Continue reading →In de nasleep van de Algemene Politieke Beschouwingen en het ‘Doe es normaal man‘-incident heeft de PVV twee zetels verloren. De twee zetels zijn een fauteuil van het merk Chesterfield en een originele Rietveld-stoel. De Chesterfield was, naast de wc van de GroenLinks-fractie, de favoriete denkstoel van PVV-lid Raymond de Roon. De Roon: “En dat […]
Continue reading →Connie Palmen hijst zich, met verrassend veel moeite voor zo’n vitale vrouw, in haar stoel. Connie Palmen: Tjonge, Max. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik begin aardig bezopen te worden. Max J. Molovich: Anders ik wel, Connie. Connie Palmen: Oh, gelukkig. Ja, als je zo op je stoel zit dan merk […]
Continue reading →Een verwarde man heeft dinsdagmiddag bij het inparkeren van zijn elektrische Volkswagen Golf Variant de muur van een advocatenkantoor in Den Haag vol geramd. Dit gebeurde nadat hij de troonrede had gezien op een van de televisies in de etalage van een It’s. Vorig jaar vergat dezelfde man, toen ook in verwarde toestand, zijn auto […]
Continue reading →Ik heb net Harlan Coben’s veelgeprezen thriller Spoorloos gelezen – Coben wordt een grootmeester genoemd – en ik weet zo langzamerhand wel dat het meestal zal tegenvallen. De actie begint, bij wijze van spreken, in Tanger, gaat dan verder in Noorwegen, verplaatst zich dan tot Istanbul, gaat dan verder in Abchazië om te eindigen in Wenen. […]
Continue reading →Karin Terheul, Carla Terheul, Karina Terheul – hoeveel namen heeft de Dirkswoudse hoogspringster al niet gekregen in Studio Sport en op de landelijke sportpagina’s. Mart Smeets sprak over ‘Neerlands sportvrouwe pur sang, Katrina! Katrina!! Katrina! Twee meter vijf en daar wipt ze eenvoudig overheen! Katrijntje Terheul, onze hoop voor Londen! Nou, maak je borst maar […]
Continue reading →“De heer Cohen, voorzitter, de heer Cohen is het schoothondje van meneer Rutte. Nu blaft hij lekker, maar als de dag voorbij is, kruipt hij op de schoot van onze premier. Meneer Cohen is de bedrijfspoedel… ja u hoort het goed, meneer Cohen is de bedrijfspoedel van het kabinet.”
Continue reading →Vrouwke van Stavast woont de komende drie jaar in Parijs. Met man en kinderen. Elke week doet ze hier op Nurks verslag van haar belevenissen in dat beroemde stadje aan de Seine. Vandaag over het tragische lot van het Russische Corps Diplomatique. From Paris with boredom.
Continue reading →We kunnen vanaf vandaag met z’n allen op Google Plus! Zomaar. Zonder geïnviteerd te hoeven worden. Wat prachtig. Als ik nu lid van Google Plus zou worden, zou ik dit filmpje erop zetten, want dat filmpje kende u nog niet, maar ik word geen lid. Ik heb daar diverse redenen voor. 1. Ik heb geen tijd […]
Continue reading →Wubbo draaide zich om en klopte de kussens in zijn rug op om beter te kunnen zitten. Zijn vrouw vervloekte klotsend en hossend de beslissing een waterbed te nemen. Zijn beslissing.
Ze had nog gewezen naar het NASA-schuim matras, maar dat was “Te duur” en hij wist toch al hoe dat voelde, omdat hij in de ruimte was geweest. Toen zij het dan maar eens wou uitproberen, voor de grap zeggend: “Dan weet ik ook hoe het is”, werd hij boos en wilde hij meteen naar huis.
Uit baldadigheid had ze een stap in de richting van het schuim-matras gezet.
“OP ZO’N STOM MATRAS LIGGEN BETEKENT ECHT NIET DAT JE WEET HOE HET IS OM IN SPACE TE ZIJN HOOR, MARY!”
Onder de bezielende leiding van Connie Palmen laat Max Molovich zijn favoriete televisie- en filmfragmenten zien en praat hij over het leven in het algemeen en dat van hemzelf in het bijzonder. Vandaag het tweede fragment over het Kwaad in al haar facetten, over dolfijnen.
Continue reading →Tegenlicht 19 sept 2011: We aanschouwen de hersenspinsels van internationale denktank The Aftermath Network, een bonte gezelschap van westerse wetenschappers en denkers bij elkaar geroepen door Manuel Castells, socioloog, en Spanjaard. Het is in Spanje menens wat de crisis betreft. In Griekenland, in gedeeltes van de VS ook, zoals in Michigan. Maar hier? Ja, er […]
Continue reading →19 september 2011 was een interessant TV-avond. We hadden Tegenlicht dat altijd top TV is, maar we hadden ook Café de Liefde, waarin een jongen in de twintig bekent seksverslaafd te zijn. Hoe verslaafd? Hij kijkt 2 uur porno per dag en trekt zich daarbij één keer af. Tot zover ga je ervan uit dat […]
Continue reading →Het wereldgeldverkeer, met al zijn computers, rekencentra en glasvezelnetten, wordt ingrijpend beïnvloedt door een aantal apenmankementen die we met ons mee dragen. Ik noem er even zeven op een rij: hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, woede, luiheid. En een niet onbelangrijke achtste, door de Bijbel niet genoemd omdat hij de basis vormt voor de populariteit van dat boek: angst.
Continue reading →Onder de bezielende leiding van Connie Palmen laat Max Molovich zijn favoriete televisie- en filmfragmenten zien en praat hij over het leven in het algemeen en dat van hemzelf in het bijzonder. Vandaag het eerste fragment over Het Kwaad in Al Haar Facetten: Tom Cruise die te gast is bij Oprah Winfrey.
Continue reading →Ondanks de hitte stapte ik stevig door, er was immers geen tijd te verliezen. Bij de school aangekomen daalde ik meteen af naar de fietsenkelder en begon zwetend de ventielen van de gestalde rijwielen los te draaien. De geluiden die daarbij vrijkwamen leken sterk op elkaar maar waren toch nooit precies hetzelfde. ‘Eenheid in verscheidenheid’; […]
Continue reading →rouwke van Stavast gaat voor drie jaar in Parijs wonen. Met man en kinderen. Elke week doet ze hier op Nurks verslag van haar belevenissen in dat beroemde stadje aan de Seine. Vandaag enige overpeinzingen omtrent het TROS-programma Ik Vertrek, waarin niet zelden het verdriet van kinderen wordt uitgebuit ten behoeve van die eeuwige kijkcijfers.
Continue reading →